De 12 tradities van Anonieme Alcoholisten

Net zoals de 12 stappen het spirituele pad van herstel voor individuele leden vormen, bieden de 12 Tradities de principes die 12-stappen steungroepen, zoals de Anonieme Alcoholisten (AA) en de Al-Anon Family Support Group, gezond en geaard en gefocust houden op hun primaire doel van gemeenschap.

De 12 Tradities begonnen in 1939 in het voorwoord van de eerste edities van het 'Big Book of Alcoholics Anonymous'. Door de snelle groei van de groep kwamen er veel vragen op rond publiciteit, religie en financiën. In 1946 publiceerde mede-oprichter Bill Wilson de "Twelve Points to Assure Our Future" in de AA Grapevine-krant. In 1953 publiceerde hij het boek 'Twelve Steps and Twelve Traditions'.

Overzicht

De volgende zijn de tradities die dienen als richtlijn of handleiding die de interne werking van de 12-stappenprogramma's definieert.

1. Ons gemeenschappelijk welzijn moet op de eerste plaats komen; persoonlijk herstel hangt af van de eenheid van de AA.
2. Voor ons groepsdoel is er maar één ultieme autoriteit: een liefhebbende God zoals Hij Zichzelf kan uitdrukken in ons groepsgeweten. Onze leiders zijn slechts vertrouwde dienaren; ze regeren niet.
3. De enige vereiste voor AA-lidmaatschap is de wens om te stoppen met drinken.
4. Elke groep moet autonoom zijn, behalve in zaken die andere groepen of AA als geheel betreffen.
5. Elke groep heeft maar één hoofddoel: haar boodschap overbrengen aan de alcoholist die nog steeds lijdt.
6. Een AA-groep mag nooit een gerelateerde faciliteit of onderneming van buitenaf onderschrijven, financieren of de naam AA verlenen, om te voorkomen dat problemen met geld, eigendom en prestige ons afleiden van ons primaire doel.
7. Elke AA-groep zou volledig zelfvoorzienend moeten zijn en bijdragen van buitenaf moeten afwijzen.
8. Anonieme Alcoholisten moeten voor altijd niet-professioneel blijven, maar onze servicecentra kunnen speciale werknemers in dienst hebben.
9. AA zou als zodanig nooit georganiseerd moeten worden; maar we kunnen dienstraden of commissies oprichten die rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor degenen die ze dienen.
10. Anonieme Alcoholisten heeft geen mening over externe kwesties; daarom mag de naam AA nooit in publieke controverse worden betrokken.
11. Ons pr-beleid is gebaseerd op aantrekkingskracht in plaats van promotie; we moeten altijd persoonlijke anonimiteit handhaven op het niveau van pers, radio en films.
12. Anonimiteit is de spirituele basis van al onze tradities en herinnert ons er altijd aan om principes boven persoonlijkheden te stellen.

Traditie 1: Eenheid

"Ons gemeenschappelijk welzijn moet op de eerste plaats komen; persoonlijke vooruitgang hangt af van de eenheid van de AA."

Veel mensen proberen zelf van hun verslaving te herstellen, maar isolatie maakt het vaak moeilijker om zich te onthouden van drugs of alcohol. Traditie 1 is gebaseerd op het feit dat eenheid binnen de groep leden van 12-stappen steungroepen in staat zal stellen meer vooruitgang te boeken. De onderliggende boodschap: terwijl je je eigen individuele doel van nuchterheid wilt bereiken, kan je reis stuurloos worden als je 'zelf' boven anderen plaatst.

Traditie 1 helpt ook om de cohesie te waarborgen en tegelijkertijd alle stemmen te eren in een open dialoog. Zowel AA als Al-Anon zijn gestructureerd om een ​​platform te bieden voor iedereen, zelfs voor mensen met een minderheidsstandpunt.

Terwijl een groep zich voorbereidt om een ​​beslissing te nemen, moeten alle partijen de kans krijgen om zonder oordeel of spot te spreken. Als de groep verwikkeld raakt in controverse of gedomineerd wordt door individuen, komt de eenheid van de groep in gevaar. Dit geldt met name voor leden die zich buitenspel of geminimaliseerd voelen; dit zijn degenen die het meest waarschijnlijk wegdrijven of het programma helemaal verlaten.

