Gepreoccupeerd zijn met spierontwikkeling kan een verstoring van het lichaamsbeeld met zich meebrengen, vergelijkbaar met anorexia. Bigorexia (spierdysmorfie) treft nu honderdduizenden mannen. Voor sommige mannen is spierontwikkeling zo'n grote preoccupatie dat ze belangrijke gebeurtenissen zullen missen, door zullen gaan met trainen door pijn of gebroken botten, zelfs hun baan zullen verliezen in plaats van hun fysiek ontwikkelingsschema.
Spierdysmorfie
De term "spierdysmorfie" werd in de jaren negentig bedacht om deze nieuwe vorm van stoornis te beschrijven. Andere mensen noemen de aandoening 'reverse anorexia' en nu vaker 'bigorexia'. De oorzaken zijn niet bekend en onderzoekers conceptualiseren het op verschillende manieren. Sommigen vinden dat het moet worden gezien als een eetstoornis, sommigen als een gedragsverslaving en anderen als een soort lichamelijke dysmorfe stoornis. Sommigen geloven dat een belangrijke factor is dat de media mannen dezelfde soort druk uitoefent om zich aan een ideale vorm aan te passen, op een manier die al jaren het geval is bij vrouwen.
Het belangrijkste kenmerk van Bigorexia
Het belangrijkste kenmerk van bigorexia is de gedachte dat, hoe hard je ook probeert, je lichaam nooit gespierd genoeg is. De aandoening komt vaker voor bij mannen, hoewel sommige vrouwelijke bodybuilders ook soortgelijke symptomen hebben. De meeste mannen met bigorexia zijn gewichtheffers, maar dit betekent niet dat de meeste gewichtheffers bigorexia zijn. Vergeleken met normale gewichtheffers die aangeven tot 40 minuten per dag aan lichaamsontwikkeling te denken, melden mannen met bigorexia dat ze vijf of meer uur per dag in beslag genomen worden door het idee dat hun lichaam onderontwikkeld is.
Met de toename van het aanbod aan gymnasiums en het toenemende aantal aanwezigen, wordt er gespeculeerd dat alleen dit de oorzaak is van een groter bewustzijn van fysieke onvolmaaktheid bij mannen en een zoektocht naar het perfecte lichaam. Conservatieve schattingen stellen dat bigorexia honderdduizenden mannen treft.
Spiegelcontrole
Een studie beschreef bigorexia-mannen die zichzelf tot 12 keer per dag controleerden. Dit is ongeveer drie keer per dag vergeleken met andere gewichtheffers
Eetpatroon
Bij dit syndroom zijn vaak zeer strikte diëten betrokken. Bigorexia-patiënten zullen zelden bij iemand anders thuis of in een restaurant eten, omdat ze de voedingsbalans niet kunnen beheersen of precies weten wat er in de voedselbereiding is verwerkt. Het is bekend dat mannen eetstoornissen zoals boulimia ontwikkelen
Opmeten
Bigorexische mannen vergelijken voortdurend hun eigen lichaamsbouw met die van andere mannen. Steevast zijn hun percepties onjuist. Zelfs bij het observeren van mannen van gelijke lichaamsbouw zullen ze zichzelf als kleiner beoordelen.
Drugs
Het gebruik van anabole steroïden is gebruikelijk bij bigorexiapatiënten. Mannen blijven steroïden gebruiken ondanks bijwerkingen zoals verhoogde agressie, acne, borstvergroting, impotentie, kaalheid, impotentie en testiculaire krimp.
Lichaamsvet
Mannen met bigorexia maken zich doorgaans zorgen over het percentage lichaamsvet dat ze dragen in plaats van overgewicht.
Psychologische factoren
In tegenstelling tot veel bodybuilders die graag hun lichaamsbouw in het openbaar laten zien, doen bigorexics dat niet. Velen zullen zich dagen achtereen verstoppen vanwege schaamte over hun lichaamsvorm. Een studie beschreef een man die seks met zijn vrouw vermeed voor het geval het energie zou verbruiken die hij zou kunnen toepassen op bodybuilding
Mannen met bigorexia hebben doorgaans een laag zelfbeeld. Velen melden dat ze op school zijn geplaagd over hun lichaamsbouw, wat leidde tot een focus op 'het goedmaken'. De poging om de achterstand in te halen wordt echter nooit bereikt en resulteert in een slecht zelfgevoel en gevoelens van leegte. Studies hebben ook aangetoond dat 29% van de mannen met bigorexia een voorgeschiedenis van angststoornis had en dat 58% een andere vorm van stemmingsstoornis vertoonde.
Behandelingsopties
Op het moment van schrijven zijn er geen systematische onderzoeken uitgevoerd om de effectiviteit van de ene behandeling te vergelijken met de andere, afzonderlijk of in combinatie. Een bijzonder probleem met de aandoening is dat, net als bij anorexia, mannen zichzelf zelden als een probleem beschouwen en waarschijnlijk niet naar voren komen voor behandeling. De aandoening zelf treedt gedeeltelijk op als een reactie op gevoelens van depressie en gebrek aan zelfrespect, dus naar voren komen voor behandeling is het toegeven van een nederlaag.
Waar mannen naar voren zijn gekomen, begint een combinatie van educatieve en psychotherapeutische technieken veelbelovende resultaten te laten zien. Cognitieve gedragstechnieken leggen de nadruk op het identificeren en veranderen van denkpatronen in de richting van meer realistische en haalbare doelen. Behandeling van comorbide stemmings- en angststoornissen is belangrijk. Toekomstige behandelingspakketten kunnen goed worden geïnformeerd door dergelijke benaderingen, maar er zijn nu meer systematische onderzoeken nodig.