Heb je ooit het gevoel gehad dat je aan de ontvangende kant stond van een subtiele vorm van vooroordelen of stereotypering? Alsof iemand zojuist iets heeft gezegd of gedaan waardoor u zich onwelkom of beoordeeld voelde vanwege uw etniciteit, geslacht, seksuele geaardheid of een ander kenmerk dat verband houdt met een gemarginaliseerde groep? Als dat zo is, heeft u mogelijk een zogenaamde micro-agressie ervaren.
Wat zijn micro-agressies?
Een micro-agressie is een subtiel verbaal of non-verbaal gedrag, al dan niet bewust gepleegd, dat gericht is op een lid van een gemarginaliseerde groep en een schadelijk, denigrerend effect heeft.
Hoewel subtiel en mogelijk minder schadelijk dan regelrechte vooroordelen of onverdraagzaamheid, hebben micro-agressies ook een impact; in feite kan een langdurige blootstelling aan chronische micro-agressies uw geestelijke gezondheid schaden.
Om deze reden is het belangrijk dat we als collectief niet gewoon hun aanwezigheid negeren of doen alsof iets ons geen ongemakkelijk gevoel geeft. In plaats daarvan moeten we als samenleving ze erkennen en verder gaan met een uniforme strategie om hun impact te verminderen. Hieronder vindt u enkele definities van micro-agressies en ideeën over hoe u deze kunt verminderen of de impact ervan kunt minimaliseren.
Geschiedenis
De term micro-agressie werd voor het eerst bedacht in de jaren zeventig door de Harvard Medical School-psycholoog Chester Pierce als reactie op het observeren van beledigingen die werden uitgewisseld tussen blanke en zwarte studenten. Later in 2007 heeft de psycholoog Derald Sue van de Columbia University de term verder gepopulariseerd en gedefinieerd.
Het is belangrijk op te merken dat personen die zich bezighouden met micro-agressies, dit al dan niet expres doen. In plaats daarvan kunnen deze acties of opmerkingen de vooroordelen weerspiegelen die een bepaalde groep heeft over andere groepen mensen.
Op deze manier, hoewel ze nog steeds schadelijk zijn, is de bedoeling van de micro-agressie niet om schade toe te brengen: met andere woorden, mensen weten niet noodzakelijk dat hun woorden en daden pijn doen.
Dit feit is belangrijk als we een tegengif.webp voor de epidemie van micro-agressies beschouwen, omdat het suggereert dat als mensen bewust zouden worden gemaakt van de impact van hun woorden en daden, ze zouden kunnen veranderen wat ze doen en wat ze zeggen.
Natuurlijk zijn er sommige mensen die zich bewust zijn van wat ze doen, en misschien doen ze het met de bedoeling schade te berokkenen.
Soorten micro-agressies
Derald Sue en collega's gingen verder met het bespreken van verschillende subtypes van micro-agressies. De lijst van deze verschillende typen wordt hieronder weergegeven:
Micro-aanvallen
Micro-aanvallen zijn de meest openlijke vorm van micro-agressies. Meestal worden ze opzettelijk gedaan en de persoon die ze doet, weet dat ze schadelijk en denigrerend zijn. Een voorbeeld is het gebruik van een slangterm om naar iemand van een bepaald ras te verwijzen, in de wetenschap dat deze term een denigrerende betekenis heeft.
Micro-beledigingen
Microbeledigingen zijn subtieler dan microagressies. Dit zijn meestal opmerkingen met een onderliggende betekenis of een achterbaks compliment. Een microbelediging kan bijvoorbeeld inhouden dat iemand zijn baan alleen heeft gekregen vanwege positieve actie.
Micro-invalidaties
Micro-invalidatie houdt in dat een gemarginaliseerde groep wordt verteld dat hun ervaringen met vooroordelen er niet toe doen of dat ze overreactief of te gevoelig zijn voor de dingen die worden gezegd. Met andere woorden, een micro-invalidatie kan volgen op een micro-aanval of microbelediging.
