Over het algemeen zijn jonge kinderen vaak actief, onstuimig en impulsief. Ze spelen vaak luid en houden van klimmen en rennen. Ze kronkelen en friemelen en zouden veel liever op en neer zijn om de wereld om hen heen te verkennen. Het is niet ongebruikelijk dat kinderen moeite hebben met luisteren, onthouden en instructies opvolgen.
Dit is allemaal een normaal onderdeel van het kind zijn.
Voor een kind met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) worden het normale gedrag en de uitdagingen in de kindertijd echter enorm versterkt. De symptomen van ADHD zijn alomtegenwoordig, chronisch en storend, en ze veroorzaken aanzienlijke problemen voor het kind op school, thuis en met vrienden.
Kinderen met ADHD kunnen heel gemakkelijk gefrustreerd en overweldigd raken. Ze hebben moeite met het reguleren van hun emoties en worstelen met executieve functies. Ze kunnen bijvoorbeeld grote moeite hebben:
- Planning
- Prioriteiten stellen
- Opletten
- Details onthouden
Ze hebben ook de neiging om minder volwassen te zijn in hun ontwikkeling. Sommige kinderen met ADHD zijn erg charismatisch, knap en populair. Voor veel anderen leiden gedragsproblemen echter tot afwijzing, isolement en verlies van eigenwaarde.
ADHD bij kinderen
Ongeveer 9,4% van de kinderen van 2 tot 17 jaar in de Verenigde Staten is ooit gediagnosticeerd met ADHD, volgens informatie van de 2016 National Survey of Children's Health. De mediane leeftijd van ADHD-diagnose bij kinderen is 7 jaar.
Volgens de American Academy of Pediatrics (AAP) is het moeilijk om een kind jonger dan 4 jaar met ADHD te diagnosticeren vanwege de snelheid waarmee ze veranderen.
De drie soorten ADHD en de bijbehorende symptomen, volgens de AAP, omvatten:
- Onoplettend: Moeite met opletten, snel afgeleid, moeite met het afmaken van taken, dingen vergeten, ongeorganiseerd, lijkt niet te luisteren als er tegen je wordt gesproken
- Hyperactief/impulsief: Moeite met stilzitten, praat overdreven, moeite met wachten op hun beurt, verlaat stoel wanneer dat niet de bedoeling is, onderbreekt vaak anderen
- gecombineerd: Symptomen van zowel onoplettende als hyperactieve/impulsieve typen
Symptomen moeten minimaal zes maanden aanwezig zijn geweest tot een punt dat storend is en niet past bij het ontwikkelingsniveau van het kind. Met andere woorden, de beperkingen zijn veel groter dan bij andere kinderen van dezelfde leeftijd.
Het gecombineerde type is de meest voorkomende vorm van ADHD, terwijl hyperactief/impulsief de minst voorkomende vorm is. Hyperactiviteit heeft de neiging om af te nemen naarmate een kind ouder wordt.
De kans op de diagnose ADHD is groter voor jongens dan voor meisjes. Dit kan echter zijn omdat meisjes vaker het onoplettende type ADHD hebben, wat moeilijker op te merken is, terwijl jongens vaker hyperactieve/impulsieve symptomen vertonen.
Hoe is ADHD voor kinderen?
Het kan zwaar zijn om met ADHD te leven. Voor een kind kan er een spectrum aan gevoelens zijn. Slechts een paar kunnen zijn:
- frustratierust
- Verloren
- Verbinding verbroken
- Verwarring
- Overladen
- Rusteloos
- Uit de hand
Zo vaak lopen kinderen met ADHD tegen negatieve etiketten aan die onnauwkeurig zijn, en ze kunnen zich "de slechte jongen" of "lui" of "dom" gaan voelen terwijl dit helemaal niet waar is.
ADHD kan kinderen specifiek op de volgende manieren beïnvloeden:
- School: Onoplettend gedrag kan leiden tot problemen bij het afmaken van schoolwerk, terwijl hyperactief gedrag de activiteit in de klas kan verstoren.
- Verhoudingen: Kinderen met ADHD kunnen problemen ervaren in hun relaties met leeftijdsgenoten en vriendschappen.
- Ontwikkeling: ADHD is geclassificeerd als een neurologische ontwikkelingsstoornis en kinderen met ADHD vertonen ontwikkelingsachterstanden op verschillende gebieden.
Een studie uit 2013 gepubliceerd in Grenzen in de menselijke neurowetenschappen onderzocht cognitieve prestaties (aandacht, timing, impulsiviteit en hyperactiviteit) en ontdekte dat in een groep kinderen van 6 tot 11 jaar die met ADHD grotendeels vergelijkbaar waren met die zonder de stoornis die 1 tot 3 jaar jonger waren, behalve voor hyperactiviteit waarbij de kloof groter was.
Bijwerkingen van medicijnen
Stimulerende medicijnen worden meestal voorgeschreven voor ADHD. Sommige bijwerkingen die een kind kan ervaren bij het gebruik ervan zijn:
- Slaapstoornissen
- Verminderde eetlust
- Ongerustheid
- Prikkelbaarheid
- Maagpijn
- Hoofdpijn
Vaak voorkomende bijwerkingen van niet-stimulerende middelen, die kunnen worden voorgeschreven als een kind een stimulerend middel niet verdraagt, kunnen variëren afhankelijk van de medicatie. Het eerste niet-stimulerende middel dat werd goedgekeurd voor de behandeling van ADHD was Strattera (atomoxetine).
