Te veel praten en alles eruit flappen wat in je opkomt (of het nu gepast is of niet) is een veelvoorkomende zorg die ouders uiten. Kinderen met ADHD hebben vaak moeite om hun reacties te onderdrukken en te beheersen. In plaats daarvan flappen ze eruit wat er het eerst in ze opkomt zonder na te denken over hoe hun woorden kunnen worden ontvangen.
De impulsiviteit en hyperactiviteit die gepaard gaan met ADHD maken het moeilijk om te stoppen en te denken - er is een gebrek aan impulscontrole en filtering die voor anderen behoorlijk onaangenaam kan zijn, en behoorlijk moeilijk voor de persoon met ADHD die als resultaat afwijzing ervaart .
Kinderen (en volwassenen) met ADHD kunnen ook gesprekken monopoliseren en overmatig praten. Sommige ouders noemen het misschien 'diarree van de mond'. Het is als hyperactiviteit met woorden.
Overmatig praten
Het eerste wat u moet doen, is met de arts van uw kind praten. Kinderen met ADHD hebben vaak moeite met "te veel gedrag" - te veel praten, neuriën, geluiden, beweging, friemelen, wiebelen, zich in dingen mengen, enz. Deze overactiviteit en de constante strijd met zelfbeheersing kan erg frustrerend zijn voor het kind .
De arts van uw kind wil misschien medicijnen voorschrijven of veranderen of uw kind doorverwijzen naar een therapeut om overmatig praten aan te pakken. Als het niet wordt geadresseerd, kan het het sociale leven van uw kind schaden.
Het volgende dat u moet doen, is met uw kind gaan zitten als het redelijk gefocust is en in staat is om te praten en problemen op te lossen. Bespreek het probleem met praten/bluffen met hen en bedenk een plan om het overmatig praten te verminderen. Uw kind is misschien geïnteresseerd in het opzetten van een beloningssysteem om deze gedragsverandering te motiveren.
Bedenk samen met uw kind een signaal dat u hen kunt geven om hen bewust te maken van de momenten waarop ze te veel praten - misschien kan het signaal zijn dat u uw hand op hun schouder legt als herinnering om te stoppen wanneer ze gaan op en op.
Een fysiek signaal zoals het aanraken van hun schouder is vaak sterker dan een visueel signaal zoals een vinger op de lippen, maar je kunt proberen beide signalen samen te gebruiken. Het kan helpen als je het signaal koppelt aan self-talk. Met andere woorden, wanneer u uw hand op hun schouder of uw vinger op uw lippen legt, zegt uw kind hardop of in zijn hoofd: "Ik moet nu stoppen met praten" of iets dergelijks.
Deze zelfspraak kan vaak erg nuttig zijn, vooral voor kinderen met ADHD die de neiging hebben om een beetje achter te blijven in hun vermogen om zelfspraak te gebruiken om hun gedrag te sturen. Je zult veel modellering, feedback en begeleiding moeten geven om hen te helpen deze vaardigheid te ontwikkelen.
Uitwaaien
Voor de situaties waarin uw kind ongepaste dingen eruit flapt, leert u ze hoe ze hun reactie kunnen uitstellen door tot vijf te tellen voordat ze opmerkingen maken, en dan oefenen, oefenen, oefenen. Dit is weer een nieuwe vaardigheid die veel modellering en hulp van je vereist.
Het is ook belangrijk om uw kind regelmatig en onmiddellijk feedback te geven over zijn gedrag en hem te laten weten wat hij goed doet. Woorden van lof gecombineerd met sterke prikkels kunnen zeer krachtig zijn in het motiveren van een gedragsverandering.
