Morele politiecontrole, kritiek op en beschamend over COVID-19 tiert welig op dit moment, vooral op sociale media. In feite hoef je waarschijnlijk niet ver door je feed te scrollen voordat je tirades ziet over mensen die grote bijeenkomsten houden of maskerloos gaan in bepaalde winkels.
Zelfs gezondheidswerkers schamen zich voor alles, van het binnenkomen van een supermarkt terwijl ze hun scrubs nog dragen tot het opstijgen van hun werk als ze ziek zijn. Eén rapport geeft aan dat gezondheidswerkers last hebben van schaamtegevoelens omdat ze roepen wanneer ze symptomen van een luchtweginfectie hebben, omdat het gezondheidszorgsysteem niet over het personeel beschikt om de hiaten op te vullen wanneer mensen ziek worden.
Maar misschien wel de meest zorgwekkende vorm van schaamte is de mogelijke kritiek die mensen krijgen als ze een COVID-19-diagnose krijgen. Anderen gaan ervan uit dat de persoon met de coronavirusdiagnose op de een of andere manier "de regels" moet hebben overtreden - dat ze duidelijk onvoorzichtig zijn met sociale afstand of zich weinig zorgen maken over de gezondheid en veiligheid van anderen.
Erger nog, mensen hechten er een stigma aan, ze beschouwen ze als vies of onveilig, zelfs lang nadat ze hersteld zijn. Om deze reden beginnen sommige mensen met de diagnose COVID-19 hun diagnose te verbergen of testen ze uit te stellen, wat een ongelukkige en gevaarlijke trend is met een aantal negatieve gevolgen. Volgens gezondheidsexperts is testen essentieel voor dingen om terug te keren naar normaal
Dus waar gaan we heen vanaf hier? Lees meer over wat de grondoorzaken zijn van het beschamen van anderen, zodat we allemaal ons steentje kunnen bijdragen om de verspreiding van COVID-19 te stoppen terwijl we anderen steunen en respecteren.
Waarom mensen anderen schamen
Het leven door een pandemie heeft voor iedereen de inzet vergroot. Mensen voelen zich verward, angstig en bang, dus elke kleine beslissing die andere mensen nemen, wordt vaak onder de loep genomen en bekritiseerd.
Maar wat zorgt ervoor dat mensen nog een stap verder gaan en anderen te schande maken, vooral wanneer ze het meest kwetsbaar zijn? Hier is een nadere blik op enkele van de motiverende factoren waarom mensen anderen zouden kunnen schamen omdat ze de diagnose COVID-19 hebben gekregen.
Het is een natuurlijk instinct
Geloof het of niet, andere mensen uitschelden of beschamen voor hun COVID-19-diagnose is een natuurlijke reactie. Het is niet verrassend dat mensen zich zorgen maken over hun veiligheid en de veiligheid van hun dierbaren. Wanneer iemand de diagnose van het coronavirus krijgt, kunnen ze zich schamen uit een diepgewortelde angst voor wat die nieuwe diagnose zou kunnen betekenen.
In feite is het volkomen natuurlijk - en enigszins louterend - om online een boze post te schrijven wanneer mensen zich zo onbeheerst en hulpeloos voelen. Het voelt ook enigszins veilig, omdat ze geen persoonlijke confrontatie riskeren.
Het probleem is dat shaming niet werkt. Sterker nog, hoe meer energie mensen steken in het beschamen van anderen om enig gevoel van controle te krijgen over een uit de hand gelopen situatie, hoe schadelijker het kan zijn. Anderen te schande maken, creëert waarschijnlijk meer angst in plaats van het te verlichten zoals ze hadden gehoopt.
Ze zijn gemotiveerd door FOMO
FOMO, of de angst om iets te missen, is een enorme reden waarom mensen andere mensen zouden schamen, vooral als ze ijverig thuis blijven, een masker dragen en zich houden aan de veiligheidsrichtlijnen. Ondertussen zien ze anderen op sociale media op vakantie gaan, grote bijeenkomsten bijwonen en andere veiligheidsprotocollen overtreden, waardoor hun frustratieniveau toeneemt.
Ze krijgen het beeld in hun hoofd dat iedereen een feestje geeft behalve zij; en het is heel moeilijk om niet uit te halen, vooral als een van die mensen de diagnose COVID-19 heeft.
Maar onthoud dat het beschamen van een andere persoon geen geschikte reactie is voor zo'n potentieel gevaarlijke ziekte, ongeacht hoeveel FOMO een persoon ervaart.
Angst voor schaamte heeft er zelfs toe geleid dat veel mensen hun sociale activiteiten verbergen en deze niet online plaatsen. Uit een enquête van Evite in samenwerking met OnePoll bleek bijvoorbeeld dat 54% van de mensen hun sociale contacten geheim houdt. secret
Ze voelen zich een expert
Veel mensen vinden het hun verantwoordelijkheid om anderen te corrigeren en voor te lichten, vooral met betrekking tot het coronavirus. Ze zijn er immers van overtuigd dat de laatste informatie die ze op sociale media hebben gevonden de ultieme autoriteit is en ze moeten iedereen corrigeren die het niet eens is met hun overtuigingen.
