Thalassofobie is een soort specifieke fobie waarbij sprake is van een aanhoudende en intense angst voor diepe wateren zoals de oceaan of de zee. Wat maakt deze fobie anders dan aquafobie, de angst voor water?
Waar aquafobie een angst voor water zelf inhoudt, concentreert thalassofobie zich op watermassa's die uitgestrekt, donker, diep en gevaarlijk lijken. Mensen zijn niet zozeer bang voor het water als wel voor wat zich onder het wateroppervlak schuilhoudt.
Hoewel thalassofobie niet wordt erkend als een afzonderlijke stoornis door de DSM-5, de diagnostische handleiding voor psychische stoornissen die wordt gebruikt door psychiaters en andere professionals in de geestelijke gezondheidszorg, kunnen de symptomen ervan vallen onder de diagnostische criteria voor specifieke fobieën.
De term thalassofobie komt uit het Grieks thalassa ( "de zee") en fobos ("angst").
Volgens het National Institute of Mental Health (NIMH) zijn fobieën het meest voorkomende type geestesziekte in de Verenigde Staten. Hoewel specifieke fobieën zelf vrij vaak voorkomen bij de algemene bevolking, is het niet bekend hoeveel mensen thalassofobie hebben.
Specifieke fobieën zijn meestal een van de vijf verschillende typen:
- diersoort
- Type bloedinjectie
- Type natuurlijke omgeving
- situationeel type:
- anders
Thalassofobie wordt meestal beschouwd als een specifieke fobie in de natuurlijke omgeving. Angst voor de natuurlijke omgeving is meestal een van de meest voorkomende soorten fobieën, en sommige onderzoeken suggereren dat watergerelateerde fobieën vaker voorkomen bij vrouwen.
Oorzaken, triggers en risicofactoren
Er zijn een aantal factoren die deze angst voor de oceaan en de zee kunnen veroorzaken. Net als andere soorten fobieën, is het waarschijnlijk een combinatie van natuur en opvoeding die bijdraagt aan thalassofobie.
Genetica
Vanuit natuurperspectief kunnen evolutie en genetica een rol spelen. Onze voorouders die voorzichtiger waren en banger waren voor diepe wateren, hadden waarschijnlijk meer kans om te overleven en deze angstaanjagende genen door te geven aan hun nakomelingen.
Ervaringen uit het verleden
Deze angst kan ook gedeeltelijk worden aangeleerd door ervaringen die mensen met water hebben gehad. Ook tijdens het zwemmen ergens bang voor zijn, kan een mogelijke oorzaak zijn van dit soort angst.
Opvoeding
Het observeren van andere mensen, met name ouderfiguren en andere invloedrijke volwassenen, die ook bang waren voor diep water, kan ook een bijdragende factor zijn.
Er zijn ook een aantal risicofactoren die de kans vergroten dat een persoon een specifieke fobie ontwikkelt, zoals thalassofobie. Enkele hiervan zijn:
- Een familielid hebben met thalassofobie of een ander type specifieke fobie
- persoonlijkheidsfactoren, zoals negatiever, gevoeliger of angstiger zijn
- Traumatische persoonlijke ervaringen met betrekking tot diep water, grote watermassa's of reizen over de oceaan
- verhalen horen van andere mensen of via mediabronnen gericht op waterongevallen
Tekenen en symptomen
Een fobie kan zowel fysieke als emotionele symptomen van angst en angst veroorzaken.
Enkele van de veel voorkomende lichamelijke symptomen van thalassofobie zijn:
- Duizeligheid
- Duizeligheid
- Misselijkheid
- Hartkloppingen
- Snel ademhalen
- Kortademigheid
- Zweten
Emotionele symptomen kunnen zijn:
- Overweldigd zijn
- Gevoelens van angst
- Zich los van de situatie voelen
- Een gevoel van naderend onheil hebben
- Noodzaak om te ontsnappen
Deze angstreactie kan optreden als je in direct contact komt met de oceaan of andere diepe wateren, zoals langs het strand rijden of in een vliegtuig over de oceaan vliegen. Maar u hoeft niet per se in de buurt van water te zijn om symptomen te ervaren.
Voor sommige mensen is het eenvoudigweg beeld van diep water, kijken naar een foto van het water of zelfs het zien van woorden als 'oceaan' of 'meer' voldoende om de reactie op gang te brengen.
