ADHD uitleggen aan kinderen na een diagnose kan helpen het mysterie rond de worstelingen die ze hebben gehad te verwijderen. Het kan hen ook helpen een groter gevoel van controle te krijgen. Hoewel ouders zich soms zorgen maken dat hun kind een label krijgt, is het veel erger voor kinderen om aan te nemen dat ze 'dom' of 'lui' zijn - gevoelens die vaak worden gevoeld door kinderen met ADHD die niet begrijpen waarom ze anders zijn dan hun leeftijdsgenoten.
ADHD begrijpen en erover praten helpt om dit soort negatieve labels te verwijderen. Het demystificeert wat er gaande is en zorgt voor een duidelijker begrip voor zowel ouders als kinderen. Onthoud dat ADHD niets te maken heeft met intelligentie of luiheid; het is een medische aandoening die interventies en behandeling vereist, net zoals bijziendheid of gehoorverlies.
Maar hoe leg je ADHD aan een kind uit?
Het belangrijkste is om het onderwerp rustig te bespreken zonder kinderen het gevoel te geven dat er iets mis met hen is.
Onthoud dat een diagnose helpt bij het bieden van een routekaart voor het aanpakken van de uitdagingen die uw kind ervaart. Hier zijn enkele tips om u te helpen dat gesprek te beginnen.
Begrijp wat ADHD is
Volgens de Centers for Disease Control (CDC) is ADHD een van de meest voorkomende neurologische ontwikkelingsstoornissen die kinderen in de kindertijd ervaren. Uit een ouderonderzoek uit 2016 bleek zelfs dat bij 6,1 miljoen kinderen de diagnose ADHD is gesteld
Hoewel het normaal is dat kinderen moeite hebben met opletten of zich gedragen, ontgroeien kinderen met ADHD dit gedrag niet. En vaak worden ze in de loop van de tijd erger. Kinderen met ADHD kunnen bijvoorbeeld dingen vergeten, veel friemelen, moeite hebben met focussen, worstelen met impulscontrole, te veel praten of moeite hebben om met anderen om te gaan.
Bovendien bleek uit een onderzoek dat kinderen met ADHD niet dezelfde verbindingen hebben tussen de frontale cortex van de hersenen en het visuele verwerkingsgebied. Bijgevolg verwerkt hun ADHD-brein informatie heel anders dan het niet-ADHD-brein van hun vriend. Daarom is het belangrijk dat kinderen erkennen dat ADHD de manier waarop ze informatie interpreteren of verwerken, beïnvloedt, maar geen verband houdt met hun IQ.
Werk samen met uw arts
Leren over ADHD is een proces voor zowel ouders als kinderen. Er is veel te leren en te absorberen. Dus wees geduldig. Wanneer uw kind voor het eerst wordt gediagnosticeerd, gaat u samen met de arts zitten om de diagnose te bespreken. U en uw kind kunnen vragen stellen en de arts kan nauwkeurige informatie geven.
Uw arts kan ook middelen en aanbevelingen geven en het behandelplan doornemen. Sommige kinderen met ADHD krijgen bijvoorbeeld medicatie voorgeschreven samen met gedragstherapie. Uw arts kan ook vragen beantwoorden over ouderbegeleiding en werken met scholen. Er zijn veel verschillende factoren die bijdragen aan een succesvolle behandeling van ADHD en uw arts of kinderbegeleider kan u op weg helpen.
Regelmatige gesprekken voeren
Schroom nooit om de diagnose van uw kind te bespreken. Help uw kind te begrijpen dat het hebben van ADHD niet iets is om zich voor te schamen en dat het niet de schuld is. Onthoud dat kennis en begrip goede dingen zijn en een gevoel van vrede kunnen teweegbrengen.
Wees positief, zakelijk en comfortabel in uw gesprek met uw kind en stem uw gesprek af op de leeftijd van uw kind.