Dat gezegd hebbende, moeten alle leden van de groep bereid zijn de mening van de meerderheid te accepteren en samen te werken om elke beslissing in daden om te zetten. Dit helpt de verdeeldheid te voorkomen die niet alleen de groep, maar elk lid van de groep kan ondermijnen.

Een vrije uitwisseling van ideeën wordt als gezond beschouwd, zolang alle leden zich inzetten voor de bescherming van de principes van traditie 1.

Hoe u het op uw leven kunt toepassen?

Traditie 1 kan zowel op uw gezin als op uw groep worden toegepast. Door de gemeenschappelijke belangen van uw gezin voorop te stellen, kunt u meer bereiken en profiteren van de gezamenlijke steun. Dit vereist dat elk gezinslid wordt gehoord, dat hun mening wordt gerespecteerd en dat consensus wordt bereikt of u of iemand anders in de familie het daar niet volledig mee eens is.

Traditie 2: Leiderschap

"Voor ons groepsdoel is er maar één ultieme autoriteit - een liefhebbende God zoals Hij Zichzelf uitdrukt in ons groepsgeweten. Onze leiders zijn slechts vertrouwde dienaren; ze regeren niet."

Traditie 2 zorgt ervoor dat geen enkel lid autoriteit 'over' de groep heeft, waardoor alle leden het gevoel krijgen 'erbij te horen', ongeacht hun achtergrond, opleiding of professionele expertise. In 12-stappengroepen bestaat er niet zoiets als individuele autoriteit of bestuur, maar er zijn groepsleiders die de verantwoordelijkheid hebben om de groep te dienen en er geen beslissingen voor te nemen.

Op deze manier bereikt de fellowship iedereen die troost zoekt en geeft het de sfeer van een gevoel van "erbij horen" aan alle leden.

Maar er zijn leiders…

Traditie 2 is vaak verkeerd geciteerd als "we hebben geen leiders." Maar er staat duidelijk in dat elke groep zijn leiders heeft - ze hebben gewoon geen gezag over de rest van de groep. Of ze nu de vertegenwoordiger van de groep in het gebied of district zijn, of de secretaris of penningmeester, ze hebben de verantwoordelijkheid gekregen om de groep te dienen, niet om er beslissingen voor te nemen.

Groepen hebben duidelijk andere soorten 'leiders'. Er zijn mensen die, door hun wijsheid en kracht te delen in de samenkomsten, stilletjes door de groep erkend worden als 'spirituele leiders'. Er zijn leden die zo goed gefundeerd zijn in de principes en tradities van het programma dat de groep zich tot hen wendt als er vragen rijzen over mogelijke schendingen van die principes en tradities. Dit zijn ook leiders, maar ze regeren ook niet.

Traditie 3: Geschiktheid

"De enige vereiste voor AA-lidmaatschap is de wens om te stoppen met drinken."

Traditie 3 is in het leven geroepen om de fellowship te beschermen tegen invloeden van buitenaf en ervoor te zorgen dat de vergaderingen hun primaire focus zouden behouden en niet zouden worden verwaterd door de toestroom van andere kwesties of invloeden. Voor leden van Al-Anon is de enige vereiste dat je een familielid of vriend hebt met een alcoholverslaving.

Zowel Anonieme Alcoholisten als Al-Anon openen hun deuren en bieden fellowship aan iedereen die voldoet aan de geschiktheid die in Traditie 3 wordt beschreven en laten die vastberadenheid over het algemeen aan het individu over. Kortom, degenen die deze 12-stappenbijeenkomsten bijwonen, hebben ofwel het gevoel 'erbij te horen', of ze voelen dat niet en gaan verder.

Sommige oudgedienden geloven tegenwoordig dat de fellowship in feite is verwaterd door de opname van degenen die zich voornamelijk bezighouden met andere zaken dan problemen met alcohol, zoals drugsmisbruik. Ze hebben het gevoel dat het programma zijn spirituele fundamenten en primaire doel heeft verlaten en kan verwateren tot het punt van ineffectiviteit.

Traditie 4: Autonomie

"Elke groep moet autonoom zijn, behalve in zaken die andere groepen of AA als geheel betreffen."

