Psychoactief, ook wel psychotroop genoemd, is een term die wordt toegepast op chemische stoffen die de mentale toestand van een persoon veranderen door de manier waarop de hersenen en het zenuwstelsel werken te beïnvloeden. Dit kan leiden tot bedwelming, wat vaak de belangrijkste reden is waarom mensen ervoor kiezen om psychoactieve drugs te gebruiken.
De veranderingen in de hersenfunctie die mensen ervaren die psychoactieve stoffen gebruiken, beïnvloeden hun waarnemingen, stemmingen en/of bewustzijn.
Overzicht
Psychoactieve stoffen worden aangetroffen in een aantal medicijnen, evenals in alcohol, illegale en recreatieve drugs, en sommige planten en zelfs dieren. Alcohol en cafeïne zijn psychoactieve drugs die mensen het meest gebruiken om hun mentale toestand te veranderen. Deze medicijnen zijn legaal verkrijgbaar, maar kunnen nog steeds fysiek en psychologisch schadelijk zijn als ze te veel worden ingenomen.
Gewoonlijk beslissen mensen wanneer en hoe ze psychoactieve drugs willen gebruiken. In sommige situaties worden echter psychoactieve drugs gebruikt om iemands mentale toestand te veranderen om de persoon uit te buiten. Een bekend voorbeeld hiervan is de date-rape drug Rohypnol, die illegaal is in de VS.
risico's
U dient zich er ook van bewust te zijn dat het innemen van voorgeschreven psychoactieve drugs op een andere manier dan bedoeld is, bijvoorbeeld het innemen van drugs die aan iemand anders zijn voorgeschreven, zelfs als deze aan u zijn gegeven, illegaal is.
Natuurlijke stoffen, zoals hallucinogene paddenstoelen en cactussen, en de bladeren, bloemen en knoppen van bepaalde planten kunnen ook psychoactief zijn. Sommige mensen denken dat deze stoffen, omdat ze van nature voorkomen, minder schadelijk zijn dan gefabriceerde drugs. Dat is echter niet het geval.
Iemand die bijvoorbeeld een psychoactieve plant gebruikt om zijn mentale toestand te veranderen, kan een hoger risico lopen op een overdosis of vergif.webptiging.
De reden hiervoor is dat de persoon die de stof neemt geen controle heeft over de sterkte van de psychoactieve stof of de toxiciteit van de plant, zoals bij gefabriceerde medicijnen wel het geval is. Hetzelfde geldt voor straatdrugs die zijn gekocht bij een drugsdealer, die meestal worden versneden met een verscheidenheid aan andere psychoactieve en vulstoffen, waarvan sommige schadelijk kunnen zijn.
Een medicijn of medicijn dat 'psychoactief' wordt genoemd, is niet per se verslavend, hoewel velen dat wel zijn.
Classificaties
Er zijn verschillende manieren waarop psychoactieve drugs worden geclassificeerd:
- Door hun gemeenschappelijke effecten (effecten die ze allemaal hebben) in de hersenen en het lichaam, bijvoorbeeld stimulerende middelen en depressiva
- Door hun waarschijnlijkheid om verslaving te veroorzaken (hoog naar laag)
- Door hun chemische structuur
- Volgens schema's van de Amerikaanse Drug Enforcement Administration I-V, die deze medicijnen classificeren op basis van het potentieel voor misbruik ("I" is het hoogst, "V" is het laagst)
Groepen van psychoactieve drugs omvatten stimulerende middelen, depressiva, verdovende middelen (opioïden), hallucinogenen en marihuana (cannabis).
Stimulerende middelen
Voorbeelden van effecten zijn verhoogde alertheid, meer energie, prikkelbaarheid, verbetering van de stemming die euforie kan bereiken, en lichamelijke reacties zoals verhoogde hartslag en bloeddruk.
Voorbeelden van stimulerende middelen zijn cafeïne, nicotine, amfetaminen en cocaïne. Voorbeelden van de effecten van overmatig gebruik van cocaïne zijn prikkelbaarheid, stemmingswisselingen, hallucinaties, hartkloppingen, pijn op de borst en zelfs de dood.
depressiva
Voorbeelden van effecten zijn verminderde gevoelens van spanning, verlichting van angst en spierontspanning. Bij overmatig gebruik kunnen effecten zijn: een klamme huid, langzame en oppervlakkige ademhaling, een snelle en zwakke pols, coma en overlijden.
Voorbeelden van depressiva zijn alcohol en kalmerende middelen zoals benzodiazepinen.
opioïden
Deze zijn afgeleid van de papaverplant (opiaten) of synthetisch geproduceerd (opioïden). Voorbeelden van hun effecten zijn pijnverlichting, slaperigheid, euforie, verwardheid en ademhalingsdepressie.
Bij overmatig gebruik kunnen de effecten misselijkheid en braken, convulsies, ademstilstand, coma en overlijden omvatten
Voorbeelden van opioïden zijn enkele pijnstillers, zoals codeïne, morfine, oxycodon en de straatdrug heroïne.
Hallucinogenen
Voorbeelden van effecten zijn paranoia, depersonalisatie (het gevoel niet echt te zijn), hallucinaties, grillig gedrag en verhoogde bloeddruk en hartslag. Effecten van overmatig gebruik kunnen problemen met denken en spreken, geheugenverlies en depressie omvatten
Voorbeelden van hallucinogenen zijn psilocybine uit paddenstoelen, "zuur" (LSD), ketamine, fencyclidine (PCP), dextromethorfan en peyote (mescaline).
Marihuana (cannabis)
Voorbeelden van de psychoactieve effecten van marihuana zijn veranderingen in zintuiglijke waarneming; euforie; ontspanning; eetlust verandert; verminderd geheugen, concentratie en coördinatie; en veranderingen in bloeddruk. Marihuana is het enige medicijn in zijn klasse.
Designerdrugs
Designerdrugs, voorheen bekend als 'legal highs', zijn chemicaliën die worden geproduceerd om de effecten van andere psychoactieve stoffen na te bootsen, zoals stimulerende middelen, hallucinogenen, kalmerende middelen of een combinatie ervan. Omdat hun chemische samenstelling vaak onbekend is en in ontwikkeling is, vertonen ze duidelijke uitdagingen voor toxicologen, medisch personeel en de samenleving. Ze omvatten badzout, mefedron, W18, MXE, kruiden en vele anderen.
