Liegen en bedrog zijn veelvoorkomend menselijk gedrag. Tot voor kort was er weinig echt onderzoek naar hoe vaak mensen liegen. Uit een Reader's Digest-enquête uit 2004 bleek dat maar liefst 96% van de mensen toegeeft op zijn minst soms te liegen
Een nationale studie die in 2009 werd gepubliceerd, ondervroeg 1.000 Amerikaanse volwassenen en ontdekte dat 60% van de respondenten beweerde dat ze helemaal niet logen. In plaats daarvan ontdekten de onderzoekers dat ongeveer de helft van alle leugens door slechts 5% van alle proefpersonen werd verteld. De studie suggereert dat hoewel de prevalentiecijfers kunnen variëren, er waarschijnlijk een kleine groep zeer productieve leugenaars bestaat.
De realiteit is dat de meeste mensen waarschijnlijk van tijd tot tijd zullen liegen. Sommige van deze leugens zijn kleine leugentjes om bestwil die bedoeld zijn om de gevoelens van iemand anders te beschermen (“Nee, dat shirt maakt je niet dik!”). In andere gevallen kunnen deze leugens veel ernstiger zijn (zoals liegen op een cv) of zelfs sinister (een misdaad verdoezelen).
Liegen kan moeilijk te detecteren zijn
Mensen zijn verrassend slecht in het ontdekken van leugens. Een onderzoek toonde bijvoorbeeld aan dat mensen slechts 54% van de tijd nauwkeurig liegen in een laboratoriumomgeving konden detecteren - nauwelijks indrukwekkend als alleen puur toeval rekening werd gehouden met een detectiepercentage van 50%.
Het is duidelijk dat gedragsverschillen tussen eerlijke en liegende individuen moeilijk te onderscheiden en te meten zijn. Onderzoekers hebben geprobeerd verschillende manieren te ontdekken om leugens op te sporen. Hoewel er misschien geen eenvoudig, veelbetekenend teken is dat iemand oneerlijk is (zoals de neus van Pinocchio), hebben onderzoekers een paar nuttige indicatoren gevonden.
Zoals veel dingen komt het ontdekken van een leugen echter vaak neer op één ding: vertrouwen op je instinct. Door te weten welke tekens een leugen nauwkeurig kunnen detecteren en door te leren hoe u rekening kunt houden met uw eigen onderbuikreacties, kunt u mogelijk beter worden in het herkennen van onwaarheden.
Tekenen van liegen
Psychologen hebben onderzoek naar lichaamstaal en bedrog gebruikt om wetshandhavers te helpen onderscheid te maken tussen waarheid en leugens. Onderzoekers van de UCLA hebben studies over dit onderwerp uitgevoerd, naast het analyseren van 60 studies over bedrog, om aanbevelingen en training voor wetshandhaving te ontwikkelen. De resultaten van hun onderzoek zijn gepubliceerd in de American Journal of Forensic Psychiatry.
Rode vlaggen dat iemand liegt
Enkele van de mogelijke rode vlaggen die de onderzoekers hebben geïdentificeerd die erop kunnen wijzen dat mensen bedrieglijk zijn, zijn onder meer:
- vaag zijn; met weinig details
- Vragen herhalen voordat ze worden beantwoord
- Spreken in zinsfragmenten
- Geen specifieke details geven wanneer een verhaal wordt uitgedaagd
- Verzorgingsgedrag zoals spelen met haar of vingers tegen de lippen drukken
Hoofdonderzoeker R. Edward Geiselman suggereert dat hoewel het detecteren van bedrog nooit gemakkelijk is, kwaliteitstraining iemands vermogen om leugens te detecteren kan verbeteren:
"Zonder training denken veel mensen dat ze bedrog kunnen detecteren, maar hun percepties staan niet in verband met hun werkelijke bekwaamheid. Snelle, ontoereikende trainingssessies leiden ertoe dat mensen te veel gaan analyseren en het slechter doen dan wanneer ze hun onderbuikreacties volgen."
