Wat definieert een stoornis in het gebruik van middelen? De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), de officiële tekst waarop diagnoses zijn gebaseerd, bevat criteria voor stoornissen in het gebruik van middelen en andere psychische problemen. De nieuwste versie van DSM, bekend als DSM-5, heeft enkele belangrijke wijzigingen in de lijst met stoornissen in het gebruik van middelen en de criteria waaraan moet worden voldaan om ze te diagnosticeren.
In de laatste editie van de DSM, de DSM-IV, waren er twee categorieën: middelenmisbruik en middelenafhankelijkheid. De DSM-5 combineert deze twee categorieën in één die 'stoornissen in het gebruik van middelen' wordt genoemd
Als middelengebruik significante problemen in iemands leven veroorzaakt, zoals gezondheidsproblemen, handicaps en/of het niet nakomen van verantwoordelijkheden op het werk, thuis of op school, kan hij of zij een stoornis hebben in het gebruik van middelen.
Criteria voor stoornis in het gebruik van middelen
Stoornissen in het gebruik van middelen worden geclassificeerd als licht, matig of ernstig, afhankelijk van het aantal diagnostische criteria waaraan een persoon voldoet. De 11 DSM-5-criteria voor een stoornis in het gebruik van middelen zijn:
- Gevaarlijk gebruik: U hebt de stof gebruikt op manieren die gevaarlijk zijn voor uzelf en/of anderen, d.w.z. een overdosis, autorijden onder invloed of een black-out.
- Sociale of interpersoonlijke problemen in verband met gebruik: Middelengebruik heeft relatieproblemen of conflicten met anderen veroorzaakt.
- Verwaarloosde belangrijke rollen om te gebruiken: U bent uw verantwoordelijkheden op het werk, op school of thuis niet nagekomen vanwege middelengebruik.
- Intrekking: Wanneer u stopt met het gebruik van de stof, krijgt u ontwenningsverschijnselen.
- Tolerantie: Je hebt een tolerantie voor de stof opgebouwd waardoor je meer moet gebruiken om hetzelfde effect te krijgen.
- Grotere hoeveelheden/langer gebruikt: U bent begonnen grotere hoeveelheden te gebruiken of gebruikt de stof voor langere tijd.
- Herhaalde pogingen om het gebruik te controleren of te stoppen: Je hebt geprobeerd te bezuinigen of helemaal te stoppen, maar het is niet gelukt.
- Veel tijd besteed aan het gebruik van: U besteedt veel tijd aan het gebruik van het middel.
- Lichamelijke of psychische problemen in verband met gebruik: Uw middelengebruik heeft geleid tot lichamelijke gezondheidsproblemen, zoals leverschade of longkanker, of psychische problemen, zoals depressie of angst.
- Activiteiten opgegeven voor gebruik: U heeft activiteiten overgeslagen of bent gestopt met activiteiten die u ooit leuk vond om het middel te gebruiken.
- verlangen naar: Je hebt een verlangen naar de stof ervaren.
Om gediagnosticeerd te worden met een stoornis in het middelengebruik, moet je binnen een periode van 12 maanden aan twee of meer van deze criteria voldoen. Als je aan twee of drie van de criteria voldoet, heb je een milde stoornis in het middelengebruik. Vier tot vijf wordt als matig beschouwd en als u aan zes of meer criteria voldoet, heeft u een ernstige stoornis in het middelengebruik.
Soorten stoornissen in het gebruik van middelen
Elke stoornis in het middelengebruik wordt geclassificeerd als zijn eigen stoornis. Hier zijn de zes meest voorkomende stoornissen in het gebruik van middelen in de Verenigde Staten:
- Alcoholgebruiksstoornis
- Tabaksgebruiksstoornis
- Cannabisgebruiksstoornis
- Stoornis in het gebruik van stimulerende middelen
- Hallucinogeengebruiksstoornis
- Opioïdengebruiksstoornis
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw regio.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