Traditie 4 geeft individuele groepen de vrijheid om hun vergaderingen te variëren, ook waar de vergadering zal worden gehouden; of het open of gesloten is; hoe vergaderingen te beginnen en te beëindigen (bijvoorbeeld afsluiten met een gebed of een moment van stilte); de inhoud van het programma en de besproken onderwerpen; en hoe u geld kunt besteden als dat nodig is.

Grenzen aan vrijheid

Tegelijkertijd waarschuwt het ook tegen het te ver afdwalen van de basisprincipes van het programma. De autonomie die Traditie 4 biedt, betekent niet dat een individuele groep de autoriteit heeft om de 12 stappen of Tradities te herformuleren, of om zijn eigen literatuur te creëren. Het betekent ook niet dat groepen externe literatuur op hun ontmoetingsplaatsen moeten introduceren, bespreken of verkopen.

Veel vergaderingen hebben de look en feel van het primaire doel van AA verlaten door gebruik te maken van niet-conferentiegoedgekeurde literatuur, video's te tonen van populaire zelfhulpsprekers of behandelaars toe te staan ​​om tijdens open vergaderingen te spreken over de nieuwste therapietechnieken.

Er is een gezegde dat er geen goede of verkeerde manier is om een ​​vergadering te houden, maar de groep kan ophouden de boodschap uit te dragen als ze te ver afdwaalt van haar tradities en concepten.

Traditie 5: De boodschap uitdragen Carry

"Elke groep heeft maar één hoofddoel: haar boodschap overbrengen aan de alcoholist die nog steeds lijdt."

Het primaire doel van elke 12-stappengroep is om zijn boodschap uit te dragen en troost te bieden aan anderen die nog steeds lijden. Dit staat beschreven in Traditie 5.

Individuele leden brengen hun eigen behoeften naar de 12-stappenkamers en elk gaat in zijn eigen tempo door de reis van herstel. Iedereen is anders. Elk lid heeft een persoonlijke reden om week na week terug te komen.

Maar als een groep ze hebben maar één doel, anderen te bereiken die nog steeds lijden. Hun doel is om met anderen de ervaring, kracht en hoop te delen die ze in de kamers hebben gevonden.

Een oldtimer werd eens gevraagd waarom hij na al die jaren steeds terugkwam. Zijn antwoord was simpel: "Omdat er iemand voor me was toen ik door die deuren kwam."

Traditie 6: Externe ondernemingen

"Onze groepen mogen nooit een gerelateerde faciliteit of externe onderneming steunen, financieren of onze naam geven, anders zouden problemen met geld, eigendom en prestige ons van ons primaire doel afleiden."

Traditie 6 streeft ernaar de integriteit van het 12-stappenprogramma te behouden en het primaire spirituele doel ervan te behouden door te voorkomen dat groepen externe organisaties en doelen steunen. Als individuen zijn leden van 12-stappen-ondersteuningsgroepen vrij om elke gewenste organisatie, religie, politieke partij, liefdadigheidsinstelling of maatschappelijke organisatie te steunen, te financieren of zich bij hen aan te sluiten. De Al-Anon-versie voegt eraan toe: "Hoewel het een aparte entiteit is, moeten we altijd samenwerken met de Anonieme Alcoholisten."

Met zoveel externe organisaties die de afgelopen jaren hebben geprobeerd de naam Anonieme Alcoholisten of Al-Anon Family Groups te gebruiken om hun behandelprogramma's of therapiebenaderingen te promoten, is het belangrijker dan ooit dat Traditie 6 wordt nageleefd.

Hoewel individuele leden dergelijke organisaties kunnen aanbevelen of zelfs in dienst zijn, moet de groep als geheel vermijden haar naam te associëren met deze externe ondernemingen, namelijk professionele behandelcentra of therapeuten.

Zelfs waardevolle projecten, zoals het starten van een 12-stappenclub of het ondersteunen van een opvangcentrum voor mishandelde echtgenoten, moeten niet worden aangegaan als een groepsproject, maar eerder als een inspanning van leden als individuen, als ze dat willen. Deze situaties kunnen altijd gepaard gaan met strijd over financiën en controle en kunnen een groep en de gemeenschap afleiden van hun primaire focus op herstel.

