De informatie in dit artikel kan voor sommige mensen triggerend zijn. Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Harm obsessief-compulsieve stoornis (OCS) is een specifiek type OCS waarbij de persoon bang is zichzelf of anderen schade toe te brengen. Er zijn veel variaties op schade door OCS, waaronder fysieke schade; agressie naar of het doden van zichzelf of een ander; en seksuele schade, inclusief schadelijk seksueel gedrag jegens kinderen.
Angst om zichzelf iets aan te doen als je niet depressief bent en/of dood wilt, kan te wijten zijn aan suïcidale obsessies bij OCS, of suïcidale OCS. Dit is iets anders dan zelfmoordgedachten als gevolg van depressie of een verlangen om een einde te maken aan iemands lijden vanwege lichamelijke ziekte of letsel.
Over suïcidale obsessies
In dit artikel zullen we de verschillen bespreken tussen suïcidale obsessies bij OCS, suïcidale OCS genaamd, niet-suïcidale zelfverwonding en suïcidale gedachten gerelateerd aan depressie. Elke gedachte aan zelfmoord moet echter serieus worden genomen.
Iedereen die deze gedachten ervaart, moet worden beoordeeld door een professional in de geestelijke gezondheidszorg om de veiligheid te garanderen.
Het is mogelijk dat iemand met suïcidale obsessies gerelateerd aan OCS ook suïcidaal wordt en wil sterven. De informatie in dit artikel mag geen professionele evaluatie of behandeling van de geestelijke gezondheid vervangen.
Niet-zelfmoord zelfverwonding
De International Society for the Study of Self-injury (ISSS) definieert niet-suïcidaal zelfverwonding als "de opzettelijke, zelf toegebrachte vernietiging van lichaamsweefsel zonder zelfmoordintentie en voor doeleinden die niet sociaal gesanctioneerd zijn" (ISSS, 2007). Dit omvat de meest voorkomende gedragingen, zoals snijden, krabben, slaan, branden, hoofdbonken, doorboren van de huid enzovoort om emotionele stress te verlichten. In deze gevallen is er geen sprake van willen sterven.
Zelfverwonding wordt beschouwd als een onaangepaste coping-reactie op emotionele stress of gevoelloosheid.
Dit gedrag begint vaak in de adolescentie. Hoewel veel tieners die zelfverwonding proberen, niet doorgaan met het gedrag, gaan sommigen door tot in de volwassenheid. Zelfverwonding kan gepaard gaan met persoonlijkheidsstoornissen, angst en/of depressie.
Suïcidale obsessies gerelateerd aan OCS
Suïcidale obsessies kunnen in verband worden gebracht met schadelijke OCS of suïcidale OCS. In deze gevallen heeft een persoon die niet wil sterven ongewenste, opdringerige gedachten en/of beelden van sterven of zelfverwonding.
In tegenstelling tot degenen die suïcidaal zijn, is de overgrote meerderheid van de mensen met suïcidale OCS bang om te sterven door zelfmoord. Velen zijn moreel tegen zelfmoord. Als u suïcidale OCS heeft, leeft u waarschijnlijk in angst dat u op de een of andere manier de controle verliest of gek wordt en een onomkeerbare zelfmoordactie pleegt.
Velen die suïcidale obsessies hebben, geloven dat ze hebben wat bekend staat als Pure-O, wat betekent dat ze obsessies hebben zonder dwanghandelingen. Er wordt nu echter aangenomen dat de meeste mensen met suïcidale OCS zich bezighouden met mentale rituelen of dwanghandelingen in plaats van fysieke als reactie op de suïcidale obsessies.
Dit kan inhouden dat u probeert de zelfmoordgedachten te verdringen met positieve gedachten, bidden, tellen, geruststelling zoeken of andere mentale activiteiten. Eerder werd aangenomen dat exposure-response preventietherapie (ERP) niet zou werken voor suïcidale OCS, omdat er gewerkt moet worden om de dwanghandelingen te doven.
Voor degenen die mentale handelingen verrichten om de zelfmoordgedachten te neutraliseren, is ERP echter effectief.
Gedachten met betrekking tot depressie
Suïcidale gedachten zijn een van de vele symptomen van depressie. Niet iedereen die een depressie ervaart, zal echter zelfmoordgedachten hebben of willen sterven. Ook komt niet iedereen met suïcidale gedachten ook echt met een plan of doet een poging, ook wel een suïcidaal gebaar of suïcidepoging genoemd.
De American Association for Suicidology (AAS) meldt dat ten minste de helft van alle mensen die zelfmoord plegen, depressief is. De American Foundation for Suicide Prevention (AFSP) vermeldt dat het zelfmoordcijfer door zelfmoord 12,93 was op elke 100.000 mensen vanaf 2014 en dat zelfmoord de tiende belangrijkste doodsoorzaak is in de VS.
AAS meldt dat het risico op zelfmoord bij mensen met onbehandelde depressie 25 keer groter is dan bij de algemene bevolking. Onbehandelde depressie resulteert vaak ook in andere problemen, zoals middelenmisbruik of afhankelijkheid, waardoor het risico nog groter wordt.
OCS en depressie
Ongeveer 2/3 van de mensen met OCS zal tijdens hun leven minstens één depressieve episode doormaken. Er zijn verschillende stromingen over waarom dit gebeurt. Aangenomen wordt dat deze twee aandoeningen dezelfde neurotransmitters betreffen, die chemische stoffen in de hersenen zijn, dus er is een gedeelde biologische component.
Er is ook een mogelijkheid dat depressie verband houdt met gevoelens van hopeloosheid en hulpeloosheid die het gevolg kunnen zijn van het onvermogen om de symptomen van OCS onder controle te houden. In beide gevallen moeten zowel de OCS als de depressie worden behandeld. Zoals hierboven vermeld, kan depressie, onbehandeld, tot zelfmoord leiden, en het hebben van meer dan één psychische aandoening verhoogt het risico.
Behandelingsopties
Antidepressiva worden vaak gebruikt om OCS en depressie te behandelen. Voor degenen die beide aandoeningen hebben, kan een combinatie van medicijnen nodig zijn.
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is effectief bij de behandeling van beide aandoeningen, evenals mindfulness. Spreek onmiddellijk met een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg als u zelfmoordgedachten heeft. Zelfs mensen met suïcidale obsessies kunnen suïcidaal worden zonder behandeling.