Tips om liegen te herkennen
Als je vermoedt dat iemand de waarheid niet vertelt, zijn er een paar strategieën die je kunt gebruiken om feiten van fictie te onderscheiden.
Vertrouw niet alleen op lichaamstaal
Als het gaat om het opsporen van leugens, concentreren mensen zich vaak op lichaamstaal die 'vertelt' of subtiele fysieke en gedragssignalen die bedrog onthullen. Hoewel lichaamstaalaanwijzingen soms op bedrog kunnen duiden, suggereert onderzoek dat veel verwacht gedrag niet altijd wordt geassocieerd met liegen.
Onderzoeker Howard Ehrlichman, een psycholoog die al sinds de jaren zeventig oogbewegingen bestudeert, heeft ontdekt dat oogbewegingen helemaal niet op liegen duiden. In feite suggereert hij dat verschuivende ogen betekenen dat iemand denkt, of beter gezegd, dat hij of zij toegang heeft tot zijn langetermijngeheugen.
Andere onderzoeken hebben aangetoond dat, hoewel individuele signalen en gedragingen nuttige indicatoren van bedrog zijn, sommige van de signalen die het vaakst verband houden met liegen (zoals oogbewegingen) tot de slechtste voorspellers behoren. detectie van leugens, de sleutel is om te begrijpen aan welke signalen aandacht moet worden besteed.
Focus op de juiste signalen
Een meta-analyse wees uit dat, hoewel mensen vaak vertrouwen op geldige aanwijzingen voor het opsporen van leugens, het probleem in de eerste plaats zou kunnen liggen in de zwakte van deze aanwijzingen als misleidingsindicatoren.
Enkele van de meest nauwkeurige aanwijzingen voor misleiding waar mensen op letten, zijn onder meer:
- vaag zijn: Als de spreker opzettelijk belangrijke details weglaat, kan dat zijn omdat ze liegen.
- Vocale onzekerheid: Als de persoon onzeker of onzeker lijkt, is de kans groter dat hij als liegend wordt beschouwd.
- Onverschilligheid: Schouderophalen, gebrek aan uitdrukking en een verveelde houding kunnen tekenen zijn van liegen, omdat de persoon probeert emoties en mogelijke vertellingen te vermijden.
- Over analyseren: Als het individu te hard lijkt te denken om de details van het verhaal in te vullen, kan dat zijn omdat ze je bedriegen.
De les hier is dat hoewel lichaamstaal nuttig kan zijn, het belangrijk is om op de juiste signalen te letten. Sommige deskundigen suggereren echter dat te veel vertrouwen op bepaalde signalen het vermogen om leugens te detecteren kan schaden
Vraag ze hun verhaal in omgekeerde volgorde te vertellen
Leugendetectie kan worden gezien als een passief proces. Mensen kunnen ervan uitgaan dat ze de lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen van de potentiële leugenaar gewoon kunnen observeren om voor de hand liggende 'vertelt' te herkennen. Door een actievere aanpak te volgen bij het ontdekken van leugens, kunt u betere resultaten behalen.
Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat het vragen van mensen om hun verhalen in omgekeerde volgorde te rapporteren in plaats van in chronologische volgorde, de nauwkeurigheid van leugendetectie kan vergroten. Verbale en non-verbale signalen die onderscheid maken tussen liegen en het vertellen van de waarheid, kunnen duidelijker worden naarmate de cognitieve belasting toeneemt.
Liegen is mentaal zwaarder dan de waarheid vertellen. Als je nog meer cognitieve complexiteit toevoegt, kunnen gedragssignalen duidelijker worden.
