De meest bekende symptomen van depressie zijn emotioneel, waaronder verdriet, schuldgevoelens, prikkelbaarheid en gevoelens van hopeloosheid. Andere veel voorkomende symptomen, zoals moeite met focussen of concentreren op taken, worden ook gezien als gerelateerd aan iemands gemoedstoestand.
Hoewel depressie een psychische aandoening is, kan het ook lichamelijke klachten veroorzaken. Pijn, maagklachten, vermoeidheid en rusteloosheid zijn slechts enkele mogelijke fysieke effecten van depressie. Mensen kunnen deze fysieke symptomen om verschillende redenen hebben, maar ze realiseren zich misschien niet dat depressie een van de mogelijke oorzaken kan zijn.
Bepaalde behandelingen die worden gebruikt voor depressie, zoals medicatie, kunnen ook fysieke bijwerkingen hebben, zoals misselijkheid, gewichtsveranderingen en seksuele disfunctie. Als u fysieke symptomen van depressie heeft, kunnen uw arts en geestelijke gezondheidszorg u helpen om dit beter te begrijpen en te beheersen. hen.
Pijn
Mensen met een depressie kunnen vage pijntjes en pijntjes hebben die hun gewrichten, ledematen of rug aantasten. Sommige mensen hebben pijn in het hele lichaam die chronisch en slopend kan zijn.
Een persoon met chronische pijn kan zeker depressief worden, maar het kan ook zijn dat fysieke en emotionele pijn dezelfde oorzaak hebben. Onderzoekers proberen nog steeds te begrijpen hoe fysieke pijn en depressie met elkaar samenhangen, en ook hoe ze elkaar kunnen beïnvloeden.
Een theorie is dat beide kunnen worden veroorzaakt door een ontregeling van neurotransmitters zoals serotonine. Sommige mensen met depressie en pijn kunnen zich beter voelen als ze een antidepressivum nemen dat de heropname van serotonine en noradrenaline in de hersenen beïnvloedt.
Een andere theorie is dat mensen met een depressie pijn anders kunnen voelen. Een onderzoek naar pijnverwerking uit 2015 wees uit dat mensen met een ernstige depressie een lagere pijndrempel en tolerantie hadden in vergelijking met mensen die niet depressief waren.
Uit een onderzoek uit 2017 bleek dat een van de meest voorkomende vormen van pijn bij volwassenen, lage rugpijn, rechtstreeks verband kan houden met depressie. Een eerdere studie wees uit dat mensen met een depressie 60% meer kans hebben op rugpijn dan mensen die zijn niet depressief
Onderzoekers blijven een verband tussen depressie en pijn onderzoeken, inclusief theorieën over chronische ontstekingen, die ook kunnen bijdragen aan andere fysieke symptomen van depressie.
Gastro-intestinale symptomen
Mensen met een depressie kunnen vaak maagproblemen hebben, zoals misselijkheid, een opgeblazen gevoel, diarree of obstipatie.
Een mogelijke verklaring voor deze symptomen is een neurotransmitter in de hersenen en darmen, serotonine genaamd. De chemische stof in de hersenen is gekoppeld aan depressie omdat wordt aangenomen dat het helpt bij het reguleren van de stemming, maar onderzoekers weten ook dat het ook een rol speelt bij het in stand houden van de spijsvertering.
Het grootste deel van de serotonine van het lichaam wordt geproduceerd en opgeslagen in de darm.
Onderzoekers zijn erg geïnteresseerd in de "darm-brein"-verbinding, waarvan ze hopen dat ze kunnen onthullen hoe mentale en spijsverteringsgezondheid elkaar beïnvloeden. Naast serotonine worden microben in de darm onderzocht als potentiële bijdragers aan alles, van stemming tot immuniteit - die beide gevolgen hebben voor depressie
Immuniteit
Stress kan er ook voor zorgen dat het immuunsysteem van een persoon minder optimaal werkt, wat betekent dat ze meer kans hebben om ziek te worden. Wanneer iemand met een verzwakt immuunsysteem toch ziek wordt, kan het langer duren voordat hij of zij beter wordt
Sommige infecties, zoals verkoudheid, zijn over het algemeen niet ernstig. Een zwak immuunsysteem brengt echter een persoon in gevaar voor het ontwikkelen van complicaties door een infectie of het oplopen van een infectie die moeilijker te behandelen is.
