Weet je nog de laatste keer dat je bij een geliefde was die zich verdrietig of hopeloos voelde? Misschien was het na een scheiding nadat ze een levensveranderende diagnose hadden gekregen, of na het verlies van een dierbare. Hun tranen zorgden bij ons voor een reactie. We voelden ons bewogen om ze op de een of andere manier te willen troosten.
We denken over het algemeen aan empathie als het vermogen om onszelf in andermans schoenen te plaatsen. Wist je dat onderzoekers verschillende vormen van empathie hebben geïdentificeerd? Twee primaire vormen van empathie zijn cognitieve empathie en emotionele empathie. Hoewel ze heel verschillend zijn, zijn beide even belangrijk om ons te helpen verbindingen met anderen te vormen en te onderhouden.
Waarom empathie belangrijk is
Empathie helpt mensen met elkaar te verbinden, ze naar elkaar toe te bewegen in een helpende en/of genezende werking. Zoals de veelgeprezen auteur en leiderschapsexpert Stephen Covey zei: "Als je diepe empathie voor anderen toont, daalt hun verdedigingsenergie en komt deze in de plaats van positieve energie. Dan kun je creatiever worden in het oplossen van problemen."
Terwijl we ons leven op het werk en thuis leiden, zijn we voortdurend in interactie en balanceren we de relatiedynamiek. Als we geen empathie hebben, zijn we niet in staat om die interpersoonlijke verbindingen te ontwikkelen en te koesteren, wat leidt tot gespannen relaties, gebroken vertrouwen, verlies van relaties en isolatie.
Het wordt moeilijker om conflicten te herstellen, samen te werken of problemen op te lossen als we geen empathie beoefenen.
Onze samenleving vertrouwt op empathie om verbindingen en voorwaartse beweging te vergemakkelijken. Wanneer het stuk empathie ontbreekt, raken we meer losgekoppeld en minder effectief in onze productiviteit en innovatie van nieuwe ideeën. Het oefenen van empathie is belangrijk in een verscheidenheid aan relatiedynamieken, zoals die tussen:
- Zakenpartners
- collega's
- Gemeenschapsgroepen
- collega's
- Datingrelaties
- Gezinnen
- Vrienden
- huwelijken
- Broers en zussen
De twee verschillende soorten empathie (cognitief en emotioneel) onthullen de manieren waarop we ons kunnen verhouden tot een vriend of familielid in een crisis. Er zijn duidelijke verschillen tussen de twee soorten empathie
Cognitieve empathie-
Het perspectief van een ander innemen
-
Je voorstellen hoe het is in andermans schoenen
-
Iemands gevoelens begrijpen
-
Een emotionele ervaring delen
-
Nood voelen als reactie op iemands pijn
-
De bereidheid ervaren om iemand te helpen
Cognitieve empathie
Wanneer we cognitieve empathie beoefenen, oefenen we met het nemen van het perspectief van een andere persoon. In wezen stellen we ons voor hoe het zou kunnen zijn om deze persoon in hun situatie te zijn. Cognitieve empathie wordt ook wel perspectief nemen genoemd, wat zich leent voor het idee om onszelf in andermans schoenen te plaatsen.
Met cognitieve empathie probeer je gebruik te maken van het idee om jezelf in de situatie van iemand anders te plaatsen en een beter begrip te krijgen van hun ervaring.
Op momenten dat iemand om wie we geven pijn heeft, kunnen we er gemakkelijk afstand van houden omdat we het grote geheel kunnen zien. Als een vriend bijvoorbeeld geen baan krijgt waarvoor hij of zij heeft gesolliciteerd, kun je hoogstwaarschijnlijk zijn teleurstelling zien. U herkent echter misschien ook dat ze getalenteerd zijn en waarschijnlijk binnenkort een geweldige baan zullen vinden.
Aan de andere kant, wanneer we cognitieve empathie beoefenen, kunnen we mensen ontmoeten waar ze zijn en begrijpen waarom ze zich verdrietig of teleurgesteld zouden voelen nadat ze de baan niet hadden gekregen. We oefenen ons in te beelden hoe het zou kunnen zijn om hen op dat moment te zijn, kijkend naar de situatie of omstandigheid vanuit hun perspectief.
