In een kleine, weinig opgemerkte subcategorie van de diagnose Other Specified Obsessive-Compulsive and Related Disorder (DSM-5, 300.3; ICD-10, F42) in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders - Fifth Edition (DSM-5), ligt op het lichaam gerichte repetitieve gedragsstoornis.
Hoewel ze niet allemaal specifiek zijn geïndexeerd in de DSM-5, kunnen deze vaak over het hoofd geziene gedragsproblemen veel leed en functionele beperkingen veroorzaken in het leven van degenen die ermee worstelen.
Lichaamsgericht repetitief gedrag (BFRB's) omvat elk repetitief zelfverzorgingsgedrag waarbij wordt bijten, trekken, plukken of schrapen van het eigen haar, huid, lippen, wangen of nagels dat schade aan het lichaam tot gevolg heeft en waarbij meerdere probeert het gedrag te stoppen of te verminderen.
Net als hun meer formeel erkende verwanten trichotillomanie en ontvellingsstoornis, moeten BFRB's die klinisch significant worden, opmerkelijk leed of verslechtering in het dagelijks functioneren van het individu veroorzaken en kunnen niet beter worden verklaard door een stereotiepe bewegingsstoornis of niet-suïcidaal zelfbeschadigend gedrag.
Soorten lichaamsgerichte repetitieve gedragsstoornis
BFRB's omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
- Trichotillomanie: terugkerende haren trekken, resulterend in haaruitval. Gegevens suggereren dat trichotillomanie voorkomt bij ongeveer 1% - 3% van de bevolking.
- Excoriatiestoornis: terugkerende huidplukken, resulterend in huidlaesies. Studies suggereren dat pathologische huidplukken 1,4% - 5,4% van de Amerikaanse volwassen bevolking treft, van wie 75% vrouw.
- Onychofagie: vernietiging van vingernagels of teennagels door middel van gewoon bijten. Geschat wordt dat dit bij ongeveer 28% - 45% van de bevolking voorkomt, kan dit gedrag leiden tot complicaties zoals zichtbare schade aan de huid en nagels, huidinfecties en gebitsproblemen, waaronder parodontitis, malocclusie, verdringing of rotatie en slijtage van de snijtanden .
- Onychotillomanie: Vernietiging van de vingernagels of teennagels door middel van chronisch plukken, trekken en manicuren. Hoewel er weinig empirische gegevens beschikbaar zijn over dit probleem, zijn er een aantal casusrapporten gepubliceerd in zowel de psychologische als dermatologische literatuur. Complicaties van deze aandoening zijn vergelijkbaar met onychofagie.
- Lipbijten (Lip Bite Keratosis): Het herhaaldelijk bijten op de huid van de eigen lippen.
- Wangbijten (wangkeratose): de terugkerende vernietiging van het mondslijmvlies door middel van bijten met de eigen tanden, meestal met betrekking tot het gebied van de middelste, binnenwang. Naar schatting optreden bij ongeveer 3% van de Amerikaanse volwassenen, complicaties van lipbijten en bijtgedrag op de wang omvatten zweren, zweren en infecties van het mondweefsel, evenals de ontwikkeling van keratose - een eeltachtige formatie.
- Tongkauwen: Chronisch kauwen op de tong, meestal de zijkanten van de tong, is een veelvoorkomend oraal probleem. Complicaties van het gedrag zijn pijn en keratinisatie, pigmentatie en hyperkeratose. Hoewel er weinig onderzoek naar dit probleem is gedaan, is het wel opgemerkt in de tandheelkundige literatuur.
Misverstanden
Een van de grootste misverstanden over BFRB's is de onderliggende psychopathologie. In tegenstelling tot eerdere literatuur over deze gedragingen die suggereert dat ze automutilerend zijn, suggereert recent onderzoek dat ze niet gerelateerd zijn aan opzettelijke zelfverwonding.
Hoewel de functie van het gedrag varieert, wordt het vaak ervaren als kalmerend of behulpzaam bij het reguleren van emoties of opwinding van het zenuwstelsel.
De meeste personen die dit gedrag vertonen, reageren op een fysiek gevoelde drang (vergelijkbaar met een voorgevoelde drang om te ticuleren) die wordt verlicht door het gedrag, of ze proberen een bepaald zelf-waargenomen aspect van het gedrag te corrigeren, op te lossen of anderszins te verbeteren. doelgebied (bijv. het uiterlijk, de tactiele sensatie, enz. Bijvoorbeeld om een korstje te plukken met de bedoeling een gladder uiterlijk en snellere genezing te bevorderen).
Individuen zijn meestal niet van plan pijn toe te brengen of lichamelijk letsel toe te brengen. In feite zijn ze van streek door de resulterende schade aan de huid, het haar of de nagels en doen ze herhaalde pogingen om het gedrag te verminderen of te stoppen.
Behandeling van lichaamsgerichte repetitieve gedragsstoornis
Evidence-based behandeling voor BFRB's zoals trichotillomanie en ontvellingsstoornis omvat een specifieke cognitieve gedragstherapie (CGT), gewoonteomkeringstraining (HST).
HRT omvat bewustwordingstraining (d.w.z. zelfcontrole), de identificatie van gedragstriggers, stimuluscontrole (de omgeving aanpassen om de kans op plukgedrag te verminderen) en concurrerende responstraining (het identificeren van een substitutiegedrag dat onverenigbaar is met skinpicking).
Acceptance and Commitment Therapy (ACT) en dialectische gedragstherapie (DBT) vaardigheidstrainingen zijn ook effectief gebleken als aanvullende strategieën bij HRT.
