Een van de minder bekende en minder bestudeerde eetstoornissen is: kauwen en spugen. Dit gedrag bestaat uit het kauwen van een zeer smakelijk en energierijk voedsel en het uitspugen in plaats van het door te slikken.
De bedoeling van kauwen en spugen is om van de smaak van voedsel te genieten zonder calorieën binnen te krijgen. Kauwen en spugen is vergelijkbaar met eetbuien omdat het grotere hoeveelheden calorierijk voedsel betreft dan bedoeld. Het deelt ook elementen van restrictief eten omdat het voedsel niet echt wordt geconsumeerd.
Kauwen en spugen in de DSM-5
Aanvankelijk werd gedacht dat spugen een alternatief was voor zuiveren. Daarom werd het gedrag voornamelijk bestudeerd bij personen met boulimia nervosa. In de vorige versie van de Diagnostische en statistische handleiding (DSM-IV), kauwen en spugen werd vermeld als een mogelijk symptoom van een eetstoornis niet anders gespecificeerd (EDNOS).
De diagnose EDNOS werd in de DSM-5 vervangen door de categorie andere gespecificeerde voedings- en eetstoornissen (OSFED). De DSM-5 vermeldt kauwen en spugen echter niet onder een enkele stoornis, omdat dit gedrag kan voorkomen bij andere diagnoses van eetstoornissen.
Kauwen en spugen kan worden gezien bij patiënten met de diagnose anorexia nervosa, boulimia nervosa of andere gespecificeerde eetstoornissen.
Mogelijke oorzaken
Eetstoornissen kunnen van invloed zijn op mensen uit alle verschillende lagen van de bevolking. Onderzoek toont aan dat mensen met een familiegeschiedenis van eetstoornissen meer kans hebben om ze te ontwikkelen, maar genetica speelt niet altijd een rol.
Een preoccupatie met lichaamsbeeld en een verlangen naar controle worden vaak geassocieerd met eetstoornissen, zoals kauwen en spugen. Andere psychische stoornissen zoals angst, obsessief-compulsieve stoornis, depressie of drugsmisbruik kunnen ook gepaard gaan met verstoorde eetgewoonten, samen met ernstigere symptomen, waaronder zelfmoordgedachten.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Medische gevolgen
Hoewel het een relatief goedaardige gewoonte lijkt in vergelijking met ander ongeordend gedrag zoals braken, kunnen de fysieke gevolgen van kauwen en spugen ernstig zijn. Enkele van de gezondheidseffecten van kauwen en spugen zijn:
- gebitsproblemen: Gaatjes en tandvleesaandoeningen ontstaan wanneer tanden worden blootgesteld aan veelvuldig contact met suikerhoudend voedsel.
- Maagproblemen: De productie van maagzuur wordt geactiveerd door te kauwen, maar dan komt er geen voedsel beschikbaar voor de spijsvertering. Dit kan mogelijk leiden tot zweren of zure reflux.
- Gewichtstoename: Dit is een verrassend neveneffect van kauw- en spuuggedrag waarvan onderzoekers vermoeden dat het verband houdt met te veel eten later op de dag.
Patiënten moeten een arts en een tandarts raadplegen om mogelijke behandelingsopties voor gastro-intestinale, hormonale en tandheelkundige problemen te bespreken. Een goede ondersteuning van de geestelijke gezondheid kan verdere fysieke en emotionele schade helpen verminderen.
Diagnose en behandeling
De schaamte en het stigma dat gepaard gaat met kauwen en spugen kan een barrière vormen voor het zoeken naar behandeling. Net als bij andere eetstoornissen kunnen psychotherapie en voedingsadvies helpen. Om een eetstoornis te diagnosticeren, moet een gezondheidswerker de volgende factoren beoordelen:
- Vragen over lichaamsbeeld, inclusief gedachten en percepties over voedsel en andere mogelijke symptomen van een eetstoornis (zoals eetbuien of misbruik van laxeermiddelen)
- Huidige eetgewoonten, inclusief de hoeveelheid en variëteit aan gegeten voedsel en maaltijdpatronen
- medische geschiedenis, inclusief middelenmisbruik, psychische problemen, huidige medicijnen en gewichtsveranderingen
- Andere leefstijlfactoren, inclusief trainingsgewoonten, menstruatiecyclus en stressniveaus
Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan worden gebruikt om eetstoornissen aan te pakken, waaronder kauwen en spugen. Onderdelen kunnen zijn erkenning van schaamtegevoelens, het in twijfel trekken van voedingsregels, omgaan met emotionele stress en het oefenen van verhoogde flexibiliteit.
De CGT-strategieën die worden gebruikt om kauw- en spuuggedrag aan te pakken, zijn vergelijkbaar met die bij andere eetstoornissen. De strategieën zijn gericht op het uitdagen van de irrationele gedachten van een persoon met betrekking tot angst voor voedsel, angst voor gewichtstoename en zorgen over het lichaamsbeeld.
Cognitieve gedragstherapie voor eetstoornissenAdvies voor gezinsleden
Als een dierbare tekenen van een eetstoornis vertoont, is het nuttig om te begrijpen welk gedrag hij vertoont. Mogelijk merkt u bepaalde symptomen op, zoals:
- Verkleurde of verkleurde tanden
- Overmatig en rigide trainingsgedrag
- Angst om in het openbaar of met anderen te eten
- Preoccupatie met gewicht en diëten
- Ongebruikelijke verdwijning van voedsel uit de voorraadkast
- Wijde kleding dragen om het uiterlijk te verbergen
- Gewichtsveranderingen
Kauwen en spugen kunnen een symptoom zijn van een grotere eetstoornis. Praat met uw geliefde over uw zorgen en moedig hen aan om hulp van een gekwalificeerde professional te accepteren. Vermijd kritiek of oordeel, en concentreer je in plaats daarvan op het tonen van hoeveel je om hun welzijn geeft.
Tips voor moeilijk te doorbreken gewoonten gerelateerd aan eetstoornissenEen woord van Verywell
Kauwen en spugen lijkt misschien niet zo belangrijk, maar het is een teken van een disfunctionele relatie met eten. Als jij of iemand om wie je geeft aan het kauwen en spugen is, kun je het beste een behandeling zoeken voordat het gedrag doorzet. Er zijn manieren om rust te vinden met eten en lichaamsbeeld. Soms hebben we gewoon wat extra hulp en ondersteuning nodig om de goede richting op te gaan.