Emotionele empathie
Stel je voor dat je dicht bij een geliefde zit, zoals je kind, broer of zus of goede vriend, terwijl ze beginnen te huilen. Wat ze meemaken heeft waarschijnlijk een impact op ons, nietwaar? We kunnen ook verdrietig worden. Wanneer we emotionele empathie ervaren, gaan we van het cognitieve perspectief naar een gedeelde emotionele ervaring.
Sociale psychologie-onderzoekers Hodges en Myers beschrijven emotionele empathie in drie delen:
- Dezelfde emotie voelen als de andere persoon
- Onze eigen nood voelen als reactie op hun pijn
- Mededogen voelen voor de andere persoon
Ze merken op dat er een positieve correlatie is tussen emotionele empathie en de bereidheid om anderen te helpen.
Met andere woorden, het is waarschijnlijker dat iemand die het gemakkelijk vindt om emotionele empathie te oefenen, ertoe zal worden bewogen om die persoon in nood ook te helpen.
Het is misschien gemakkelijk om het voordeel van emotionele empathie te zien in de algehele gezondheid en het plezier van onze belangrijkste relaties.
Andere soorten empathie
Naast cognitieve en emotionele empathie kan een persoon ook ervaren:
- Affectieve empathie, wat het vermogen inhoudt om de emoties van een ander te begrijpen en gepast te reageren.
- Somatische empathie, wat inhoudt dat je een fysieke reactie hebt als reactie op wat iemand anders ervaart, is een andere manier om empathie te tonen. Als iemand zich bijvoorbeeld schaamt, kunt u ook blozen of een ongemakkelijke maag hebben.
Is empathie genetisch?
Onderzoek heeft uitgewezen dat het vermogen om empathie te oefenen wordt beïnvloed door genetica. In feite wordt consequent aangetoond dat vrouwen eerder emotionele signalen oppikken en emoties nauwkeuriger onderscheiden dan mannen.
In een onderzoek uitgevoerd met het genetische test- en analysebedrijf 23andMe, werd er een specifieke genetische variant geïdentificeerd die verband houdt met ons vermogen tot empathie, in de buurt van het gen LRRN1 op chromosoom 3, "wat een zeer actief deel van de hersenen is dat het striatum wordt genoemd. ."
Er wordt gesuggereerd dat activiteit in dit deel van de hersenen verband houdt met ons vermogen om empathie te voelen. Hoewel er meer onderzoek moet worden gedaan, helpen deze bevindingen wetenschappers om meer te ontdekken over de verbanden tussen genetische invloed op de ontwikkeling en het vermogen om empathie te voelen.
Natuur versus opvoeding
Hoewel is vastgesteld dat genetica ons vermogen om empathie te voelen beïnvloedt, is er ook veel te zeggen over onze sociale leerervaringen. Je hebt misschien al gehoord van de uitdrukking 'natuur versus opvoeding'. Deze zin verwijst naar een al lang bestaand debat tussen onderzoekers, waarin ze argumenteren wat volgens hen een grotere invloed heeft op ons gedrag, onze eigenschappen en onze omstandigheden.
Sommige onderzoekers suggereren dat genetica de belangrijkste invloed is, terwijl anderen geloven dat onze omgeving en sociale interacties ons kunnen helpen om zaken als empathie te ontwikkelen.
Sociaal leren
De sociale leertheorie, ontwikkeld door psycholoog Albert Bandura, combineert elementen van de cognitieve leertheorie en gedragsleertheorie. Er wordt gesuggereerd dat mensen hun vermogen tot empathie kunnen vergroten door het modelleren en ervaren van empathie van anderen.
Wanneer een kind niemand heeft die zijn emotionele ervaringen enige aandacht, tijd of waarde heeft gegeven, is het begrijpelijk hoe het kind de wereld en relaties waarschijnlijk zou kunnen blijven ervaren zonder deze belangrijke vaardigheid. Hier zijn enkele voorbeelden van dingen die het kind zou hebben gemist:
- In staat zijn om iemand te observeren die empathie beoefent om te weten hoe het eruit ziet
- Ervaren dat iemand met hen meeleeft wanneer ze in nood zijn
- Iemand de waarde van emoties laten leren
- Leren hoe je betekenisvolle verbindingen met mensen kunt opbouwen
Empathie helpt om een emotionele kloof tussen mensen te dichten, een verbinding en een gedeelde ervaring te creëren. Als we niet weten hoe een gedeelde emotionele ervaring met iemand aanvoelt, kan het moeilijk zijn om te weten hoe we dat met anderen moeten doen.
