Soorten non-verbale communicatie

Inhoudsopgave:

Anonim

Een aanzienlijk deel van onze communicatie is non-verbaal. Experts hebben ontdekt dat we elke dag reageren op duizenden non-verbale signalen en gedragingen, waaronder houdingen, gezichtsuitdrukkingen, oogopslag, gebaren en stemgeluid. Van onze handdrukken tot onze haarstijlen, non-verbale details onthullen wie we zijn en beïnvloeden hoe we ons tot andere mensen verhouden.

Wat zijn soorten non-verbale communicatie?

Non-verbale communicatietypen omvatten gezichtsuitdrukkingen, gebaren, paralinguïstiek zoals luidheid of toon van de stem, lichaamstaal, proxemics of persoonlijke ruimte, oogopslag, haptiek (aanraking), uiterlijk en artefacten.

2:07

9 soorten non-verbale communicatie

9 soorten non-verbale communicatie

Wetenschappelijk onderzoek naar non-verbale communicatie en gedrag begon met de publicatie van Charles Darwin in 1872 De uitdrukking van de emoties bij mens en dier. Sindsdien is er veel onderzoek gedaan naar typen, effecten en uitingen van onuitgesproken communicatie en gedrag. Hoewel deze signalen vaak zo subtiel zijn dat we ons er niet bewust van zijn, heeft onderzoek verschillende negen soorten non-verbale communicatie geïdentificeerd.

Gezichtsuitdrukkingen

Gezichtsuitdrukkingen zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de non-verbale communicatie. Bedenk hoeveel informatie kan worden overgebracht met een glimlach of een frons. De blik op iemands gezicht is vaak het eerste wat we zien, zelfs voordat we horen wat ze te zeggen hebben.

Hoewel non-verbale communicatie en gedrag sterk kunnen verschillen tussen culturen, zijn de gezichtsuitdrukkingen voor geluk, verdriet, woede en angst over de hele wereld vergelijkbaar.

Gebaren

Opzettelijke bewegingen en signalen zijn een belangrijke manier om betekenis zonder woorden over te brengen. Veelvoorkomende gebaren zijn zwaaien, wijzen en het gebruik van vingers om numerieke hoeveelheden aan te geven. Andere gebaren zijn willekeurig en gerelateerd aan cultuur.

In rechtszaalomgevingen is het bekend dat advocaten verschillende non-verbale signalen gebruiken om te proberen de mening van juryleden te beïnvloeden. Een advocaat zou op zijn horloge kunnen kijken om te suggereren dat het argument van de advocaat van de tegenpartij vervelend is, of hij zou zelfs met zijn ogen kunnen rollen bij de getuigenis die een getuige heeft afgelegd in een poging zijn of haar geloofwaardigheid te ondermijnen.

Deze non-verbale signalen worden als zo krachtig en invloedrijk beschouwd dat sommige rechters zelfs grenzen stellen aan het soort non-verbaal gedrag dat in de rechtszaal is toegestaan.

Paralinguïstiek

Paralinguïstiek verwijst naar vocale communicatie die los staat van de werkelijke taal. Dit omvat factoren zoals de toon van de stem, luidheid, verbuiging en toonhoogte.

Denk eens aan het krachtige effect dat tone of voice kan hebben op de betekenis van een zin. Wanneer het op een krachtige toon wordt gezegd, kunnen luisteraars goedkeuring en enthousiasme interpreteren. Dezelfde woorden die op een aarzelende toon worden gezegd, kunnen afkeuring en een gebrek aan interesse overbrengen.

Overweeg alle verschillende manieren waarop het veranderen van uw stemgeluid de betekenis van een zin kan veranderen. Een vriend zou je kunnen vragen hoe het met je gaat, en je zou kunnen antwoorden met de standaard "Het gaat goed", maar hoe je die woorden daadwerkelijk zegt, kan een enorme hoeveelheid onthullen van hoe je je werkelijk voelt.

Een kille stem zou kunnen suggereren dat het eigenlijk niet goed met je gaat, maar je wilt er niet over praten. Een heldere, vrolijke stem zal onthullen dat je het eigenlijk best goed doet. Een sombere, neerslachtige toon zou erop wijzen dat u het tegenovergestelde van prima bent en dat uw vriend misschien verder moet informeren.

Lichaamstaal en houding

Houding en beweging kunnen ook veel informatie overbrengen. Onderzoek naar lichaamstaal is sinds de jaren zeventig aanzienlijk toegenomen, maar populaire media hebben zich gericht op de overinterpretatie van defensieve houdingen, het kruisen van de armen en het kruisen van de benen, vooral na publicatie van het boek van Julius Fast Fast Lichaamstaal.

Hoewel dit non-verbale gedrag op gevoelens en attitudes kan duiden, suggereert onderzoek dat lichaamstaal veel subtieler en minder definitief is dan eerder werd aangenomen.

Proxemics

Mensen verwijzen vaak naar hun behoefte aan 'persoonlijke ruimte', wat ook een belangrijk type non-verbale communicatie is. De hoeveelheid afstand die we nodig hebben en de hoeveelheid ruimte die we waarnemen als bij ons horen, wordt beïnvloed door een aantal factoren, waaronder sociale normen, culturele verwachtingen, situationele factoren, persoonlijkheidskenmerken en vertrouwdheidsniveau.

