Catatonie is een psychomotorische stoornis omdat het gaat om psychiatrische en fysieke of motorische manifestaties. Het kan worden gekenmerkt door een duidelijke afname, toename of bijzondere motorische activiteit. Geestelijk kan de uitdrukking ervan variëren van niet-reageren tot agitatie
Katatonisch gedrag kan eng zijn voor mensen met een bipolaire stoornis om te ervaren. Voor degenen die getuige zijn van een episode, is het belangrijk om te begrijpen wat catatonie is en hoe te reageren op catatonische symptomen.
Diagnose en prevalentie
Katatonische kenmerken komen het vaakst voor bij schizofrenie, schizoaffectieve stoornis en vergelijkbare aandoeningen, maar kunnen optreden bij bipolaire spectrumstoornissen en depressieve stoornis. In sommige gevallen kan katatonie ook een extreme bijwerking zijn van een medicijn of een manifestatie van een andere medische aandoening.
Onderzoek toont aan dat meer dan 50% van de mensen die catatonische episodes ervaren een bipolaire stoornis heeft, en ongeveer 28% van de bipolaire individuen die catatonie ervaren, had ze tegelijkertijd in gemengde stemmingstoestanden van depressie en manie.
Om deze reden geloven wetenschappers dat 20% tot 30% van de bipolaire patiënten catatonie zal ervaren tijdens hun ziekte.
Gedragsbeoordelingsschalen worden gebruikt om de aandoening te diagnosticeren. Deze omvatten de Bräunig-Catatonia Rating Scale, Bush-Francis Catatonia Screening Instrument, Bush-Francis Catatonia Rating Scale, Rogers Scale, Northroff Scale en Catatonia Rating Scale. Bovendien kunnen patiënten die worden gescreend op catatonie worden gevraagd naar hun medische familiegeschiedenis, hun vitale functies laten controleren en worden onderworpen aan een neurologisch onderzoek.
Benzodiazepines, die vaak worden gebruikt bij de behandeling van katatonie, kunnen ook nuttig zijn om een klinische diagnose te bevestigen. Deze methode is echter niet helemaal betrouwbaar omdat sommige individuen resistent zijn tegen benzodiazepinen
Types
Catatonie presenteert zich in twee vormen: een van opgewonden delirium en een van bedwelmend gedrag gekenmerkt door niet-reagerend gedrag waardoor het individu stil, onbeweeglijk en alleen reageert op pijn of visuele stimuli.
Symptomen
Dit zijn mogelijke symptomen van katatonie:
- Stupor, wat een gebrek aan reactie op externe stimuli inhoudt - bijvoorbeeld geen reactie op aangesproken of geprikkeld worden.
- Catalepsie, waarbij spierstijfheid optreedt, zodat de ledematen in elke positie blijven waarin ze worden geplaatst.
- Overmatige motorische activiteit zonder doel.
- Extreem negativisme, of weerstand tegen beweging of instructie.
- Mutisme, wat inhoudt dat je niet kunt of wilt praten
- Ongepaste houdingen en grimassen.
- Echolalia, een papegaaiachtige herhaling van een woord of zin die zojuist door een andere persoon is uitgesproken.
- Echopraxie, wat een herhaalde imitatie is van de bewegingen van een andere persoon
Complicaties van Catatonie
Onbehandelde ernstige katatonie kan dodelijk zijn. Enkele van de complicaties kunnen zijn:
- Bloedproppen
- Uitputting
- Ondervoeding
- spierafbraak
- Zelf toegebracht letsel
Behandeling
Er is geen remedie voor katatonie, maar geneesmiddelen en elektroconvulsiebehandeling (ECT) kunnen worden gebruikt om symptomen van katatonie te behandelen. Geneesmiddelen zoals benzodiazepinen, spierverslappers, antidepressiva en neuroleptica zijn allemaal gebruikt om katatonische symptomen te behandelen.
ECT kan nuttig zijn voor personen die resistent zijn tegen benzodiazepinen. ECT is ook effectief gebleken voor de behandeling van een bipolaire stoornis met catatonie-presentatie.
Case-rapporten suggereren ook dat amantadine nuttig kan zijn voor de behandeling van katatonie. Verder onderzoek is nodig om het gebruik van dit medicijn voor de behandeling van symptomen van de aandoening te onderzoeken.
Mensen die catatonische symptomen ervaren, kunnen ook worden toegelaten tot psychiatrische, medische of neurologische klinische observatie en behandeling. Regelmatige follow-upbezoeken kunnen worden aangeraden om catatonische episodes voor te blijven of om ervoor te zorgen dat heropname voor de patiënt niet gerechtvaardigd is.
In ernstige gevallen kunnen patiënten met katatonie op een intensive care-afdeling (ICU) worden geplaatst. De IC zou kunnen worden voorgesteld als een beperkende omgeving waar intraveneuze voeding kan worden gegeven, en ook om de patiënt te beschermen tegen zelfverwonding en anderen tegen mogelijk fysiek geweld tijdens de catatonische episode.
Als u bipolair bent, zorg er dan voor dat u uw goede vrienden en dierbaren informeert over de gevolgen van katatonie voor u.