Het onvermogen om zich in te leven kan leiden tot problemen op het werk, in relaties, binnen gezinnen en in de samenleving.
Balans vinden
Cognitieve en emotionele empathie zijn geweldige partners en kunnen een fantastisch paar zijn als ze met balans worden beoefend. Het vermogen om iemands perspectief in te nemen en te begrijpen hoe het zou kunnen zijn om diegene te zijn of het vermogen om iemand te ontmoeten waar ze emotioneel zijn en een gedeelde emotionele ervaring hebben, kan een game-changer zijn voor vrijwel elke relatiedynamiek.
Als mensen zich gezien, gehoord en begrepen voelen, met zowel cognitieve als emotionele empathie, kunnen we samen geweldige dingen doen. Deze empathische balans helpt om dingen mogelijk te maken als:
- Samenwerking
- creativiteit
- Emotionele band
- Evaluatie
- Veilig voelen
- Behoeften identificeren
- Aan behoeften voldoen
- Onderhandeling
- Probleemoplossing
- Vertrouwen
Te veel empathie
Hoe heilzaam en waardevol de vaardigheid empathie ook is, er wordt gesuggereerd dat te veel empathie schadelijk kan zijn voor iemands emotionele welzijn, gezondheid en relaties. Emotionele empathie is een bouwsteen van verbinding tussen mensen. De gedeelde emotionele ervaring zet ons aan om dichter bij iemand te komen, hem te troosten en geruststelling en hulp te bieden.
Emotionele empathie betekent echter dat ons lichaam reageert op de emoties die we ervaren in de aanwezigheid van de andere persoon en diens emotionele ervaring.
Wanneer er sprake is van een evenwichtige beoefening van emotionele empathie, zijn we in staat om ruimte te laten voor het delen van een emotionele ervaring met een andere persoon, zonder onze eigen emotionele reacties in de weg te laten staan. Wanneer onze plaatsvervangende emotionele opwinding te groot wordt, kan het ons zelfs in de weg staan om medelevend en empathisch te zijn.
Je emotioneel ontregeld voelen kan overweldigend worden en resulteren in een opgebrand gevoel. Uiteindelijk zorgt dit ervoor dat je geen empathie wilt oefenen omdat het te pijnlijk is om er voor iemand anders te zijn.
Ons vermogen om emotionele empathie te oefenen, wordt een bedreiging voor ons eigen welzijn wanneer het resulteert in gevoelens van isolement, verkeerd begrepen worden en ons niet authentiek voelen.
Niet genoeg empathie
Sommige mensen zijn beter in het beoefenen van cognitieve empathie, maar hebben moeite om emotionele empathie aan te boren, omdat deze twee soorten empathie vanuit totaal verschillende verwerkingssystemen werken. Dit is het verschil tussen cognitieve verwerking en perspectief- nemen in vergelijking met emotionele verwerking.
Wanneer er sprake is van een disbalans van empathie - te veel leunen op cognitieve empathie en niet genoeg op emotionele empathie - kunnen onze relaties met mensen gespannen aanvoelen. Hoewel de persoon die je probeert te helpen of te troosten misschien voelt dat je begrip hebt voor hun situatie, wat zeker nuttig kan zijn, kan het de indruk geven dat ze een beetje verkeerd begrepen, onzichtbaar of ongehoord zijn.
De gedeelde emotionele ervaring met die persoon ontbreekt wanneer er te veel cognitieve empathie is en niet genoeg emotionele empathie. Het volgende is een eenvoudig voorbeeld van hoe dit eruit zou kunnen zien.
Voorbeeld 1: Cognitieve empathie-
Geliefde: "Mijn oma is net overleden en we waren heel close." (Begint te huilen.)
-
Persoon die cognitieve empathie gebruikt: "Het spijt me. Ik weet dat je verdrietig bent en dat wat je doormaakt moeilijk is."
-
Geliefde: "Mijn oma is net overleden en we waren heel close." (Begint te huilen.)