Waarom traditie 6 belangrijk is

Leden komen elke week de kamers binnen om hulp te vragen vanuit de ervaring, kracht en hoop van andere leden. Dit proces kan worden onderbroken als de groep een deel van de toegewezen tijd besteedt aan het bespreken van externe activiteiten. Wanneer de discussie van een groep wordt gedomineerd door externe kwesties, berooft dit individuele leden van hun vergadertijd. Kortom, Traditie 6 zorgt voor eenheid binnen de groep.

Traditie 7: Zelfvoorzienend

"Elke AA-groep zou volledig zelfvoorzienend moeten zijn en bijdragen van buitenaf moeten weigeren."

Traditie 7 maakt duidelijk dat leden van elke lokale groep kunnen kiezen om al dan niet geld in de mand voor bijdragen te plaatsen, maar het zorgt er ook voor dat de fellowship niet betrokken raakt bij externe problemen of conflicten door 'externe bijdragen' te accepteren.

Een van de principes van 12-stappen-ondersteuningsgroepen is dat elk lid verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen herstel. Het eerste deel van traditie 7 maakt duidelijk dat de verantwoordelijkheid zich uitstrekt tot de leden van elke lokale groep als deze de mand doorgeeft voor bijdragen om de huur te betalen en de literatuurbibliotheek te onderhouden.

Traditie 7 zegt dat 12-stappengroepen zelfvoorzienend zijn door hun eigen bijdragen. Deze bijdragen worden gebruikt om speciale arbeiders in dienst te nemen en de districts-, gebieds- en wereldwijde structuur in stand te houden. Deze traditie wordt weerspiegeld in de geschiedenis van AA toen John D. Rockefeller, Jr. een grote donatie afwees, omdat het "de zaak zou bederven", en ze zelfvoorzienend moeten worden om succesvol te zijn.

Als de groep meer inzamelt dan nodig is om de kosten te dekken, kan de groep bijdragen aan het World Service Office, dat deze traditie ook volgt door geen externe bijdragen te accepteren. Hoewel dergelijke bijdragen de afgelopen jaren zijn afgenomen, zijn ze belangrijk om de boodschap wereldwijd uit te dragen.

Externe bijdragen afwijzen

Het tweede deel van deze traditie behandelt de kwestie van de fellowship die niet betrokken raakt bij externe kwesties of conflicten die kunnen ontstaan ​​door het accepteren van 'bijdragen van buitenaf'. Als dergelijke bijdragen zouden worden geaccepteerd, zouden de groep en haar leden zich misschien verplicht voelen om concessies te doen aan het individu of de organisatie die de donatie doet.

Het weigeren van deze bijdragen houdt de fellowship onafhankelijk van invloeden van buitenaf. Het maakt ook de noodzaak weg om voortdurend donorfinanciering en overheidssubsidies na te jagen.

Toen internet een deel van het dagelijks leven werd, begonnen leden van 12-stappengroepen natuurlijk online samen te komen voor wederzijdse ondersteuning. Veel 12-stappen online ondersteuningsgroepen (maar niet alle) waren in staat om zich aan Traditie 7 te houden en zelfvoorzienend te blijven, door advertenties van buitenaf van hun websites en uit hun online vergaderingen te weren.

Traditie 8: Het weggeven

"Anonieme Alcoholisten moeten voor altijd niet-professioneel blijven, maar onze servicecentra kunnen speciale werknemers in dienst hebben."

Traditie 8 staat toe dat bijdragen worden gebruikt voor ondersteunende diensten, terwijl de groepen alleen niet-professionele, wederzijdse ondersteuning bieden, zodat AA of Al-Anon een onbetaalde, niet-professionele organisatie blijft. Elke keer dat een nieuwkomer om hulp vraagt, krijgen ze die gratis. Als leden op hun beurt vrijuit hun eigen ervaring, kracht en hoop met de nieuwkomer delen, helpen ze zichzelf en versterken ze hun eigen herstel.

Niet-professionele wederzijdse ondersteuning

Dat wil niet zeggen dat leden geen artsen en professionals kunnen zijn, maar ze laten die externe voorkeuren aan de deur. Zo werken de 12-stappenprogramma's. Er is een gezegde in de kamers: "Om het te houden, moet je het weggeven."