Een fobische reactie is meer dan alleen zenuwachtig of angstig zijn. Stel je voor hoe je je voelde de laatste keer dat je met iets gevaarlijks werd geconfronteerd. Je hebt waarschijnlijk een onmiddellijk en intens begin van de vecht-of-vluchtreactie ervaren, een reeks reacties die je lichaam voorbereiden om ofwel te blijven en de dreiging het hoofd te bieden, ofwel weg te rennen voor het gevaar. Een persoon met thalassofobie zal dezelfde reactie ervaren, zelfs als de reactie niet in verhouding staat tot het werkelijke gevaar.
Naast deze fysieke symptomen bij het tegenkomen van diep water, zullen mensen ook veel moeite doen om te voorkomen dat ze in de buurt zijn of zelfs naar grote watermassa's moeten kijken. Ze kunnen anticiperende angst ervaren als ze weten dat ze het object van hun angst zullen tegenkomen, zoals extreem nerveus zijn voordat ze aan boord gaan van een veerboot en vormen van waterreizen.
Diagnose
Als u vermoedt dat u thalassofobie heeft, zijn er een paar dingen die u kunt doen. Een informele online test kan je een indicatie geven dat je dit soort specifieke fobieën hebt. Dergelijke op internet gebaseerde tests voor thuis kunnen inhouden dat u naar mogelijk triggerende afbeeldingen moet kijken of een quiz moet doen om de omvang en ernst van uw symptomen te bepalen.
Voor een meer formele diagnose moet u een gezondheidsprofessional raadplegen, zoals een arts, psychiater of psycholoog.
Hoewel er geen formele test of beoordeling is om deze fobie te diagnosticeren, zal uw arts waarschijnlijk uw symptomen beoordelen en mogelijke onderliggende medische factoren onderzoeken. Zodra uw arts uw medische en symptoomgeschiedenis begrijpt, kunt u formeel worden gediagnosticeerd met een specifieke fobie.
Om gediagnosticeerd te worden met een specifieke fobie volgens de DSM-5:
- Je angst voor diep water is hardnekkig, overdreven en onredelijk
- Je voelt deze angst elke keer dat je wordt blootgesteld aan diep of open water
- Je realiseert je dat je angst niet in verhouding staat tot de werkelijke gevaren
- Je vermijdt de oceaan of andere wateren of je doorstaat ze met intense angst
- Je angst voor grote watermassa's verstoort je normale functioneren
- Je angst is al zes maanden of langer aanwezig
- Je angst wordt niet beter verklaard door een andere stoornis, zoals een gegeneraliseerde angststoornis of een posttraumatische stressstoornis
Behandeling
Hoewel er geen specifiek onderzoek beschikbaar is naar de behandeling van thalassofobie, wordt aangenomen dat mensen vergelijkbare behandelingsresultaten zouden ervaren als die van andere fobieën.
Onderzoek suggereert dat gedragstherapiebehandelingen, met name op blootstelling gebaseerde behandelingen, over het algemeen behoorlijk effectief zijn in het verminderen van symptomen van specifieke fobieën. Andere vormen van gedragstherapie die effectief zijn gebleken voor fobieën zijn onder meer:
- Cognitieve gedragstherapie
- Systematische desensibilisatie
Onderzoek heeft uitgewezen dat niet alle behandelingen dezelfde effectiviteit hebben voor verschillende subtypes van specifieke fobieën. Blootstelling in vivo (wat inhoudt dat je in het echte leven wordt blootgesteld aan het angstobject), is bijvoorbeeld effectief voor alle typen, maar heeft ook een hoge uitval tarieven en een slechte acceptatie van de behandeling.
Onderzoek suggereert dat blootstelling in vivo meestal effectiever is dan ingebeelde blootstelling, maar een studie gepubliceerd in Grenzen in de psychologie ontdekte dat virtuele blootstelling net zo effectief leek als blootstelling in de echte wereld
Natuurlijk is blootstelling aan een angstobject in het echte leven niet altijd mogelijk, vooral als het iets gevaarlijks of onmogelijks betreft. In het geval van thalassofobie kan blootstelling aan open water het meest effectief zijn, maar ingebeelde blootstelling kan enkele voordelen bieden als dit niet mogelijk is.
De behandeling kan soms een aantal verschillende strategieën omvatten, waaronder geleidelijke blootstelling, systematische desensibilisatie, cognitieve herstructurering en ontspanningstechnieken.
Complicaties
Hoewel thalassofobie voor sommigen gewoon als een eigenaardige angst klinkt, kan het het leven moeilijk maken voor degenen die ermee worstelen. Deze complicaties kunnen uiteindelijk van invloed zijn op veel verschillende gebieden van iemands leven.