Milieu micro-agressies
Milieu-micro-agressies hebben betrekking op iets in de omgeving van een persoon dat een signaal afgeeft dat een gemarginaliseerde groep ongeldig wordt verklaard. Een kind dat bijvoorbeeld naar een televisieprogramma kijkt en alleen acteurs van een ander ras ziet, kan zich uitgesloten of niet vertegenwoordigd voelen vanwege de beeldvorming in de media.
Naast de verschillende soorten micro-agressies, kunnen we ook kijken naar de verschillende soorten groepen die in de samenleving worden getroffen.
Groepen die worden getroffen door micro-agressies
Welke groepen worden getroffen door micro-agressies? Elke gemarginaliseerde groep kan het doelwit worden van micro-agressies. Historisch gezien omvatte dit etnische minderheden, vrouwen, mensen met een handicap en LGBTQ, hoewel elke gemarginaliseerde groep het potentieel heeft om te worden getroffen, inclusief personen met een psychische aandoening.
Voorbeelden van micro-agressies
Wat zijn enkele voorbeelden van micro-agressies? Het zijn alledaagse situaties die een denigrerende toon aannemen vanwege de verbale of non-verbale acties van een persoon. Hieronder staan enkele specifieke voorbeelden van verschillende soorten micro-agressies die u in het dagelijks leven hebt waargenomen of ervaren:
- Een patiënt wacht op een medische professional in het ziekenhuis. Een vrouw komt de kamer binnen en de patiënt neemt aan dat ze verpleegster is in plaats van arts.
- Iemand ontmoet iemand die een zichtbare minderheid is en vraagt waar ze 'echt vandaan komen'.
- Een persoon loopt over straat en steekt over naar de andere kant van de weg om iemand te ontwijken (uit angst) vanwege zijn uiterlijke verschijning (d.w.z. een zichtbare minderheid).
- Een situatie waarin iemand een persoon die LGBTQ is vertelt dat ze niet "homo lijken" of een andere soortgelijke uitdrukking.
- Een vrouw komt aan het woord tijdens een zakelijke bijeenkomst en krijgt daarna te horen dat ze te assertief was.
- Iemand die een zichtbare minderheid is, krijgt te horen dat hij erg welbespraakt is.
- Een persoon die een zichtbare minderheid is (bijvoorbeeld Aziatisch) wordt verteld dat ze goed moeten zijn in wiskunde vanwege hun etniciteit.
- De voornaamwoorden die in een document of andere communicatie worden gebruikt, sluiten vrouwen of andere groepen individuen (bijvoorbeeld LGBTQ) uit.
Effecten van micro-agressies
Wat zijn de effecten van micro-agressies op de mensen die het doelwit zijn? Hoewel het lijkt alsof deze kleine beledigingen en beledigingen geen groot effect zouden hebben, heeft onderzoek in feite aangetoond dat het cumulatieve effect van micro-agressies in de loop van de tijd een significant effect heeft op de mentale gezondheid van de doelwitten.
Bovendien is aangetoond dat er een verband bestaat tussen het aantal micro-agressies en het niveau van ervaren psychische problemen of depressie. Micro-agressies zijn ook in verband gebracht met andere psychologische stoornissen, waaronder een lage eigenwaarde en PTSS.
De belangrijkste manier waarop doelen stress ervaren en gevolgen hebben voor de geestelijke gezondheid, is door frustratie en niet weten hoe te reageren.
Wat zeg je als je niet zeker weet of de persoon zich bewust is van de impact van wat hij zei? Wat als het een familielid of een gezagsdrager is? Wat als niemand anders iets zegt en het lijkt alsof anderen je ervaring kleineren of zeggen dat je overdreven reageert?