Een heel jong kind heeft misschien niet zoveel details nodig of wil niet zo veel als een tiener. Laat het interesseniveau van uw kind dus als richtlijn dienen.
Evenzo, als uw kind een vraag stelt waarop u het antwoord niet weet, probeer dan samen de antwoorden te vinden. De sleutel is dat u doorlopende gesprekken voert over alles, van wat de diagnose betekent tot hoe de medicijnen hen laten voelen. Geen enkel onderwerp mag verboden terrein zijn.
Focus op de positieve punten
Iedereen heeft sterke en zwakke punten. Niemand is overal goed in. Concentreer u erop uw kind te helpen de gebieden van kracht en interesse te identificeren. Het is van vitaal belang dat kinderen erkennen dat ze meer zijn dan hun diagnose. Je wilt niet dat ze zich gedefinieerd voelen door ADHD. Het hebben van deze aandoening is hetzelfde als bijziend zijn of een voedselallergie hebben. Het is gewoon een medische aandoening die moet worden behandeld.
Het is ook belangrijk om de diagnose op een nuchtere manier te presenteren, als een feit van het leven. Kinderen mogen nooit het gevoel krijgen dat er iets inherent mis met hen is, of medelijden krijgen. Als u dit doet, neemt de kans toe dat uw kind ADHD als excuus of kruk gebruikt als dingen niet gaan zoals gepland.
Ontwikkel in plaats daarvan strategieën voor het aanpakken en minimaliseren van de gebieden die meer problemen veroorzaken. Leer uw kind dat met hard werken deze obstakels kunnen worden overwonnen.
Samen boeken lezen
Er zijn veel boeken beschikbaar die kinderen helpen meer over ADHD te begrijpen. Lees samen boeken, of als uw kind ouder is en ze liever alleen leest, steun hem dan door hem de ruimte te geven om dit te doen. Je kunt de boeken ook achteraf bespreken en gebruiken om gesprekken te openen.
Het is bijvoorbeeld niet ongebruikelijk dat kinderen zich onzeker of gefrustreerd voelen over hun diagnose. Ze verlangen er misschien naar om 'normaal' te zijn. Maar het lezen van boeken over ADHD kan hen helpen de positieve kanten van hun toestand te waarderen. Sommige mensen met ADHD hebben bijvoorbeeld hun extra energie in sport gestopt, terwijl anderen hun creativiteit en inventiviteit gebruiken om buiten de gebaande paden te denken. Kies boeken die niet alleen kinderen op de hoogte houden, maar hen ook helpen hun unieke kenmerken te waarderen.
Zoek naar positieve rolmodellen
ADHD wordt verondersteld een sterke genetische invloed te hebben. De kans is dus groot dat als uw kind ADHD heeft, iemand anders in uw familie dat ook kan. Misschien doet u of de andere ouder van uw kind dat wel.
Praat openlijk over de diagnose met een positieve houding en kijk. Het is belangrijk dat kinderen beseffen dat ze niet alleen zijn.
Bespreek succesvolle mensen die ook ADHD-ondernemers, artsen, schrijvers, artiesten, acteurs en atleten hebben. Walt Disney, Michael Phelps, Whoopi Goldberg, Justin Timberlake en Adam Levine hebben bijvoorbeeld allemaal ADHD. Met de hulp van een ouder kunnen kinderen beginnen te begrijpen dat ADHD slechts een klein deel is van de geweldige persoon die ze zijn en dat de diagnose hun succes niet in de weg hoeft te staan.
Een woord van Verywell
De diagnose ADHD krijgen is misschien niet het meest welkome nieuws, maar het goede nieuws is dat u nu een verklaring heeft voor de uitdagingen waarmee u en uw kind te maken hebben gehad. Bovendien maakt het voor jullie beiden gemakkelijker om deze problemen effectiever aan te pakken als je je bewust bent van wat de onoplettendheid, moeite met focussen en onvermogen om stil te zitten heeft veroorzaakt. Voordat u het weet, gaat het beter in het academische en sociale leven van uw kind.
