Ritalin wordt op grote schaal voorgeschreven aan zowel kinderen als volwassenen met ADHD, maar het kan ook misbruikt worden - met de vraag: "Is Ritalin verslavend?" Helaas is het antwoord niet eenvoudig. Dit is waarom.
Hoe Ritalin werkt
Ritalin, ook bekend als methylfenidaat, is een stimulerend medicijn dat vaak wordt gebruikt om aandachtsproblemen te behandelen bij zowel volwassenen als kinderen, van wie velen de effecten van het medicijn positief hebben beschreven. Het werkt voornamelijk door het verhogen van de neurotransmitters noradrenaline en dopamine in de hersenen. Onder andere wordt dopamine geassocieerd met plezier, beweging en aandacht.
Wanneer Ritalin in grotere doses wordt ingenomen dan voorgeschreven, produceert het euforie, waardoor de kans op verslaving bij sommige personen toeneemt. Adderall, een amfetamine, wordt ook vaak voorgeschreven voor ADHD en werkt op dezelfde manier als Ritalin.
Stimulerende middelen worden meestal misbruikt om de prestaties te verbeteren door mentale verwerking en fysieke reacties te versnellen, om euforie te ervaren of om de eetlust te onderdrukken. Ze kunnen mensen met een eetstoornis, een voedselverslaving of problemen met obesitas aanspreken vanwege de eetlustremmende en energieopwekkende effecten. Tieners melden dat het hun academische prestaties ten goede komt en sommige ouders keuren het zelfs goed. Mensen die om deze redenen drugs gebruiken, kunnen emotionele kwetsbaarheden hebben die mogelijk kunnen bijdragen aan verslaving.
Het belang van het naleven van het voorgeschreven gebruik
Bij inname volgens de voorgeschreven dosering wordt Ritalin over het algemeen niet als verslavend beschouwd. Aangezien er geen vaste dosis Ritalin is en de dosering gewoonlijk laag begint en wordt verhoogd totdat de ADHD-symptomen onder controle zijn, is de prevalentie van verslaving aan Ritalin niet bekend. Uit een onderzoek onder 12-klassers bleek echter dat meer dan 3% toegaf het afgelopen jaar Ritalin zonder recept te hebben gebruikt. Enkele zorgen zijn onder meer:
- Ritalin kan een gateway-drug zijn voor sommige mensen, die andere medicijnen gaan gebruiken.
- Het gebruik van Ritalin kan voor sommige studenten ook vroege ervaringen met drugshandel creëren.
- En als het middel in hogere doseringen wordt ingenomen, of via routes die de effecten versterken - zoals het middel door de neus snuiven of injecteren - neemt het risico op verslaving toe.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Bijwerkingen van Ritalin
Hoewel Ritalin over het algemeen als veilig wordt beschouwd, zijn er verschillende onaangename bijwerkingen en mogelijke medische effecten op de langere termijn. Deze omvatten:
- Buikpijn en andere gastro-intestinale symptomen
- Cardiovasculaire bijwerkingen (tachycardie en hartkloppingen)
- Verminderde eetlust
- Hoofdpijn
- Verhoogde bloeddruk
- Slapeloosheid
- Nervositeit
Sommige critici van de huidige medicatiebenadering voor de behandeling van ADHD hebben betoogd dat de risico's van bijwerkingen onaanvaardbaar zijn en dat het voorschrijven van Ritalin, Adderall en andere medicijnen niet geschikt is voor kinderen, met name op de wijdverbreide manier waarop ze in de VS worden voorgeschreven - wanneer het gedrag waarop het gericht wordt vaak eenvoudigweg een gebrek aan geschikte uitlaatkleppen voor de energie van de kindertijd weerspiegelt in plaats van pathologie.
Opties voor ADHD-behandeling
Hoewel medicijnen meestal de eerste behandelingslijn zijn die wordt aangeboden om de symptomen van ADHD onder controle te houden, zijn Ritalin en andere medicijnen niet de enige effectieve behandeling voor ADHD. En verschillende medische groepen hebben enigszins uiteenlopende aanbevelingen. In het VK adviseren de richtlijnen van het National Institute of Clinical Excellence (NICE) bijvoorbeeld dat medicatie alleen wordt aangeboden als omgevings- en psychotherapeutische aanpassingen niet effectief zijn geweest.
- Stimulerende middelen kunnen ook worden overwogen in minder ernstige gevallen voor degenen die niet reageren op psychotherapeutische benaderingen.
- Niet-medicamenteuze behandelingen voor ADHD omvatten een reeks sociale, psychologische en gedragsinterventies. Bij de meeste van deze interventies wordt rechtstreeks met het kind gewerkt, maar bij sommige interventies zijn ouders, voogden en leerkrachten betrokken.
- Dieetinterventies kunnen ook nuttig zijn wanneer bepaalde voedingsmiddelen hyperactiviteit verergeren. In enkele onderzoeken is bijvoorbeeld aangetoond dat neurotherapie in sommige gevallen een effectieve, langdurige, medicijnvrije optie is voor aandachtsstoornissen.
Ouders raken vaak in de war door het gebruik van stimulerende middelen om een kind met ADHD te kalmeren. Het exacte mechanisme hiervan is complex, maar stimulerende middelen verbeteren de aandacht en het functioneren van de frontale cortex in de hersenen, waardoor gedrag en impulsiviteit beter kunnen worden gereguleerd.