De relatie tussen immuunfunctie en depressie wordt nog onderzocht. Sommige onderzoeken hebben de hypothese geopperd dat chronische stress een ontstekingsreactie kan veroorzaken die kan veranderen hoe stemmingsregulerende chemicaliën in de hersenen werken.
Slaapproblemen
Wanneer artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg een diagnose van depressie overwegen, behoren slaapstoornissen tot de 'kernsymptomen' waarnaar ze op zoek zijn.
Mensen die depressief zijn, hebben vaak moeite met slapen. Problemen kunnen variëren van moeite hebben om in slaap te vallen of door te slapen, niet in staat zijn om goed te slapen of te veel slapen.
De relatie tussen depressie en slaap gaat beide kanten op, omdat slaapproblemen om welke reden dan ook (zoals een medische aandoening zoals slaapapneu) het risico op depressie verhogen.
Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat verstoringen in het circadiane ritme (die de slaap kunnen onderbreken) kunnen bijdragen aan depressie. Het begrijpen en zelfs leren veranderen van de slaap-waakcyclus is een weg die onderzoekers onderzoeken terwijl ze op zoek zijn naar nieuwe manieren om depressie te behandelen.
Vermoeidheid
Mensen die depressief zijn, hebben vaak het gevoel dat ze zich nooit uitgerust voelen, hoeveel ze ook slapen. Ze kunnen 's ochtends moeilijk uit bed komen of moeite hebben om activiteiten van het dagelijks leven uit te voeren, zoals in bad gaan of huishoudelijke klusjes doen.
Hoewel het hebben van weinig energie zeker verband kan houden met slecht slapen, heeft onderzoek aangetoond dat de relatie tussen depressie en vermoeidheid complexer is.
Vermoeidheid is niet alleen een van de meest voorkomende lichamelijke effecten van depressie, maar is ook een van de moeilijkste om te behandelen. Een studie uit 2010 wees uit dat zelfs na het starten van een antidepressivum, vermoeidheid aanhield bij ongeveer 80% van de mensen met een ernstige depressie.
Depressie en vermoeidheid kunnen onderdeel worden van een cyclus waarin aanhoudende lage energie en verminderde motivatie depressie verergeren. Daarom is het adequaat aanpakken van vermoeidheid een cruciaal onderdeel van het opstellen van een effectief behandelplan voor iemand met de diagnose depressie.
Psychomotorische symptomen
De term 'psychomotorisch' verwijst naar symptomen die iemand het gevoel geven dat hij in een ander tempo denkt en/of beweegt dan normaal.
Sommige mensen met een depressie ervaren hun gedachten bijvoorbeeld als traag en hebben het gevoel dat hun bewegingen zwaar lijken. Anderen ervaren symptomen aan de andere kant van het spectrum. Ze kunnen zeggen dat ze 'niet stil kunnen zitten' of zich zenuwachtig, rusteloos en geagiteerd voelen. Mentaal kunnen ze angstige of zelfs opdringerige gedachten ervaren
Tot op zekere hoogte komen psychomotorische symptomen vaker voor naarmate iemand ouder wordt. Hoewel depressie bij ouderen ook vaak voorkomt, is het geen normaal onderdeel van het ouder worden. Om deze reden moeten artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg ook rekening houden met de mogelijkheid dat psychomotorische veranderingen een teken van depressie kunnen zijn in plaats van slechts een onderdeel van het ouder worden.
Hoge bloeddruk
Mensen die depressief zijn, kunnen vaak of voor een lange tijd onder stress staan. Hoewel het niet de enige oorzaak is, is bekend dat chronische stress bijdraagt aan hoge bloeddruk (hypertensie).
Vooral chronische stress is in verband gebracht met verhoogde bloeddruk. Op zijn beurt verhoogt hypertensie iemands risico op hart- en vaatziekten, waaronder hartaanvallen en beroertes. Op basis van het groeiende aantal bewijzen dat deze relatie ondersteunt, beschouwen veel onderzoekers depressie als een risicofactor voor hart- en vaatziekten.
Eetlust en gewichtsveranderingen
Depressie op zich kan ervoor zorgen dat iemand meer of minder wil eten dan normaal. Mensen die depressief zijn, kunnen melden dat ze zijn afgevallen zonder te proberen of dat ze zijn aangekomen zonder zeker te zijn van de reden waarom.