Vaak voorkomende bijwerkingen bij kinderen en adolescenten van Strattera zijn onder meer:
- Verminderde eetlust
- Misselijkheid
- Braken
- Vermoeidheid
- Slaperigheid
- Buikpijn
Om de beste medicatie voor een kind te bepalen, wordt rekening gehouden met eventuele bijwerkingen. Als een stimulerend middel het slapen van een kind bijvoorbeeld bemoeilijkt, kan een niet-stimulerend middel of een andere dosering worden besproken.
Gedragsinterventies, met name gedragsmanagement voor oudertraining, worden aanbevolen als eerstelijnsbehandeling bij jonge kinderen van 4 en 5 jaar. Volgens de American Psychological Association (APA) zijn de effecten van sommige ADHD-medicijnen op zich ontwikkelende hersenen slecht begrepen.
Het belang van het begrijpen van ADHD
Het kan versterkend zijn wanneer een kind meer begrijpt over ADHD, wat het is en niet is, en hoe het hen beïnvloedt. Met begrip kunnen ze met ouders en leerkrachten samenwerken om copingstrategieën te ontwikkelen en hun sterke punten te vinden en daarop voort te bouwen.
Wanneer ze zien dat ze zowel uitdagingen als sterke punten hebben en zowel steun als erkenning krijgen, groeit het gevoel van eigenwaarde. In plaats van zichzelf als beschadigd te zien, kunnen ze zichzelf in een positiever, capabeler en nauwkeuriger licht zien.
Vergelijkbare voorwaarden
Sommige aandoeningen hebben vergelijkbare symptomen als ADHD, zoals een bipolaire stoornis. Dit kan een goede diagnose en dus een goede behandeling in de weg staan. Volgens de Cleveland Clinic omvatten anderen:
- Ongerustheid
- Depressie
- Leerproblemen
- Autisme
- epileptische aanvallen
- Slaapproblemen
Mythen
Er zijn mythes over ADHD die ook een belemmering kunnen vormen voor de behandeling. Deze omvatten geloven:
- De symptomen zijn slechts een vorm van luiheid.
- Een kind is te jong om ADHD te hebben.
- Het gedrag van het kind is de schuld van de ouders.
- Het kind zal er overheen groeien.
- Het is geen echte toestand.
- Het wordt alleen bij jongens gezien.
Stigma
Een ander potentieel obstakel voor therapietrouw en het welzijn van kinderen met de diagnose ADHD is het stigma eromheen.
Scepsis ten aanzien van een diagnose, symptomen van de aandoening en negatieve percepties over medicatie hebben bijgedragen aan dit stigma. Sommigen denken misschien dat ADHD slechts een product is van luiheid, te veel tv of slecht ouderschap.
Zowel volwassenen als leeftijdsgenoten stigmatiseren kinderen met ADHD op verschillende manieren. Een recensie uit 2020 in Het ADHD-rapport vatte samen dat leeftijdsgenoten hun klasgenoot met ADHD als gewelddadiger beschouwden, meer kans hadden om in de problemen te komen en minder zorgzaam dan anderen met medische aandoeningen.
Leraren ervoeren hun academische prestaties negatiever, en het geïnternaliseerde stigma van ouders speelde zich af in kritiek en prikkelbaarheid.
Hoe je kan helpen
Er zijn een paar manieren waarop u een kind met ADHD kunt helpen. Volgens het National Institute of Mental Health (NIMH), als u een ouder of verzorger bent, zijn er enkele bruikbare stappen die u dagelijks kunt doen:
- Organisatie: Help uw kind georganiseerd te blijven door zijn spullen op vaste plaatsen te bewaren.
- Structuur en routine: Houd u aan een regelmatig schema en creëer voorspelbare routines.
- Duidelijke communicatie: Geef duidelijke aanwijzingen wanneer u met hen communiceert.
- Beloningen: Zorg ervoor dat ze weten wanneer ze het juiste doen. Prijs ze of bied beloningen aan.
Daarnaast zijn er ook meer algemene manieren om ze te helpen, waaronder:
- Leer jezelf: Leer zoveel mogelijk over ADHD.
- Werken met hun school: Werk samen met hun leraar en anderen om ervoor te zorgen dat aan de juiste aanpassingen wordt voldaan en dat ze bijvoorbeeld hun medicatie krijgen.
- Focus op hun sterke punten: Moedig hen aan en ondersteun hen op de gebieden waar zij kracht tonen en help hen hun capaciteiten in zichzelf te herkennen.
Oudertraining kan een onderdeel zijn van de gedragstherapiebehandeling voor uw kind als het jonger is dan 12 jaar. Deze training leert ouders vaardigheden om het gedrag van een kind te helpen verbeteren.
Een woord van Verywell
ADHD is de meest voorkomende gedragsstoornis bij kinderen. Met de juiste behandeling kunnen de symptomen echter worden beheerd.
Kinderen met ADHD hebben sterke en positieve eigenschappen die hen uniek maken en die gevierd moeten worden. Sommige kenmerken, zoals energieker zijn, kunnen een troef zijn en hen helpen in het leven en in bepaalde professionele omgevingen.
Door deze sterke punten te herkennen, mythes te verdrijven en een kind met ADHD te helpen de juiste behandeling te krijgen, wordt een omgeving gecreëerd waarin ze kunnen slagen.