Al deze problemen verergeren de micro-agressies en creëren een waas van twijfel aan jezelf die leidt tot een lagere geestelijke gezondheid. Op deze manier gaat het er niet alleen om dat je gevoelens gekwetst worden. Het gaat over chronische stress die woede en angst oproept en verwoestende langetermijneffecten heeft. Het zijn die kleine opgravingen die je keer op keer hoort en die uiteindelijk je geestelijke gezondheid kunnen aantasten.
Omgaan met micro-agressies
Hoe ga je om als je het doelwit bent van micro-agressies? Als je het doelwit bent geweest van een microbelediging, een microaanval of een andere vorm van microagressie, kan het zijn dat je niet weet hoe je moet reageren.
Maak je geen zorgen, je bent niet de enige. Het is echter belangrijk om maatregelen te nemen om uw geestelijke gezondheid te beschermen. Zoals reeds opgemerkt, zal gefrustreerd voelen en niet in staat zijn om te reageren leiden tot chronische stress en je mentale gezondheid uitputten.
Het is ook belangrijk om micro-agressies aan het licht te brengen, omdat de overtreders anders misschien niet weten hoe ze je hebben laten voelen. Hoewel het natuurlijk kan aanvoelen om geïrriteerd of boos te zijn, is het beter om rustig aan te geven hoe de situatie je deed voelen, zodat de andere persoon zich ervan bewust is.
Hoewel openlijke micro-agressies misschien moeilijk zijn om mee om te gaan (bijv. de persoon probeerde je opzettelijk een slecht gevoel te geven), zijn onbedoelde micro-agressies misschien gemakkelijker te verhelpen.
Als iemand zich niet bewust is van de invloed van zijn woorden of gedrag op jou, is het rustig laten weten dat dit de eerste stap is om hem te leren hoe zijn of haar acties andere mensen beïnvloeden. Zo zien we geleidelijke verandering in de wereld.
Micro-agressies voorkomen
Hoe voorkomen we micro-agressies als individuen, als samenleving en als leden van de wereldwijde gemeenschap? Afgezien van rustig te vertellen hoe micro-agressies je als doelwit schaden, is het ook nodig om te praten over hoe je kunt voorkomen dat je zelf micro-agressies aangaat.
De waarheid is dat de meesten van ons willen geloven dat we goede mensen zijn (en dat zijn we meestal), dus het concept dat wat we zeggen of doen beledigend is of anderen niet eerlijk behandelt, vormt een bedreiging voor ons zelfgevoel .
Op deze manier is de enige manier om micro-agressies te stoppen, dat iedereen zijn eigen inherente vooroordelen onder ogen ziet. En om dit te doen, moet je jezelf blootstellen aan een grotere verscheidenheid aan situaties en mensen en misschien dingen die je ongemakkelijk maken.
Dit betekent dat je openstaat om vrienden te worden met mensen uit verschillende plaatsen en mensen die andere ideeën hebben dan de jouwe. Nee, je hoeft je moraal en waarden niet te veranderen, maar je moet wel openstaan om andere mensen als individuen te leren kennen zonder ze meteen te zien als onderdeel van een bepaalde groep (en met de vooroordelen die daarmee gepaard gaan).
Bovendien, als iemand iets zegt en je vertelt dat wat je hebt gezegd of gedaan, kwetsend voor hem is, is het belangrijk om te luisteren. Denk vooral na voordat je spreekt en overweeg hoe dit de mensen om je heen zal beïnvloeden.
Micro-agressies zorgen ervoor dat anderen zich afgewezen, vervreemd, beledigd of ontkracht voelen. Ze maken verschillen in macht en privileges duidelijker en bestendigen stereotypen en racisme. Evalueer daarom uw eigen vooroordelen, let op wat u zegt en censureer uzelf wanneer uw woorden kwetsend kunnen zijn.
Bij het bepalen of micro-agressies al dan niet direct moeten worden aangepakt, heeft professor in de psychologie Kevin Nadal een lijst met vijf vragen opgesteld om te overwegen in zijn boek 'Guide to Reageren op micro-agressies'.
