Paniekaanvallen zijn het meest voorkomende symptoom dat wordt geassocieerd met de diagnose paniekstoornis. Ze kunnen echter voorkomen bij verschillende angst- en stemmingsstoornissen, evenals bij andere medische aandoeningen. Paniekaanvallen kunnen ook optreden als reactie op specifieke gebeurtenissen of stressvolle situaties.
Overzicht
Een paniekaanval kan worden omschreven als een intens gevoel van angst of extreme nervositeit dat abrupt wordt veroorzaakt. Deze gevoelens van angst en angst treden meestal op zonder waarschuwing en staan niet in verhouding tot een daadwerkelijke dreiging of gevaar.
Paniekaanvallen duren vaak kort. De effecten van een paniekaanval kunnen echter enkele uren na de eerste aanval aanhouden.
Paniekaanvallen omvatten een combinatie van emotionele, cognitieve en fysieke symptomen. Wanneer iemand bijvoorbeeld een paniekaanval ervaart, kan hij zich beschaamd of radeloos voelen over zijn symptomen. Er kan een verscheidenheid aan somatische symptomen optreden, waaronder zweten, trillen en pijn op de borst.
De persoon kan bang zijn de controle over zijn lichaam of geest te verliezen. Over het algemeen kunnen deze symptomen leiden tot angstgevoelens, waardoor de persoon uit zijn situatie wil ontsnappen.
Diagnose van paniekaanvallen
De Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, 5e editie 5 (DSM-5) somt een reeks verschillende criteria op voor paniekaanvallen. Volgens de DSM houdt een paniekaanval een plotselinge angst in die gepaard gaat met vier of meer van de volgende symptomen
Paniekaanval symptomen
- pijn op de borst
- Rillingen of opvliegers
- Derealisatie of depersonalisatie
- Overmatig zweten
- Angst om dood te gaan
- Angst om de controle te verliezen of gek te worden
- Duizelig, onvast, licht in het hoofd of flauwvallen
- Gevoel van verstikking
- Gevoelens van gevoelloosheid of tintelingen
- Hartkloppingen of versnelde hartslag
- Misselijkheid of buikpijn
- Kortademigheid
- Trillen of trillen
Uw arts zal ook de mogelijkheid van afzonderlijke medische aandoeningen of gerelateerde en gelijktijdig voorkomende aandoeningen willen uitsluiten.
Angststoornissen behoren tot de meest voorkomende psychische aandoeningen en treffen vrouwen ongeveer tweemaal zo vaak als mannen. Daarom bevelen deskundigen aan dat vrouwen en meisjes ouder dan 13 jaar routinematig worden gescreend op angst. Paniekaanvallen en angst kunnen in de loop van de tijd erger worden, dus eerdere interventies zijn belangrijk voor het verbeteren van de gezondheid en het welzijn.
Zijn alle paniekaanvallen hetzelfde?
Niet alle paniekaanvallen worden op dezelfde manier ervaren. Het volgende beschrijft een manier waarop paniekaanvallen worden gecategoriseerd:
- Verwachte (cued) paniekaanvallen: Deze aanvallen treden op wanneer een persoon wordt blootgesteld aan of anticipeert op een bepaalde trigger. Een persoon met hoogtevrees kan bijvoorbeeld een paniekaanval krijgen wanneer hij zich in een hoog gebouw bevindt.
- Situationeel gepredisponeerde paniekaanvallen: Deze aanvallen lijken op cued paniekaanvallen, maar treden niet altijd op na onderwerping aan een gevreesde situatie. Deze aanvallen vinden ook niet altijd plaats op het moment dat de persoon wordt blootgesteld aan de trigger. Een persoon die vliegangst heeft, heeft bijvoorbeeld niet altijd een paniekaanval in een vliegtuig of kan er een krijgen nadat hij op een vlucht is geweest.
- Onverwachte (un-cued) paniekaanvallen: Deze aanvallen treden plotseling op zonder interne of externe signalen.
-
Onverwachte paniekaanval die "uit het niets" optreedt
-
Paniekaanval na blootstelling aan trigger (angstaanjagende gedachte of ervaring)
Heb ik een paniekstoornis?
Het hebben van paniekaanvallen betekent niet noodzakelijk dat een persoon een paniekstoornis heeft. Mensen met een paniekstoornis ervaren terugkerende en onverwachte paniekaanvallen, maar paniekaanvallen komen ook veel voor bij andere angststoornissen, waaronder sociale fobie (SAD), posttraumatische stressstoornis (PTSS) en specifieke fobieën.
Zijn paniekaanvallen te behandelen?
Paniekaanvallen zijn een behandelbaar symptoom. Doorgaans zijn behandelingsopties gericht op de onderliggende oorzaak en kunnen ze een combinatie van medicatie en psychotherapie omvatten.
Medicijnen die worden voorgeschreven voor symptomen van paniekaanvallen zijn onder meer benzodiazepines, een soort anti-angstmedicatie die snelle verlichting kan bieden voor panieksymptomen en antidepressiva die na verloop van tijd de frequentie en intensiteit van panieksymptomen verminderen. Psychotherapie kan u helpen uw angsten te onderzoeken en te leren omgaan met uw angstaanjagende lichamelijke sensaties.
Nuttige copingstrategieën
Er zijn ook tal van zelfhulpstrategieën om door een paniekaanval heen te komen. Enkele van de meest voorkomende technieken zijn:
- Ademhalingsoefeningen
- desensibilisatie
- Progressieve spierontspanning
- visualisatie
Als je last hebt van paniekaanvallen, is het belangrijk dat je professionele hulp zoekt. Hoe eerder u wordt behandeld, hoe groter de kans dat u enige verlichting kunt krijgen en uw paniekaanvallen kunt beheersen.
Als u of een geliefde worstelt met paniekaanvallen of andere angstsymptomen, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.