Assimilatie is het cognitieve proces om nieuwe informatie te laten passen bij uw bestaande begrip van de wereld. In wezen, wanneer je iets nieuws tegenkomt, verwerk en begrijp je het door het te relateren aan dingen die je al weet
Assimilatie verwijst naar een deel van het aanpassingsproces dat oorspronkelijk door Jean Piaget werd voorgesteld. Door assimilatie nemen we nieuwe informatie of ervaringen op en nemen deze op in onze bestaande ideeën. Het proces is enigszins subjectief, omdat we de neiging hebben om ervaring of informatie aan te passen aan onze reeds bestaande overtuigingen.
Assimilatie speelt een belangrijke rol in hoe we leren over de wereld om ons heen. In de vroege kinderjaren nemen kinderen voortdurend nieuwe informatie en ervaringen op in hun bestaande kennis over de wereld. Dit proces stopt echter niet met de kindertijd. Als mensen nieuwe dingen tegenkomen en deze ervaringen interpreteren, maken ze zowel kleine als grote aanpassingen aan hun bestaande ideeën over de wereld om hen heen.
Assimilatie versus accommodatie
Piaget geloofde dat er twee fundamentele manieren zijn waarop we ons kunnen aanpassen aan nieuwe ervaringen en informatie: assimilatie en accommodatie. Assimilatie is de gemakkelijkste methode omdat er niet veel aanpassing voor nodig is. Door dit proces voegen we nieuwe informatie toe aan onze bestaande kennisbank, waarbij we deze nieuwe ervaringen soms opnieuw interpreteren, zodat ze passen bij eerder bestaande informatie.
Bij assimilatie begrijpen kinderen de wereld door toe te passen wat ze al weten. Het gaat om het inpassen van de realiteit en wat ze ervaren in hun huidige cognitieve structuur. Het begrip van een kind van hoe de wereld werkt, filtert en beïnvloedt daarom hoe het de werkelijkheid interpreteert.
Stel je bijvoorbeeld voor dat je buren een dochter hebben waarvan je altijd hebt geweten dat ze lief, beleefd en aardig was. Op een dag kijk je uit je raam en zie je het meisje een sneeuwbal naar je auto gooien. Het lijkt karakterloos en nogal onbeleefd.
Hoe interpreteer je deze nieuwe informatie? Als je het proces van assimilatie gebruikt, zou je het gedrag van het meisje kunnen afwijzen, in de overtuiging dat het iets is dat ze een klasgenoot heeft zien doen en dat het niet haar bedoeling is onbeleefd te zijn. Je herziet je mening over het meisje niet; je voegt gewoon nieuwe informatie toe aan je bestaande kennis. Ze is nog steeds aardig, maar nu weet je dat ze ook een ondeugende kant aan haar persoonlijkheid heeft.
Als u de tweede aanpassingsmethode zou gebruiken die door Piaget is beschreven, zou het gedrag van het jonge meisje ertoe kunnen leiden dat u uw mening over haar opnieuw gaat evalueren. Dit proces is wat Piaget accommodatie noemde, waarbij oude ideeën worden gewijzigd of zelfs vervangen op basis van nieuwe informatie.
Assimilatie en accommodatie werken beide samen als onderdeel van het leerproces. Sommige informatie wordt opgenomen in onze bestaande schema's door het proces van assimilatie, terwijl andere informatie leidt tot de ontwikkeling van nieuwe schema's of totale transformaties van bestaande ideeën door het proces van accommodatie.
Voorbeelden van assimilatie
Piaget geloofde niet dat kinderen informatie passief opnemen. Hij voerde aan dat ze actief proberen de wereld te begrijpen, voortdurend nieuwe ideeën vormen en met die ideeën experimenteren. Voorbeelden van assimilatie zijn onder meer:
- Een kind ziet een nieuw type hond dat het nog nooit eerder heeft gezien en wijst onmiddellijk naar het dier en zegt: "Hond!"
- Een kok leert een nieuwe kooktechniek
- Een computerprogrammeur leert een nieuwe programmeertaal
Een ander veelvoorkomend voorbeeld is hoe kinderen leren over verschillende soorten dieren. Een kind kan beginnen met een schema voor een hond, dat in de geest van het kind een klein viervoetig dier is. Als het kind nieuwe informatie in de wereld tegenkomt, kan de nieuwe informatie worden opgenomen in of opgenomen in dit bestaande schema.
Wanneer het kind een paard tegenkomt, kan het deze informatie verwerken en het dier onmiddellijk een hond noemen. Het aanpassingsproces stelt het kind vervolgens in staat om het bestaande schema aan te passen om de kennis op te nemen dat sommige vierbenige dieren paarden zijn.
In elk van deze voorbeelden voegt het individu informatie toe aan zijn bestaande schema. Onthoud dat als nieuwe ervaringen ervoor zorgen dat de persoon zijn bestaande overtuigingen verandert of volledig verandert, dit bekend staat als accommodatie.
Evenwicht
Piaget geloofde ook dat als kinderen leren, ze een evenwicht vinden tussen het gebruik van assimilatie en accommodatie. Dit proces, ook wel equilibratie genoemd, stelt kinderen in staat een balans te vinden tussen het toepassen van hun bestaande kennis en het aanpassen van hun gedrag aan nieuwe informatie.
Volgens Piaget bestaat het leerproces uit het proberen om nieuwe informatie te interpreteren binnen het kader van bestaande kennis (assimilatie), het aanbrengen van kleine veranderingen in die kennis om het hoofd te bieden aan dingen die niet in die bestaande kaders passen (accommodatie), en uiteindelijk het aanpassen van bestaande schema's of het vormen van nieuwe om zich aan te passen aan een nieuw begrip (evenwicht).
Een woord van Verywell
Assimilatie en accommodatie zijn complementaire leerprocessen die in elk stadium van cognitieve ontwikkeling een rol spelen. Tijdens de sensomotorische fase wordt bijvoorbeeld sommige informatie opgenomen, terwijl sommige ervaringen moeten worden geaccommodeerd. Het is door deze processen dat baby's, kinderen en adolescenten nieuwe kennis opdoen en vooruitgang boeken door de ontwikkelingsstadia.