In het verleden werd gedacht dat verslaving het gevolg was van de inname van een "verslavend" middel, zoals heroïne of alcohol. Deze stoffen werden beschouwd als bijna magische krachten, waardoor de gebruiker machteloos werd over hun consumptie, ongeacht de context en omstandigheden zoals de stress die de gebruiker ervaart. De DSM-IV-definitie van verslaving aan middelen was gericht op de fysiologische effecten van deze middelen, en de processen van tolerantie en ontwenning die centraal staan bij verslaving.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Sinds de jaren zeventig is er echter onderzoek opgekomen dat een ander beeld schetst van stress en verslaving. Het is niet alleen duidelijk geworden dat sommige mensen die “verslavende” middelen gebruiken niet verslaafd raken, maar ook dat schijnbaar goedaardige gedragingen, zonder het innemen van middelen, als verslavend te worden erkend, waaronder gokverslaving, winkelverslaving, voedselverslaving, computerverslaving, verslaving, en zelfs seksverslaving. En meer en meer wordt erkend dat de set en setting en andere contextuele problemen, zoals de stress die wordt ervaren door het individu dat de verslavende stof neemt of het verslavende gedrag vertoont, van invloed zijn op het al dan niet verslaafd raken van mensen. Deze meer recente ontdekkingen worden weerspiegeld in de DSM-V.
Hoe verslaving wordt gebruikt om met stress om te gaan?
Verslaving lijkt vaak een poging om met stress om te gaan op een manier die niet helemaal werkt voor het individu. Hoewel je misschien wat tijdelijke verlichting van stress krijgt door de drug of het gedrag waaraan je verslaafd raakt, is die verlichting van korte duur, dus je hebt meer nodig om met stress om te blijven gaan. En omdat veel verslavingen nog meer stress met zich meebrengen, zoals de ontwenningsverschijnselen die worden ervaren wanneer een medicijn is uitgewerkt, is er toch meer van de verslavende stof of het verslavende gedrag nodig om met de extra stress om te gaan.
Vanuit dit perspectief is het duidelijk dat sommige mensen kwetsbaarder zijn voor verslavingen dan anderen, simpelweg door de hoeveelheid stress in hun leven. Er is nu bijvoorbeeld een duidelijk verband tussen kindermishandeling, of dit nu fysiek, emotioneel of seksueel misbruik is, en de latere ontwikkeling van verslavingen aan drugs en gedrag. Kindermishandeling is buitengewoon stressvol voor het kind, maar blijft problemen veroorzaken naarmate dat kind volwassen wordt, met als gevolg problemen met relaties en zelfrespect. Niet iedereen die als kind is misbruikt, ontwikkelt een verslaving, en niet iedereen met een verslaving is in de kindertijd misbruikt.
De kwetsbaarheid van overlevenden van kindermishandeling voor latere verslaving is een duidelijk voorbeeld van het verband tussen stress en verslaving.
Stressmanagement gebruiken om verslaving te overwinnen
Hoewel stress op zichzelf geen verslaving veroorzaakt - veel mensen staan onder stress en worden geen verslaving - speelt het voor veel mensen zeker een belangrijke rol. Erkenning van de rol van stress bij het ontwikkelen van een verslaving, en van het belang van stressmanagement bij het voorkomen en overwinnen van verslaving, is cruciaal om mensen te helpen het lijden te vermijden dat verslaving met zich mee kan brengen, zowel voor verslaafden als voor hun dierbaren. Onze stress-site biedt veel strategieën en hulpmiddelen die relevant zijn om u uit te rusten met gezondere manieren om met stress om te gaan, ongeacht of u een verslaving heeft ontwikkeld.
En het is nooit te vroeg om kinderen en jongeren goede stressmanagementvaardigheden aan te leren, zodat ze minder snel verslaafd raken.