Paniekaanvallen
Een paniekaanval wordt gekenmerkt door plotselinge en intense gevoelens van angst, vergezeld van fysieke symptomen zoals pijn op de borst, gevoelens van verstikking, gevoelloosheid, gevoelens van onwerkelijkheid en angst om dood te gaan.
Eenzaamheid en sociaal isolement
Angstsymptomen en angst voor een paniekaanval kunnen er soms toe leiden dat mensen situaties vermijden waarin ze in contact kunnen komen met hun angstobject.
Depressie
Onderzoek heeft aangetoond dat mensen met specifieke fobieën soms ook stemmingswisselingen of symptomen van depressie ervaren.
Drugmisbruik
Mensen kunnen symptomen van angst soms zelf behandelen met alcohol en andere middelen.
preventie
Hoewel genetische en evolutionaire factoren een rol kunnen spelen bij het ontstaan van specifieke fobieën zoals thalassofobie, zijn er stappen die mensen kunnen nemen om te voorkomen dat dergelijke angsten zich ontwikkelen.
Omdat thalassofobie vaak wordt uitgelokt door een specifieke stressvolle of traumatische ervaring, kan de manier waarop met dergelijke ervaringen wordt omgegaan een grote rol spelen bij het al dan niet toeslaan van een fobie.
Enkele stappen die u kunt nemen om het risico op het ontwikkelen van thalassofobie te minimaliseren, zijn:
- Krijg snel hulp: Als u vermoedt dat u een ernstige angst voor diep of open water ontwikkelt, zoek dan naar manieren om zo snel mogelijk met uw angst om te gaan. Dit kan inhouden dat u met een professional in de geestelijke gezondheidszorg praat over wat u kunt doen om uw angsten te verminderen.
- Gewenst gedrag modelleren: Kinderen kunnen fobische reacties van ouders leren, dus als u bang bent voor diep, donker water, kan uw kind uw angst ook oppikken. Als u ziet dat u angstig reageert op bepaalde dingen en situaties, kan uw kind dezelfde angstreactie ontwikkelen. U kunt dit helpen voorkomen door uw eigen angsten op een positieve manier onder ogen te zien en niet-angstig gedrag rond uw kinderen te modelleren.
Coping-tips
Omgaan met thalassofobie kan een uitdaging zijn, maar er zijn dingen die u kunt doen om uw angsten het hoofd te bieden en te verlichten.
Ontspanningsstrategieën
Als je merkt dat je angstgerelateerde symptomen ervaart als reactie op water of zelfs de gedachte aan water, probeer dan een ontspanningstechniek om je geest en lichaam te kalmeren, waaronder:
- Diep ademhalen
- Progressieve spierontspanning (PMR)
- visualisatie
Hoe meer je deze technieken oefent, hoe beter je in staat zult zijn om je symptomen onder controle te krijgen in het licht van je angsten.
Zelfblootstelling
Hoewel behandeling onder toezicht van een therapeut vaak het beste is, kunt u ook zelfhulp gebruiken om uw angsten het hoofd te bieden. Begin door jezelf eenvoudig voor te stellen in de buurt van een diep water en gebruik vervolgens de ontspanningstechnieken die je hebt beoefend om jezelf te kalmeren.
Stel jezelf in de loop van de tijd geleidelijk bloot aan de bron van je angst, te beginnen met beelden, dan kleinere watermassa's en uiteindelijk de oceaan, de zee of een groot meer. Gebruik elke keer je ontspanningsmethoden om je angstreactie te verlichten.
Na verloop van tijd zouden je angsten moeten verminderen en zou je het veel gemakkelijker moeten vinden om een kalme gemoedstoestand te bereiken.
Let op: Wees altijd voorzichtig en plaats uzelf nooit in een mogelijk onveilige situatie. De sleutel is om je angst alleen onder ogen te zien in een goed gecontroleerde omgeving.
Een woord van Verywell
Het belangrijkste om te onthouden wanneer je probeert om te gaan met je thalassofobie, is aardig voor jezelf te zijn. Specifieke fobieën komen vrij vaak voor, dus hoewel niet iedereen jouw exacte angst deelt, hebben veel mensen in jouw schoenen gestaan en weten wat het is om zulke overweldigende gevoelens van angst te ervaren.
Geef jezelf de tijd en middelen die je nodig hebt om met je angsten om te gaan en wees niet bang om contact op te nemen met een arts of therapeut als je hulp nodig hebt bij het beheersen van je angst.
Als u of een geliefde worstelt met een fobie, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.