Een factor die kan bijdragen aan gewichtstoename is 'emotioneel eten', wat verwijst naar een persoon die voedsel gebruikt om gevoelens van depressie zelf te behandelen. Dit gedrag kan na verloop van tijd leiden tot gewichtstoename. Als iemand overgewicht of obesitas heeft, kunnen veranderingen in het zelfbeeld, bijbehorende gezondheidsproblemen en gewichtsstigma ook bijdragen aan (of verergeren) depressie.
De relatie tussen gewicht en depressie kan afhankelijk zijn van meer dan hoeveel iemand weegt of hun body mass index (BMI).
Een studie uit 2019 stelde bijvoorbeeld een specifiek verband voor tussen grotere hoeveelheden lichaamsvet en depressie (aangezien de onderzoekers geen verband vonden tussen depressie en vetvrij lichaamsmassa).
Depressie kan er ook voor zorgen dat iemand gewicht verliest. Verlies van eetlust, weinig energie en motivatie die het bereiden van maaltijden bemoeilijkt, darmklachten en andere factoren kunnen gewichtsverlies veroorzaken bij iemand die depressief is. Mensen met eetstoornissen, zoals anorexia nervosa, hebben vaak ook een depressie of een andere psychische aandoening.
Gewichtsverlies bij eetstoornissen kan extreem zijn en kan tal van lichamelijke symptomen veroorzaken. Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd dat ondervoeding door onvoldoende voedselinname depressie kan verergeren, hoewel aanvullend onderzoek nodig is om de theorie te ondersteunen.
Mensen die om andere redenen niet genoeg eten, zoals mensen die in armoede leven, kankerpatiënten en ouderen, lopen ook risico op depressies die verband houden met ondervoeding. Veranderingen in eetlust en het daarmee gepaard gaande gewichtsverlies of gewichtstoename kunnen ook een bijwerking zijn van antidepressiva.
Bijwerkingen van medicijnen
Zowel recept- als vrij verkrijgbare medicijnen (OTC) kunnen bijwerkingen hebben. Hoewel ze meestal mild zijn en beter worden naarmate het lichaam zich aanpast aan het medicijn, kunnen andere ernstig en aanhoudend zijn. Medicijnen die worden gebruikt om depressie te behandelen, kunnen bijwerkingen hebben, waarvan er vele fysiek zijn.
Enkele voorbeelden van vaak voorkomende bijwerkingen van antidepressiva zijn:
- Eetlustveranderingen, gewichtstoename/-verlies
- Wazig zien
- Moeite met focussen of concentreren
- Duizeligheid
- Droge mond
- Vermoeidheid
- Slapeloosheid
- Misselijkheid
- Seksuele disfunctie (problemen met het behouden van een erectie, pijn bij geslachtsgemeenschap, onvermogen tot orgasme)
Als de bijwerkingen van medicijnen te moeilijk zijn om mee om te gaan, is de kans kleiner dat iemand ermee doorgaat. Voor iemand die medicijnen gebruikt om depressie te beheersen, kunnen bijwerkingen van antidepressiva een belemmering vormen voor de behandeling.
De mentale en emotionele bijwerkingen van antidepressiva kunnen ernstig zijn en kunnen erop wijzen dat een medicijn niet de juiste behandeling voor u is. Als u last krijgt van verergering van gevoelens van angst en depressie en/of zelfmoordgedachten nadat u met een antidepressivum bent begonnen, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Omgaan met
Als je met een lichamelijke klacht naar je huisarts gaat, mag hij in eerste instantie niet naar emotionele klachten vragen. Ze zullen echter niet in staat zijn om depressie nauwkeurig te diagnosticeren zonder.
Voordat u kunt beginnen met het omgaan met de fysieke effecten van depressie, heeft u een nauwkeurige diagnose nodig. Als u depressieve symptomen heeft zoals aanhoudend verdriet en een slecht humeur of verlies van interesse om dingen te doen die u vroeger leuk vond, zorg er dan voor dat u deze gevoelens aan uw arts meldt.
Uw arts heeft deze informatie ook nodig om hen te helpen beslissen over de meest effectieve manier om depressie te behandelen, dus het is belangrijk dat u hen op de hoogte stelt van de emotionele, mentale en fysieke symptomen die u ondervindt.