-
Persoon die emotionele empathie gebruikt: "Het spijt me te horen van je oma. Ik weet dat je haar mist. Ik ben hier voor je." (Kan tranen worden of verdriet uiten.)
Binnen deze zeer simplistische illustratie kunnen we een idee krijgen van hoe het voor de andere persoon zou kunnen voelen als we zouden stoppen met cognitieve empathie en het emotionele empathie-stuk niet in de interactie zouden brengen.
De persoon neemt de condoleances in ontvangst voor het overlijden van zijn grootmoeder en weet dat u probeert om troost te bieden, maar er is geen mogelijkheid voor de persoon om een gedeelde emotionele ervaring met u te hebben. De gedeelde emotionele ervaring kan heel geruststellend en helend zijn voor iemand in nood.
Empathie oefenen
Het beoefenen van zowel cognitieve als emotionele empathie is een uitdaging. Er wordt aangenomen dat beide kunnen worden geleerd met opzettelijke en consistente oefening. De unieke uitdaging met emotionele empathie is dat we tijdens het oefenen waarschijnlijk kwetsbaar zullen moeten zijn en in contact moeten komen met onze eigen emotionele reacties.
Het vermogen om ons eigen emotionele leed te reguleren zal van cruciaal belang zijn, maar het is iets dat voor mensen erg moeilijk kan zijn. Toch kan het oefenen van de balans tussen cognitieve en emotionele empathie zeker helpen.
Potentiële belemmeringen voor empathie
- Hoe je bent opgevoed
- Hoe mensen je behandelden toen je emotionele behoeften had
- Wat mensen je hebben geleerd over emotie
- Berichten die je hebt ontvangen over de waarde van emoties
- Angst om overweldigd te raken
- Angst om vast te zitten in emoties met een andere persoon
Zet uw standpunten opzij
We realiseren ons vaak niet hoeveel onze ervaringen en eigen overtuigingen van invloed zijn op hoe we mensen en situaties waarnemen. Door onszelf een beetje te vertragen om die dingen opzij te zetten, kunnen we ons concentreren op de persoon voor ons en kunnen we ons beter afstemmen op wat er voor hem of haar gebeurt.
Gebruik je fantasie
Probeer je, terwijl mensen met je delen, je voor te stellen hoe het is om hen te zijn. Gebruik de beelden die ze delen, hun emoties of hun omstandigheden en probeer jezelf daar te plaatsen, gewoon om te zien hoe het zou zijn om hen op deze momenten te zijn.
Luister aandachtig
Vaak proberen we naar mensen te luisteren terwijl we al onze reactie of verdediging ontwikkelen op wat ze zeggen. We kunnen niet alleen niet horen wat ze zeggen, maar we missen vaak belangrijke stukjes informatie die ons kunnen helpen beter te begrijpen wat ze proberen over te brengen. Geef jezelf toestemming om het volume van je eigen stem zachter te zetten en het volume van de stem van de ander harder te zetten.
Wees nieuwsgierig
Het kan handig zijn om nieuwsgierig te zijn naar iemand die iets met je deelt. Als je hen vragen stelt over hun ervaringen, laat je ze weten dat je actief luistert en dat je het wilt begrijpen. Hierdoor voelen mensen zich gezien en gehoord en het is een leuke manier om empathie te oefenen.
Probeer niet te repareren
Wanneer we in de buurt zijn van iemand in nood, vooral wanneer ze uitdagende emoties ervaren, kan het voor ons gemakkelijk zijn om in te springen en het op te lossen. We houden er niet van om mensen pijn te zien doen en we willen ze vaak aan het lachen maken, opvrolijken en ze van de zonnige kant helpen kijken. Ook al probeer je behulpzaam te zijn, dit kan ervoor zorgen dat mensen zich ongezien en ongehoord voelen.
Bied gewoon ruimte voor mensen om te delen, en onthoud dat u niet verantwoordelijk bent voor het "repareren" van hen.
Een woord van Verywell
Zelfs als je het gevoel hebt dat je nooit hebt geleerd hoe je je in anderen kunt inleven, of nog nooit hebt meegemaakt dat iemand met je meeleeft, onthoud dan dat empathie wel te leren is. Er zijn veel dingen die we kunnen doen om empathie te oefenen in onze huizen, onze werkplekken en onze gemeenschappen.
