Naturalistische observatie is een onderzoeksmethode die wordt gebruikt door psychologen en andere sociale wetenschappers. De techniek omvat het observeren van onderwerpen in hun natuurlijke omgeving. Het kan worden gebruikt als het uitvoeren van laboratoriumonderzoek onrealistisch of kostenbesparend zou zijn of het gedrag van de proefpersoon onnodig zou beïnvloeden.
Hoe werkt naturalistische observatie?
Mensen gedragen zich niet noodzakelijkerwijs in een laboratoriumomgeving zoals ze dat in een natuurlijke omgeving zouden doen. Onderzoekers willen soms het gedrag van hun proefpersoon observeren terwijl het gebeurt ("in het wild", om zo te zeggen). Psychologen kunnen een beter beeld krijgen van hoe en waarom mensen reageren zoals ze doen door te kijken hoe ze in het echte leven reageren op situaties en stimuli.
Naturalistische observatie is anders dan gestructureerde observatie omdat het gaat om het kijken naar het gedrag van een proefpersoon zoals het zich voordoet in een natuurlijke omgeving zonder pogingen tot interventie van de kant van de onderzoeker.
Een onderzoeker die bijvoorbeeld geïnteresseerd is in aspecten van gedrag in de klas (zoals de interacties tussen leerlingen of de dynamiek tussen leraar en leerling) kan naturalistische observatie gebruiken als onderdeel van hun onderzoek.
Het zou moeilijk zijn om deze observaties in een laboratorium uit te voeren, omdat het zou gaan om het opnieuw creëren van een klasomgeving. Dit zou waarschijnlijk het gedrag van de deelnemers beïnvloeden, waardoor het moeilijk is om de gemaakte observaties te generaliseren. Door de proefpersonen in hun natuurlijke omgeving te observeren (het klaslokaal waar ze werken en leren), kunnen de onderzoekers het gedrag van interesse beter observeren zoals het zich in de echte wereld voordoet.
Voor-en nadelen
Een voordeel van naturalistische observatie is dat het de onderzoekers in staat stelt om het onderwerp direct in een natuurlijke omgeving te observeren. De methode geeft wetenschappers een kijkje in de eerste hand naar sociaal gedrag en kan hen helpen dingen op te merken die ze misschien nooit in een laboratorium zijn tegengekomen instelling.
De observaties kunnen ook dienen als inspiratie voor verder onderzoek, en de informatie die wordt verkregen uit naturalistische observatie kan leiden tot inzichten die kunnen worden gebruikt om mensen te helpen problemen te overwinnen en te leiden tot een gezonder, gelukkiger leven.
Andere voordelen van naturalistische observatie zijn:
- Stelt onderzoekers in staat om dingen te bestuderen die vanwege ethische bezwaren niet in een laboratorium kunnen worden gemanipuleerd. Hoewel het bijvoorbeeld onethisch zou zijn om de effecten van gevangenisstraf te bestuderen door proefpersonen daadwerkelijk op te sluiten, kunnen onderzoekers informatie verzamelen door gebruik te maken van naturalistische observatie in daadwerkelijke gevangenisomgevingen.
- Kan de externe validiteit van het onderzoek ondersteunen. Onderzoekers zouden kunnen zeggen dat de bevindingen van een laboratoriumonderzoek kunnen worden gegeneraliseerd naar een grotere populatie, maar dat betekent niet dat ze dat ook zouden doen observeren die bevindingen die zich voordoen in een natuurlijke omgeving
Naturalistische observatie kan in veel gevallen nuttig zijn, maar de methode heeft ook enkele potentiële nadelen.
Een nadeel van naturalistische observatie is dat het moeilijk kan zijn om de exacte oorzaak van het gedrag van een proefpersoon te achterhalen. De experimentator kan ook niet controleren op externe variabelen.
Andere nadelen van naturalistische observatie zijn:
- Mensen kunnen zich anders gedragen als ze weten dat ze in de gaten worden gehouden. Onderwerpen zouden kunnen proberen zich beter te gedragen dan ze normaal zouden doen om sociaal wenselijker of acceptabeler te lijken voor degenen die hen observeren. Onderzoekers kunnen zich inspannen om het probleem te vermijden, maar het kan moeilijk zijn om het te elimineren.
- Mensen kunnen hun gedrag veranderen om te voldoen aan wat ze denken dat de onderzoekers verwachten te zien. In de psychologie verwijst de term vraagkenmerken naar subtiele signalen die deelnemers laten weten waar het experiment over gaat of wat de onderzoekers hopen te vinden. Deelnemers kunnen hun gedrag aanpassen aan wat zij denken dat de onderzoekers willen.
- Verschillende waarnemers kunnen verschillende conclusies trekken uit hetzelfde waargenomen gedrag. Twee onderzoekers kunnen dezelfde acties zien, maar ze aan verschillende oorzaken toeschrijven.
Methoden voor gegevensverzameling
Onderzoekers gebruiken verschillende technieken om gegevens van naturalistische observaties te verzamelen en vast te leggen. Ze kunnen bijvoorbeeld opschrijven hoe vaak een bepaald gedrag zich heeft voorgedaan in een bepaalde periode of een video-opname maken van onderwerpen.
- Audio- of video-opnamen. Afhankelijk van het soort gedrag dat wordt geobserveerd, kunnen de onderzoekers er ook voor kiezen om van elke observatiesessie audio- of video-opnames te maken.
- Waarnemer verhaal. De waarnemer kan tijdens de sessie aantekeningen maken waar hij naar kan verwijzen. Ze kunnen gegevens verzamelen en gedragspatronen onderscheiden van deze aantekeningen.
- Telling telt. De waarnemer schrijft wanneer en hoe vaak bepaalde gedragingen hebben plaatsgevonden.
Hoe vaak worden gegevens verzameld?
Het is zelden praktisch - of zelfs mogelijk - om te observeren elke moment in het leven van een onderwerp. Daarom gebruiken onderzoekers vaak steekproeven om informatie te verzamelen door middel van naturalistische observatie. Het doel is ervoor te zorgen dat de steekproef van gegevens representatief is voor het algemene gedrag van de proefpersoon.
Een representatief monster kan worden verkregen door:
- Tijdsampling. Monsters nemen met verschillende tijdsintervallen (willekeurig of systematisch).
- Situatie Sampling. Gedrag observeren in verschillende situaties en settings.
Voorbeelden
Stel je voor dat je risicogedrag bij tieners wilt bestuderen. U kunt ervoor kiezen om gedrag in verschillende omgevingen te observeren, zoals op een sleeheuvel, een klimmuur, een ijsbaan en een ritje met een botsauto. Nadat u 'risicovol gedrag' operationeel hebt gedefinieerd, observeert u uw tieneronderwerpen in deze instellingen en registreert u elke incidentie van wat u hebt gedefinieerd als risicovol gedrag.
Beroemde voorbeelden van naturalistische waarnemingen zijn de reis van Charles Darwin aan boord van de HMS Beagle, die als basis diende voor zijn theorie van natuurlijke selectie, en het werk van Jane Goodall om het gedrag van chimpansees te bestuderen.