Maar volgens pandemische experts zoals VN-secretaris-generaal António Guterres is er veel verkeerde informatie over COVID-19 op sociale media. In feite verdringt deze verkeerde informatie nauwkeurige richtlijnen voor de volksgezondheid en zorgt ervoor dat mensen alles in twijfel trekken.
Volgens onderzoek uitgevoerd door Pew Research Center geeft ongeveer tweederde van de Amerikanen aan nieuws of informatie te hebben gezien die volledig verzonnen lijkt.
In de tussentijd, in plaats van met anderen in gesprek te gaan en te bepalen wat een vriend of familielid nodig heeft terwijl ze herstellen van de ziekte, nemen mensen hun toevlucht tot schaamtegevoelens of delen ze opnieuw screenshots om de gewenste resultaten te bereiken.
Dit gedrag is zelden of nooit effectief. In plaats daarvan is een effectievere reactie het aangaan van een respectvolle dialoog om verandering te bevorderen.
Sommige mensen zijn misschien ook geneigd anderen te schamen omdat ze een masker dragen of zelfs een COVID-test hebben gekregen, vooral als ze het gevoel hebben dat de cijfers te hoog zijn of dat positievere resultaten meer beperkingen van hun vrijheden betekenen.
Ze hebben geen gevoeligheid
Mensen die anderen beschamen, beseffen vaak niet hoe hun gedrag hen beïnvloedt. En helaas wordt dit onvermogen om op persoonlijk niveau contact te maken met anderen grotendeels beïnvloed door sociale media. Het is bijvoorbeeld verrassend eenvoudig voor mensen om het eerste te zeggen dat in hen opkomt als ze achter een computerscherm zitten.
Maar het probleem met deze leunstoelachtige reactie is dat ze de gezichtsuitdrukkingen van andere mensen niet kunnen zien, wat hen ervan weerhoudt om door te gaan met hun tirade.
Sociale media zijn zelden het ideale medium voor interactie met mensen over diepgaande en zeer persoonlijke onderwerpen. Vaak leidt het gebrek aan gevoeligheid dat mensen online demonstreren ertoe dat mensen gewond raken tijdens het proces, zelfs naaste familieleden of vrienden.
Mensen horen termen in de media of van politieke leiders – zoals ‘superspreader’, ‘COVID-verdachte’ en ‘het Chinese virus’, en herhalen ze vervolgens in hun posts op sociale media. Dit soort labels beschamen mensen en creëren een stigma lang voordat iemand zelfs maar de diagnose COVID-19 krijgt. Als ze dan het virus oplopen, zijn ze bang dat mensen dezelfde dingen over hen zullen zeggen.
Gevolgen van schaamte
Wanneer mensen de diagnose COVID-19 hebben gekregen, is het normaal om zowel angstig als bezorgd te zijn over wat de diagnose voor hen zal betekenen. Ze maken zich misschien zorgen als ze enkele van de ongelukkige bijwerkingen en complicaties zullen ervaren die de ziekte kan veroorzaken. Maar ze kunnen ook worstelen met andere angsten, zoals de angst om te worden beschaamd, gemeden of verbannen omdat ze het virus hebben opgelopen.
Als gevolg hiervan ontdekken artsen dat veel mensen hun diagnose geheim houden uit angst voor hoe anderen zullen reageren of hen zullen behandelen. Zelfs als ze alles goed hebben gedaan, zullen er mensen zijn die hen de schuld geven van het ziek worden en aannemen dat dat ze iets fout hebben gedaan. En dit stigma en discriminatie - vooral als ze ziek zijn - kunnen verwoestend zijn.
In feite kan het beschamen van mensen vanwege een diagnose van het coronavirus de inspanningen om verdere verspreiding te voorkomen en de behandeling van geïnfecteerde mensen beïnvloeden.
Als mensen te bang zijn voor wat een COVID-19-diagnose voor hen en hun werk kan betekenen, kunnen ze het testen uitstellen. Ze krijgen misschien ook niet tijdig de behandeling die ze nodig hebben, en ze laten anderen misschien niet weten dat ze ook besmet kunnen zijn.
Evenzo kunnen mensen met de diagnose COVID-19 worstelen met schuldgevoelens, vooral als de kans bestaat dat ze ook andere mensen besmetten. Ze kunnen zich ook schamen over hun diagnose, zelfs als niemand hen rechtstreeks heeft beschaamd.
Een woord van Verywell
Iedereen heeft de verantwoordelijkheid om zijn steentje bij te dragen als het gaat om het verminderen van de verspreiding van het coronavirus, waaronder het dragen van een masker, sociale afstand, frequent handen wassen en het desinfecteren van high-touch oppervlakken. Maar mensen hebben ook de verantwoordelijkheid om hun medemensen met respect te behandelen.
Mensen beschamen voor een COVID-19-diagnose helpt niemand. In feite drijft het mensen ertoe te zwijgen over hun diagnose en wanneer dat gebeurt, verspreidt het coronavirus zich, wordt de behandeling vertraagd en worden preventie-inspanningen belemmerd.
In plaats van iemand de schuld te geven of te bekritiseren, vraag je hoe je kunt helpen. Bied aan om boodschappen te doen of voorraden en voedsel af te geven. Hoe beter we onze medemensen behandelen, hoe groter de kans dat we sterker en beter dan ooit door deze pandemie komen.