Wat is monofobie?
Monofobie is de angst om alleen te zijn. Deze verzamelnaam omvat verschillende discrete angsten die al dan niet een gemeenschappelijke oorzaak hebben, zoals de angst voor:
- Apart zijn van een bepaalde persoon
- Alleen thuis zijn
- Alleen in het openbaar zijn
- Zich geïsoleerd of genegeerd voelen
- Gevaar ervaren terwijl je alleen bent
- Alleen wonen
- Eenzaamheid
- Eenzaamheid
Monofobie is ook bekend als autofobie, eremofobie en isolofobie. Monofobie is een specifieke fobie, wat betekent dat het gaat om de angst voor een bepaalde situatie. Wanneer iemand met monofobie wordt geconfronteerd met het gevoel alleen te zijn, zal hij extreme angst ervaren.
Symptomen
Hoewel de meesten van ons iemand in ons ondersteuningssysteem kunnen identificeren die we zullen missen als ze weg zijn, is het leed dat mensen met monofobie ervaren veel ernstiger en storender. Symptomen van monofobie kunnen variëren, maar kunnen zijn:
- Duizeligheid, flauwvallen of misselijkheid terwijl u alleen bent
- Een intense angst ervaren die niet in verhouding staat tot hun situatie
- Angstig voelen als je eraan denkt om alleen te zijn
- Zich afgezonderd of genegeerd voelen, zelfs in een groep of een menigte mensen
- Tot het uiterste gaan om te voorkomen dat je geïsoleerd raakt
- Verhoogde hartslag, beklemd gevoel op de borst en moeite met ademhalen terwijl u alleen bent
- Paniekaanvallen
- Problemen met functioneren in andere aspecten van hun leven, inclusief hun vermogen om gezonde relaties te onderhouden
- Het geloof dat er iets catastrofaals zal gebeuren als ze alleen gelaten worden
Monofobie kan aanzienlijke problemen en angst veroorzaken. Als u of een geliefde worstelt met monofobie, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw regio.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Monofobie identificeren
Om monofobie te diagnosticeren, zal uw arts een anamnese en lichamelijk onderzoek uitvoeren en ervoor zorgen dat een andere aandoening niet de oorzaak van uw symptomen is. Ze zullen op zoek gaan naar tekenen dat uw angst om alleen te zijn ernstig genoeg is om uw dagelijks leven te verstoren. Zoals het geval is met andere fobieën, is een nerveus of ongemakkelijk gevoel niet voldoende om een diagnose te rechtvaardigen.
Als je monofobie hebt, zal alleen zijn (of, in sommige gevallen, je in te beelden dat je alleen bent) onmiddellijke angst of angst opwekken en leiden tot een patroon van vermijding. Voor een diagnose moeten symptomen van een fobie minimaal zes maanden aanwezig zijn.
Oorzaken
Het is niet duidelijk wat aandoeningen zoals monofobie veroorzaakt. Het kan zijn ontstaan door een traumatische ervaring die u had toen u alleen gelaten werd, of u heeft het gedrag misschien geleerd van een familielid of goede vriend.
Het is ook mogelijk dat tegenspoed in de kindertijd een rol kan spelen bij monofobie. Kinderen kunnen angst ontwikkelen om alleen te zijn na het ervaren van dingen als:
- Misbruik
- Overlijden van een ouder
- Scheiden
- Huiselijk geweld
- Economische problemen binnen het gezin
- Uitgebreide scheiding van een ouder
- Verwaarlozing
- Misbruik van middelen door ouders of geestesziekte
- Ernstige ziekte van een familielid
Gevoelens van eenzaamheid en uitdagingen met zelfregulering kunnen ook monofobie veroorzaken. De aandoening kan verband houden met gevoelens van ontoereikendheid als zich een noodsituatie voordoet, een veelvoorkomende zorg van veel mensen die bang zijn om alleen te zijn, zelfs als ze thuis zijn.
Je kunt ook legitieme redenen hebben om je angstig te voelen, bijvoorbeeld als je in een buurt woont met een hoog misdaadcijfer. Over het algemeen zouden deze angsten niet de manier moeten bepalen waarop u uw leven leidt, behalve dat ze u aanmoedigen om rationele veiligheidsmaatregelen te nemen.
