De impact van posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan veel verder reiken dan het individu met PTSS, en beïnvloedt het leven van vrienden en familie die voor iemand met PTSS zorgen. Hoe kun je als mantelzorger van een naaste met PTSS deze stress herkennen en ermee omgaan?
Stress geassocieerd met ondersteuning
Het ontvangen van steun van anderen is erg belangrijk in tijden van stress. Steun zoeken bij een ander is een gezonde en effectieve manier om met een stressvolle gebeurtenis om te gaan. In tijden van stress wenden mensen zich vaak eerst tot hun dierbaren.
Het is belangrijk om te beseffen dat het bieden van ondersteuning energie kost en stressvol kan zijn.
Een partner of echtgenoot zien worstelen met een probleem kan verontrustend en stressvol zijn. In veel gevallen is het mogelijk om ondersteuning te bieden zonder persoonlijk overweldigd te raken. Wanneer de stress echter constant is en ondersteuning vaak nodig is, kan "zorg voor de verzorger" optreden.
Zorgverlener last
PTSS kan worden gezien als een chronische ziekte en de persoon met PTSS heeft mogelijk constante zorg nodig van een geliefde, zoals een partner, ouder of een ander familielid. Partners van mensen met PTSS kunnen te maken krijgen met een aantal stressoren die samenhangen met de zorg voor en het leven met iemand met een chronische ziekte.
Deze stressoren zijn onder meer financiële spanning, het beheersen van de symptomen van de persoon, omgaan met crises, het verlies van vrienden of het verlies van intimiteit.
Vanwege de ziekte van een geliefde zijn partners mogelijk de enige mensen die voor dergelijke stressoren kunnen zorgen. Dit legt een grote belasting op hen, en als gevolg daarvan kunnen ze enorme spanning en stress ervaren, of last van hun verzorgers.
Studies over de last van zorgverleners
In enkele onderzoeken is gekeken naar de belasting van de mantelzorger bij partners die zorgen voor dierbaren met PTSS. Hieronder volgt een korte bespreking van twee van deze onderzoeken. In één onderzoek keken onderzoekers naar 154 echtgenoten van veteranen met PTSS. Ze ontdekten dat de ernst van de PTSS-symptomen van de veteranen verband hield met de hoeveelheid last van de verzorger en het leed dat de echtgenoot ervoer.
Naarmate de PTSS-symptomen van een echtgenoot verergerden, nam de hoeveelheid last en angst van een verzorger toe.
Onderzoekers hebben ook gekeken naar hoe PTSS-symptomen zoals depressie, woede en geweld zich uiten in relaties met PTSS-patiënten en hun verzorgers. Er kan een verband zijn tussen hoeveel details over het trauma met een partner worden gedeeld, maar er is meer onderzoek nodig om de problemen beter te begrijpen.
Studies naar de vrouwen van oorlogsveteranen hebben aangetoond dat deze stress psychologisch schadelijke gevolgen kan hebben. Onder vrouwen van oorlogsveteranen met PTSS was er een verhoogd risico, niet alleen op PTSS, maar ook op somatische ziekten, klinische depressie, paniekstoornis, gegeneraliseerde angststoornis en een verhoogd niveau van suïcidaliteit.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
preventie
Het is belangrijk dat zorgverleners over basisinformatie over PTSS beschikken. Door simpelweg de symptomen van PTSS te kennen en waar ze vandaan komen, kunnen zorgverleners een beter begrip krijgen van de diagnose en het gedrag van hun geliefde. Professionals in de geestelijke gezondheidszorg herkennen de stress die gepaard gaat met de zorg voor een geliefde met PTSS.
Mantelzorgers kunnen ook baat hebben bij het bijwonen van individuele therapie of steungroepen om steun voor zichzelf te vinden en om te leren hoe ze beter kunnen omgaan met de PTSS van hun geliefde. Parencounseling kan ook nuttig zijn.
Onlangs zijn er online steungroepen verschenen, waardoor zorgverleners 24/7 kunnen praten met andere zorgverleners van mensen met PTSS. Zoals bij elke steungroep, is het belangrijk om te weten dat hoewel veel van deze groepen uitstekende ondersteuning bieden, sommige groepen u zelfs depressiever kunnen maken. Als u ervoor kiest om online te gaan, zorg er dan voor dat u contact maakt met mensen die uw uitdagingen delen, maar u ondersteunen bij het omgaan met.
Hoe om te gaan
Helaas, ondanks de aanzienlijke impact van PTSS op familie en vrienden, is er opmerkelijk weinig onderzoek gedaan naar methoden om zorgverleners te helpen omgaan met deze stress. Bovendien is het meeste onderzoek gedateerd en richt het zich op de incidentie van belasting van de mantelzorger in plaats van op pogingen om te kijken naar manieren om de belasting te verminderen.
Niet alleen is de gezondheid van zorgverleners belangrijk en verdient meer onderzoek, maar deze zorgverleners zijn ook de primaire bron van ondersteuning die mensen met PTSS nodig hebben. Tot er meer bekend is, willen zorgverleners van mensen met PTSS misschien kijken naar manieren waarop zorgverleners van mensen met andere aandoeningen, zoals dementie en kanker, met hun uitdaging zijn omgegaan.
Een woord van Verywell
Mantelzorgers kunnen zich schuldig voelen als ze tijd voor zichzelf nemen; het is echter belangrijk voor hen om te beseffen dat ook zij tijd nodig hebben om "hun batterijen op te laden". Leven met en zorgen voor iemand met PTSS is stressvol.
In tegenstelling tot sommige aandoeningen die van korte duur zijn, is PTSS een chronische aandoening die soms oneindig kan aanvoelen. Het is eerder een marathon dan een sprint, en net als bij een marathon is het belangrijk voor zorgverleners om zelf tempo te maken en de tijd te nemen om te rusten. Hoe meer een mantelzorger kan leren voor zichzelf te zorgen, hoe beter hij voor anderen kan zorgen. Sommige van deze eenvoudige tips voor mantelzorgers van kankerpatiënten hebben net zo goed betrekking op mantelzorgers van mensen met PTSS.
Hopelijk wordt de impact van stress op zorgverleners van mensen met PTSS in de nabije toekomst nauwkeuriger bestudeerd, niet alleen om de aanwezigheid van stress te documenteren, maar om te zoeken naar manieren waarop zorgverleners het beste kunnen omgaan.