Karen Horney: leven, theorieën en bijdragen aan psychologie

Karen Horney (spreek uit als hoornoog) was een neofreudiaanse psycholoog die bekend stond om haar theorie van neurotische behoeften, haar onderzoek naar vrouwelijke psychologie en haar kritiek op Freuds nadruk op het concept van penisnijd. Daarnaast heeft ze belangrijke bijdragen geleverd op het gebied van zelfpsychologie en de rol die zelfanalyse en zelfhulp spelen in de geestelijke gezondheid.

Het leven zelf blijft nog steeds een zeer effectieve therapeut. - Karen Horney

Meest bekend vanwege

  • Vrouwelijke psychologie
  • Theorie van neurotische behoeften
  • Neofreudiaanse psychologie

Korte tijdlijn van het leven van Karen Horney

  • 16 september 1885 - Geboren in Duitsland
  • 1906 - Ging naar de medische school
  • 1909 - Getrouwde rechtenstudent Oscar Horney
  • 1911 - Horney's moeder sterft
  • 1926 - Verliet haar man
  • 1932 - Verhuisd naar de VS
  • 1942 - Gepubliceerd Zelfanalyse
  • 4 december 1952 - Overleden

Vroege leven

Karen Horney had al vroeg in haar leven te maken met depressies. Ze beschreef haar vader als een strikte discipline en ze had een hechte band met haar oudere broer, Berndt. Toen hij afstand van haar nam, werd Horney depressief, een probleem waar ze haar hele leven mee te maken zou krijgen.

Horney wijdde zich aan school, in de overtuiging dat, "Als ik niet mooi kon zijn, ik besloot dat ik slim zou zijn."

Ze begon medische school in 1906 en trouwde in 1909 met een student rechten genaamd Oskar Horney. De dood van haar moeder en vervolgens broer in 1911 en 1923 waren buitengewoon moeilijk voor Horney. In 1926 verliet Horney haar man en in 1932 verhuisde ze met haar drie dochters, Brigitte, Marianne en Renate naar de Verenigde Staten. Hier raakte ze bevriend met andere vooraanstaande intellectuelen en ontwikkelde ze haar theorieën over psychologie.

Carrière, theorieën en kritiek op Freud

Karen Horney ontwikkelde een neurosetheorie die vandaag de dag nog steeds prominent aanwezig is. In tegenstelling tot eerdere theoretici beschouwde Horney deze neurosen als een soort coping-mechanisme dat een groot deel van het normale leven uitmaakt. Ze identificeerde tien neurosen, waaronder de behoefte aan macht, de behoefte aan genegenheid, de behoefte aan sociaal prestige en de behoefte aan onafhankelijkheid.

Ze definieerde neurose als de "psychische stoornis veroorzaakt door angsten en verdedigingen tegen deze angsten, en door pogingen om compromisoplossingen te vinden voor tegenstrijdige neigingen." Ze geloofde ook dat om deze neurosen te begrijpen, het essentieel was om naar de cultuur te kijken waarin een persoon leefde. Waar Freud had gesuggereerd dat veel neurosen een biologische basis hadden, geloofde Horney dat culturele attitudes een rol speelden bij het bepalen van deze neurotische gevoelens.

Hoewel Horney veel van de theorie van Sigmund Freud volgde, was ze het niet eens met zijn opvattingen over vrouwelijke psychologie. Ze verwierp zijn concept van penisnijd, waarin wordt verklaard dat het zowel onnauwkeurig als vernederend is voor vrouwen. Horney stelde in plaats daarvan het concept voor van: baarmoeder afgunst waarin mannen gevoelens van minderwaardigheid ervaren omdat ze geen kinderen kunnen baren.

"Is de enorme kracht in de mensen van de impuls tot creatief werk op elk gebied niet juist te wijten aan hun gevoel een relatief kleine rol te spelen in de schepping van levende wezens, wat hen voortdurend dwingt tot een overcompensatie in prestatie?" suggereerde Horney.

Belangrijke bijdragen aan psychologie

Karen Horney heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het humanisme, zelfpsychologie, psychoanalyse en vrouwelijke psychologie. Haar weerlegging van Freuds theorieën over vrouwen wekte meer interesse in de psychologie van vrouwen.

Horney geloofde ook dat mensen in staat waren om als hun eigen therapeut op te treden, waarbij de nadruk werd gelegd op de persoonlijke rol die elke persoon heeft in hun eigen geestelijke gezondheid en zelfanalyse en zelfhulp aanmoedigde.

Horney was een psycholoog in een tijd waarin de bijdragen van vrouwen vaak over het hoofd werden gezien en genegeerd. Ondanks de vele obstakels waarmee ze als vrouw werd geconfronteerd in een door mannen gedomineerd veld, werd ze een prominent denker die een belangrijke bijdrage leverde aan ons begrip van de menselijke psychologie.

Geselecteerde werken

  • Vrouwelijke psychologie. W.W. Norton, 1967.
  • Zelfanalyse. W.W. Norton, 1942.
  • De verzamelde werken van Karen Horney (Deel II). W.W. Norton, 1942.

biografieën

  • Hitchcock ST. Karen Horney: pionier op het gebied van vrouwelijke psychologie. Chelsea House Publishers, 2004.
  • Quinn S. Een eigen mening: het leven van Karen Horney. Top Boeken, 1987.
  • Rubens JL. Karen Horney: Gentle Rebel van de psychoanalyse. Kiespers, 1978.

Verder lezen

  • Kelman H. Karen Horney over vrouwelijke psychologie. Ben J Psychoanaal. 1967(27):163-183.
  • Parijs B. Karen Horney: de zoektocht van een psychoanalyticus naar zelfinzicht. Yale University Press, 1994.
  • Sayers J. Moeders van de psychoanalyse: Helene Detsch, Karen Horney, Anna Freud, Melanie Klein. W.W. Norton, 1991.

U zal helpen de ontwikkeling van de site, het delen van de pagina met je vrienden

wave wave wave wave wave