De hoeveelheid persoonlijke ruimte die nodig is bij een informeel gesprek met een andere persoon varieert meestal tussen 18 inch en 1,20 meter. Aan de andere kant is de persoonlijke afstand die nodig is bij het spreken met een menigte mensen ongeveer 10 tot 12 voet.

Oogblik

De ogen spelen een belangrijke rol in non-verbale communicatie en zaken als kijken, staren en knipperen zijn belangrijke non-verbale gedragingen. Wanneer mensen mensen of dingen tegenkomen die ze leuk vinden, neemt de snelheid van knipperen toe en worden de pupillen groter. Kijken naar een andere persoon kan wijzen op een reeks emoties, waaronder vijandigheid, interesse en aantrekkingskracht.

Mensen gebruiken de blik ook om te bepalen of iemand eerlijk is. Normaal, regelmatig oogcontact wordt vaak opgevat als een teken dat iemand de waarheid spreekt en betrouwbaar is. Wankele ogen en een onvermogen om oogcontact te houden, worden daarentegen vaak gezien als een indicator dat iemand liegt of bedriegt.

Haptiek

Communiceren via aanraking is een ander belangrijk non-verbaal gedrag. Er is een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek gedaan naar het belang van aanraking in de kindertijd en vroege kinderjaren.

Harry Harlow's klassieke apenstudie toonde aan hoe achtergestelde aanraking en contact de ontwikkeling belemmert. Babyapen die door draadmoeders werden grootgebracht, ondervonden permanente tekortkomingen in gedrag en sociale interactie. Aanraking kan worden gebruikt om genegenheid, vertrouwdheid, sympathie en andere emoties over te brengen.

In haar boek Interpersoonlijke communicatie: dagelijkse ontmoetingen, schrijft auteur Julia Wood dat aanraking ook vaak wordt gebruikt als een manier om zowel status als macht te communiceren

Onderzoekers hebben ontdekt dat individuen met een hoge status de neiging hebben om de persoonlijke ruimte van andere mensen met grotere frequentie en intensiteit binnen te vallen dan individuen met een lagere status. Sekseverschillen spelen ook een rol in hoe mensen aanraking gebruiken om betekenis over te brengen.

Vrouwen hebben de neiging om aanraking te gebruiken om zorg, bezorgdheid en koestering over te brengen. Mannen daarentegen gebruiken aanraking vaker om macht of controle over anderen te laten gelden.

Uiterlijk

Onze kleurkeuze, kleding, kapsel en andere factoren die het uiterlijk beïnvloeden, worden ook beschouwd als een middel van non-verbale communicatie. Onderzoek naar kleurenpsychologie heeft aangetoond dat verschillende kleuren verschillende stemmingen kunnen oproepen. Uiterlijk kan ook fysiologische reacties, oordelen en interpretaties veranderen.

Denk maar aan alle subtiele oordelen die je snel over iemand maakt op basis van zijn of haar uiterlijk. Deze eerste indrukken zijn belangrijk. Daarom raden experts aan dat werkzoekenden zich gepast kleden voor sollicitatiegesprekken met potentiële werkgevers.

Onderzoekers hebben ontdekt dat uiterlijk een rol kan spelen in hoe mensen worden gezien en zelfs hoeveel ze verdienen. Uit een onderzoek uit 1996 bleek dat advocaten die als aantrekkelijker werden beoordeeld dan hun collega's bijna 15 procent meer verdienden dan degenen die als minder aantrekkelijk werden beoordeeld.

Cultuur heeft een belangrijke invloed op hoe uiterlijk wordt beoordeeld. Hoewel slankheid in westerse culturen vaak wordt gewaardeerd, relateren sommige Afrikaanse culturen volle lichamen aan een betere gezondheid, rijkdom en sociale status.

Artefacten

Objecten en afbeeldingen zijn ook hulpmiddelen die kunnen worden gebruikt om non-verbaal te communiceren. Op een online forum kunt u bijvoorbeeld een avatar selecteren om uw identiteit online te vertegenwoordigen en om informatie door te geven over wie u bent en wat u leuk vindt.

Mensen besteden vaak veel tijd aan het ontwikkelen van een bepaald beeld en omringen zich met objecten die ontworpen zijn om informatie over te brengen over de dingen die voor hen belangrijk zijn.

Uniformen kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om een ​​enorme hoeveelheid informatie over een persoon door te geven. Een soldaat zal vermoeienissen aantrekken, een politieagent zal een uniform dragen en een dokter zal een witte laboratoriumjas dragen. In één oogopslag vertellen deze outfits mensen wat een persoon doet voor de kost.

Een woord van Verywell

Non-verbale communicatie speelt een belangrijke rol in hoe we betekenis en informatie aan anderen overbrengen, evenals hoe we de acties van mensen om ons heen interpreteren.

Het belangrijkste om te onthouden bij het bekijken van dergelijk non-verbaal gedrag is om de acties in groepen te overwegen. Wat een persoon daadwerkelijk zegt, samen met zijn of haar uitdrukkingen, uiterlijk en stemgeluid, kan u veel vertellen over wat die persoon werkelijk probeert te zeggen.