Recent bewijs heeft aangetoond dat 50% tot 90% van de mensen met een alcoholverslaving waarschijnlijk minstens één keer terugvalt tijdens de herstelperiode van vier jaar na hun behandeling. Het terugvalpercentage voor alcohol is vergelijkbaar met dat voor nicotine- en heroïneverslaving.
Sommige onderzoekers denken dat de hoge mate van terugval bij alcohol- en drugsverslaafden te wijten is aan een verminderde controle die wordt veroorzaakt door chemische veranderingen die hebben plaatsgevonden in de hersenen van alcoholisten en verslaafden, waardoor het beloningssysteem van de hersenen is veranderd.
Sommige onderzoekers geloven dat deze verminderde controle verantwoordelijk is voor het oppikken van de eerste slok van een terugval door een alcoholist, terwijl anderen geloven dat een verminderde controle optreedt na dat eerste drankje, waardoor het moeilijk wordt voor de alcoholist om te stoppen met drinken als ze eenmaal zijn begonnen.
Voor ernstige alcoholisten kan het onmogelijk zijn om te stoppen met drinken na de eerste drank. Wanneer een alcoholist stopt met drinken, kunnen ontwenningsverschijnselen en hunkering naar alcohol optreden
De rol van verlangen bij terugval
Het concept van hunkering naar drugs en alcohol is enigszins controversieel, waarbij sommige onderzoekers geloven dat omgevingsstimuli een grotere rol spelen bij terugval dan fysiologische driften.
Maar uit onderzoek in 1974 door Arnold M. Ludwig en LH Stark bleek dat de beste manier om te bepalen of het verlangen naar alcohol echt bestaat, is door het gewoon aan alcoholisten te vragen. Ze vroegen deelnemers aan de studie of ze behoefte hadden aan alcohol, op dezelfde manier als je zou vragen of iemand honger had
Verder onderzoek door Ludwig wees uit dat alcoholisten klassieke Pavloviaanse conditionering vertonen voor interne en externe stimuli voor de versterkende effecten van alcohol. Als u bijvoorbeeld langs een bekende bar rijdt of een negatieve stemming ervaart, kunnen beide een verlangen naar alcohol veroorzaken.
Euforische herinnering en appetijtelijke drang
Interne en externe signalen die de herinnering aan de euforische effecten van alcohol oproepen, veroorzaken bij de alcoholist een eetlust, vergelijkbaar met honger. Evenzo kan de herinnering aan het ongemak van alcoholontwenning ook een verlangen naar alcohol veroorzaken.
Andere studies hebben aangetoond dat blootstelling aan alcohol, zonder consumptie, een speekselreactie bij alcoholisten kan stimuleren. Een onderzoek uit 1987 door Zelig S. Dolinsky wees uit dat alcoholisten significant grotere en snellere insuline- en glucosereacties hadden op de consumptie van een placebobier , in vergelijking met niet-alcoholisten
Verwachtingen spelen een rol bij terugval
Andere onderzoekers hebben getheoretiseerd dat terugvalpreventie afhangt van de verwachtingen van de alcoholist over zijn of haar vermogen om met alcoholische signalen om te gaan.
- Vaardigheden om met risicovolle situaties om te gaan
- Niveau van waargenomen persoonlijke controle
- De verwachte positieve effecten van alcohol
Situaties met een hoog risico
Onderzoekers die 48 terugval-episodes analyseerden, ontdekten dat de meeste werden veroorzaakt door de volgende risicovolle situaties:
- Frustratie en woede
- Sociale druk
- Interpersoonlijke verleiding
Een actieve rol aannemen bij terugvalpreventie
Om deze risicovolle situaties te overwinnen, kunnen alcoholisten een actievere rol spelen bij het veranderen van hun gedrag:
- Pas de levensstijl aan om het vermogen om met stress en risicovolle situaties om te gaan te verbeteren
- Identificeer en reageer adequaat op interne en externe signalen die dienen als waarschuwingssignalen voor terugval
- Implementeer zelfcontrolestrategieën om het risico op terugval in elke situatie te verminderen
Eén studie toonde aan dat het aanleren van alcoholisten hoe ze bepaalde copingvaardigheden kunnen identificeren die nodig zijn om met risicovolle situaties om te gaan, kan helpen het terugvalpercentage te verminderen. Een andere benadering is gericht op het elimineren van signalen. Er zijn veel verschillende strategieën voorgesteld, maar uiteindelijk ervaart 50% tot 90% van de mensen met een alcoholverslaving minstens één terugval.
Medicijnen die hunkeren verminderen
Terugvalpreventie heeft grote vooruitgang geboekt met de komst van medicijnen die het hunkeren naar minder zouden verminderen. Naltrexonhydrochloride, verkocht als de merknaam Revia en Depade en in een vorm met verlengde afgif.webpte onder de handelsnaam Vivitrol, was het eerste medicijn dat werd goedgekeurd voor de behandeling van alcoholisme en dat het verlangen naar alcohol verminderde.
Naltrexon lijkt te werken door de versterkende effecten van alcohol in de neurale paden van de hersenen te verminderen door opiaatreceptoren te blokkeren die vervolgens het effect van endorfines blokkeren.
Volgens de Sinclair-methode, die het gebruik van naltrexon één uur voordat er wordt gedronken, voorschrijft, kan het medicijn ook de euforische effecten van alcohol en de daaropvolgende overmatige consumptie blokkeren zodra het drinken begint. Na verloop van tijd kan het effect van naltrexon om dit euforische effect te blokkeren, leiden tot farmacologische uitsterving en de eliminatie van het verlangen naar alcohol.
Sommige onderzoekers hebben ontdekt dat een combinatie van farmaceutische behandeling en gedragstherapie, samen met deelname aan wederzijdse steungroepen, de meest effectieve poging is om terugval van drugs en alcohol te voorkomen.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