- Als ik reageer, kan mijn fysieke veiligheid dan in gevaar komen?
- Als ik antwoord, wordt de persoon dan defensief en leidt dit tot ruzie?
- Als ik antwoord, wat voor invloed heeft dit dan op mijn relatie met deze persoon (bijv. collega, familielid, enz.)
- Als ik niet reageer, heb ik dan spijt dat ik niets heb gezegd?
- Als ik niet reageer, geeft dat dan aan dat ik het gedrag of de verklaring accepteer?
Onderliggende oorzaken van micro-agressies
Wat zijn de onderliggende oorzaken van micro-agressies? Er is geen eenvoudig antwoord, aangezien veel van de soorten vooroordelen in kwestie gedeeltelijk het resultaat zijn van eeuwen van systemisch racisme en stereotypen die tot op de dag van vandaag voortduren, zelfs nu we zijn opgeschoven naar een meer gelijke samenleving. Zaken als de volgende kunnen in ons collectieve bewustzijn blijven hangen:
- Stereotypische afbeeldingen van minderheden in populaire literatuur, film en televisie
- Vergoelijken of vergoelijken van bepaalde delen van onze geschiedenis
- Gesocialiseerd worden door mensen van een oudere generatie die hun mening misschien uit een meer intolerante tijd dragen
- Het gemak om anderen tot zondebok te maken in plaats van onze eigen problemen onder ogen te zien
Micro-agressies overwinnen
Sommigen beweren dat de oplossing voor dit probleem niet ligt in het vergroten van de politieke correctheid, maar eerder in het aanpakken van de wortel van het probleem.
Het kan bijvoorbeeld het beste zijn om de taal niet te controleren op een manier die meer barrières tussen mensen creëert, omdat degenen die hun inherente vooroordelen niet begrijpen, hun woorden of gedrag waarschijnlijk niet zullen veranderen.
Om die reden, en om te voorkomen dat de doelwitten van micro-agressies het gevoel krijgen slachtoffer te zijn (en zonder macht), zou een betere oplossing kunnen zijn om strategieën te ontwikkelen om vooroordelen en de grotere onderliggende structurele problemen te verminderen die leiden tot de soorten vooroordelen die micro-agressies vaker voorkomen.
Het is duidelijk dat dit een gecompliceerde onderneming is, die al tientallen jaren aan de gang is, en dat er nog veel werk aan de winkel is.
Een woord van Verywell
Of u nu het doelwit bent van micro-agressies of iemand die zich bewust of onbewust bezig heeft gehouden met het aanvallen van anderen met micro-agressies, u speelt een rol in de oplossing van dit probleem. Als doelwit is het belangrijk om met anderen te delen hoe micro-agressies je laten voelen, zodat ze een beter begrip en meer empathie kunnen hebben.
Als agressor is het belangrijk om diep na te denken over je inherente vooroordelen, hoe je ze kunt veranderen en om je ervaringen in het proces te verbreden. Alleen door deze gezamenlijke inspanning zal verandering worden gezien en zullen de negatieve langetermijneffecten van micro-agressies op de geestelijke gezondheid worden opgelost.
Blijf je stereotypen in stand houden of pas je je vooroordelen aan om beter af te stemmen op de realiteit? Sta je toe dat mensen je gefrustreerd of boos maken door hun woorden en acties zonder zelf actie te ondernemen? Of u nu een doelwit of een agressor bent, er zijn stappen die kunnen worden genomen om dit probleem in de samenleving te verhelpen.
Pas wanneer het probleem wordt herkend, aangepakt en stappen worden ondernomen om het probleem op te lossen, zullen we enige echte verandering of beweging zien als het gaat om micro-agressies. Doe uw deel als potentieel slachtoffer en agressor om ervoor te zorgen dat u niet bijdraagt aan een verslechterde geestelijke gezondheid van uzelf en de mensen om u heen.
Hoe cognitieve vooroordelen van invloed zijn op hoe u denkt en handelt