Het vertellen van een leugen is niet alleen cognitief veeleisender, maar leugenaars gebruiken doorgaans veel meer mentale energie om hun gedrag te controleren en de reacties van anderen te evalueren. Ze zijn bezorgd over hun geloofwaardigheid en zorgen ervoor dat andere mensen hun verhalen geloven. Dit alles kost behoorlijk wat moeite, dus als je een moeilijke taak erin gooit (zoals hun verhaal in omgekeerde volgorde vertellen), kunnen scheuren in het verhaal en andere gedragsindicatoren gemakkelijker te herkennen zijn.
In één onderzoek vertelden 80 nepverdachten de waarheid of logen over een geënsceneerd evenement. Sommige personen werd gevraagd hun verhalen in omgekeerde volgorde te rapporteren, terwijl anderen hun verhalen gewoon in chronologische volgorde vertelden. De onderzoekers ontdekten dat de interviews in omgekeerde volgorde meer gedragsaanwijzingen voor bedrog onthulden
In een tweede experiment keken 55 politieagenten naar de opgenomen interviews van het eerste experiment en werd hen gevraagd te bepalen wie loog en wie niet. Uit het onderzoek bleek dat wetshandhavers beter waren in het opsporen van leugens in de interviews in omgekeerde volgorde dan in de chronologische interviews.
Vertrouw je instinct
Je directe onderbuikreacties zijn misschien nauwkeuriger dan elke bewuste leugendetectie die je zou kunnen proberen. In één onderzoek lieten onderzoekers 72 deelnemers video's bekijken van interviews met nepverdachten. Sommige van deze verdachten hadden een biljet van $ 100 van een boekenplank gestolen, terwijl anderen dat niet hadden gedaan, maar alle verdachten moesten de interviewer vertellen dat ze het geld niet had aangenomen.
Net als bij eerdere onderzoeken waren de deelnemers niet in staat om consequent leugens te detecteren, alleen de leugenaars 43% van de tijd nauwkeurig en de waarheidsvertellers 48% van de tijd.
Maar de onderzoekers gebruikten ook impliciete gedragsreactietijdtests om de meer automatische en onbewuste reacties van de deelnemers op de verdachten te beoordelen. Wat ze ontdekten was dat de proefpersonen vaker onbewust woorden als "oneerlijk" en "bedrieglijk" associeerden met de verdachten die daadwerkelijk logen. Ze waren ook meer geneigd om impliciet woorden als "geldig" en "eerlijk" te associëren met de waarheidsvertellers.
De resultaten suggereren dat mensen een onbewust, intuïtief idee hebben of iemand liegt.
Dus als onze onderbuikreacties misschien nauwkeuriger zijn, waarom zijn mensen dan niet beter in het identificeren van oneerlijkheid? Bewuste reacties kunnen onze automatische associaties verstoren. In plaats van te vertrouwen op onze instincten, concentreren mensen zich op het stereotype gedrag dat ze vaak associëren met liegen, zoals friemelen en gebrek aan oogcontact. Door te veel nadruk te leggen op gedrag dat bedrog op onbetrouwbare wijze voorspelt, wordt het moeilijker om onderscheid te maken tussen waarheid en leugens.
Een woord van Verywell
De realiteit is dat er geen universeel, trefzeker teken is dat iemand liegt. Alle tekenen, gedragingen en indicatoren die onderzoekers hebben gekoppeld aan liegen, zijn gewoon aanwijzingen dat macht onthullen of iemand oprecht is.
De volgende keer dat je probeert te peilen naar de waarheid van het verhaal van een persoon, stop dan met kijken naar de clichématige 'leugentekens' en leer hoe je subtieler gedrag kunt herkennen dat mogelijk verband houdt met bedrog. Ga indien nodig actiever te werk door druk uit te oefenen en maak het vertellen van de leugen mentaal zwaarder door de spreker te vragen het verhaal in omgekeerde volgorde te vertellen.
Tot slot, en misschien wel het belangrijkste, vertrouw op je instinct. Je hebt misschien een geweldig intuïtief gevoel voor eerlijkheid versus oneerlijkheid. Leer luisteren naar die onderbuikgevoelens.