Comorbiditeiten
Monofobie deelt kenmerken met verschillende andere aandoeningen, zoals:
- Agorafobie, of de angst om niet te kunnen ontsnappen aan een gevaarlijke of stressvolle situatie
- Codependency, wat ongemak kan veroorzaken wanneer u niet bij een partner bent
- Gegeneraliseerde angststoornis (GAD), waaronder overmatige zorgen over verschillende situaties a
- Posttraumatische stressstoornis (PTSS), die zich kan ontwikkelen als gevolg van trauma
- Sociale angststoornis (SAD), die wordt gekenmerkt door de angst om in het openbaar bekeken of beoordeeld te worden
Bij kinderen kunnen hechtingsangst en separatieangst enkele van dezelfde symptomen van monofobie vertonen. Gehechtheidsangst kan zich ontwikkelen wanneer een kind geen veilige relatie met een verzorger kan vormen. Een volwassene met deze hechtingsstijl kan heel hard werken om hechte relaties te onderhouden en kan controlerend of aanhankelijk gedrag vertonen.
Verlatingsangst is een normaal onderdeel van de ontwikkeling van de vroege kinderjaren. Als een kind echter ernstige stress ervaart die tot in de latere kinderjaren aanhoudt, kan dit een teken zijn van separatieangststoornis. Volwassenen kunnen ook een separatieangststoornis ervaren.
Behandeling
Zoals alle fobieën, reageert de angst om alleen te zijn goed op een verscheidenheid aan behandelingsopties. Mensen met monofobie kunnen baat hebben bij medicatie en therapie. Uw behandeling zal zich waarschijnlijk richten op:
- Het verminderen van de angst en angst die je ervaart terwijl je alleen bent
- Geleidelijk aan het opbouwen van je vermogen om alleen te zijn
medicatie
Uw arts kan medicijnen voorschrijven om de symptomen van monofobie onder controle te houden. Dit kunnen angstmedicatie zijn, zoals benzodiazepines of bètablokkers, of antidepressiva zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's).
Als uw arts medicijnen voorschrijft, zal deze waarschijnlijk samen met therapie worden gebruikt. Medicatie kan ook op korte termijn worden gebruikt als een manier om de angst die u voelt tijdens de therapie te verminderen.
Psychotherapie
Gedragstherapie is een essentieel onderdeel van het behandelproces voor een fobie. Uw arts kan aanbevelen:
- Cognitieve gedragstherapie (CGT): CGT helpt u te leren hoe u de automatische gedachten die bij uw fobie horen, kunt opmerken en uitdagen. Dit kan je helpen momenten te identificeren waarop je angst niet in verhouding staat tot het werkelijke gevaar van alleen zijn.
- desensibilisatie: Desensibilisatie is een proces waarbij je wordt blootgesteld aan situaties die angst veroorzaken, terwijl je technieken oefent om jezelf kalm te houden. Deze vorm van therapie is bedoeld om je langzaam ongevoelig te maken voor de ervaring van alleen zijn.
Omgaan met
Als u zich niet alleen kunt voelen, kan het moeilijk zijn om te reizen, boodschappen te doen en veel aspecten van uw leven te ervaren. U kunt aanzienlijke problemen hebben met het onderhouden van vriendschappen en romantische relaties, omdat anderen uw angsten kunnen zien als controlerend of aanhankelijk gedrag.
Als u monofobie heeft, is het belangrijk om een behandeling te zoeken en het advies van uw arts op te volgen. Ze kunnen je helpen om thuis copingstrategieën te bedenken die je kunt gebruiken om je angst te verlichten. Deze technieken kunnen zijn:
- Diep ademhalen
- Meditatie
- Progressieve spierontspanning
- visualisatie
- Yoga
Misschien merk je dat achtergrondgeluid je afleidt in situaties waarin je alleen moet zijn. Het dragen van een stimulerend speeltje kan je ook iets geven om je op te concentreren terwijl je in het openbaar bent om angst te verminderen, net als het ronddragen van een boek of tablet - pas op dat dit geen vermijdingsgedrag wordt.
U kunt er ook voor zorgen dat u de legitieme risico's die uw angst kunnen veroorzaken, tot een minimum beperkt. Dat kan betekenen dat u ervoor moet zorgen dat uw huis veilig is of dat u zich niet alleen op een legitiem gevaarlijke locatie bevindt.
Je kunt ook naar je ondersteuningssysteem kijken voor hulp bij het omgaan met monofobie. Als u niet bij een bepaalde persoon bent, kan praten aan de telefoon of online uw onmiddellijke nood helpen verlichten. Sommige gezinnen creëren zelfs rituelen, zoals het eten van dezelfde maaltijd voor het avondeten of het verzenden van speciale e-mails elke avond op hetzelfde tijdstip, om hun relaties te eren terwijl ze uit elkaar zijn.
Een woord van Verywell
Als uw angst om alleen te zijn ernstig is, of als het uw dagelijks leven beïnvloedt, is de beste oplossing om professionele behandeling te zoeken. Monofobie is een behandelbare aandoening en de hulp van een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u helpen uw fobie aan te pakken en uw dagelijkse ervaring te verbeteren.