Naar een professionele hulpverlener gaan is iets anders dan naar een groep anderen gaan die herstellende is. Twaalfstappengroepen zijn anders dan professionele hersteldiensten en bieden de steun die de leden voelen bij het delen en luisteren naar elkaars verhalen. Er is geen autoriteit waartegen het lid in opstand kan komen.

Speciale werknemers inhuren

Twaalfstappenorganisaties op nationaal, staats- en regionaal niveau kunnen servicecentra hebben die de beurzen als geheel dienen door literatuur te drukken en te verspreiden en vergaderschema's te houden, antwoorddiensten en andere taken te onderhouden.

Vaak brengen deze centrale kantoren en servicecentra meer werk met zich mee dan vrijwilligers kunnen bieden, dus nemen sommigen fulltime en parttime werknemers in dienst om het nodige werk te doen om ze soepel te laten werken. Traditie 8 maakt het daarom mogelijk dat de "speciale werkers" worden aangenomen en een salaris krijgen om het werk te doen dat vrijwilligers niet kunnen dekken.

Er kunnen speciale werkers worden ingezet om de AA-boodschap over de hele wereld levend te houden door middel van drukwerk, communicatie en andere technologie. Dit is niet betalen voor 12-stappen werk, maar betalen voor de diensten die nodig zijn om het te ondersteunen met literatuur en hulpverlening. Leden begrijpen het verschil tussen betalen voor ondersteunende diensten maar niet betalen voor professionele counselors.

Traditie 9: Organisatie

"AA zou als zodanig nooit moeten worden georganiseerd, maar we kunnen dienstraden of commissies oprichten die rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor degenen die ze dienen."

Door niet erg georganiseerd te zijn, houden steungroepen de nadruk op echte gemeenschap en hun primaire doel. In tegenstelling tot veel andere tradities vraagt ​​Traditie 9 niet veel van haar leden.

In de echte wereld zijn bedrijven en andere groepen 'georganiseerd'. Er is een hiërarchie van autoriteit vastgesteld, zodat sommige leden van de organisatie de autoriteit hebben om de acties van anderen te 'sturen'.

Maar in de 12-stappengroep heeft niemand dit soort autoriteit. De groepen zijn een 'gemeenschap van gelijken'. Beslissingen worden genomen door de groep als geheel en niet door een of enkele leden. Er kunnen commissies of een secretaris zijn om te helpen bij het afhandelen van de bijdragen.

Door deze sfeer van 'echte fellowship' te creëren en in stand te houden, zorgen 12-stappengroepen ervoor dat zelfs de nieuwste leden snel een gevoel van 'erbij horen' kunnen krijgen.

Als niemand het gezag heeft, hoe worden dan "uitvoerende" beslissingen genomen? Beslissingen worden genomen door de groep als geheel door middel van wat bekend staat als een groepsgewetensstemming. Elk lid van de groep kan verzoeken dat er een "zakelijke bijeenkomst" wordt gehouden, los van de reguliere vergadertijd van de groep, voor de bespreking van een kwestie die de groep als geheel aangaat.

Na een bespreking van de kwestie, waarbij alle leden de kans krijgen om hun mening te uiten, stemt de groep over de kwestie en beslist de meerderheid van de stemmen over de kwestie. Op deze manier houdt de groep de eenheid in stand door een sfeer te creëren waarin alle stemmen worden gehoord - van de oudste langstlevende tot de nieuwkomer - en iedereen een gelijke stem en stem heeft.

Traditie 10: meningen van buitenaf

"De Anonieme Alcoholisten hebben geen mening over zaken van buitenaf; daarom mag de naam AA nooit in de publieke controverse worden betrokken."

Door ervoor te kiezen geen mening te uiten over externe kwesties zoals politiek, alcoholhervorming of religie, vermijden AA en Al-Anon controverse, zowel in het openbaar als binnen de gemeenschap zelf. Traditie 10 helpt leden ook om zich te concentreren op hun gemeenschappelijke doel.

Zoals de preambule van Al-Anon bij de 12 stappen en tradities zegt: "Al-Anon is niet verbonden met enige sekte, denominatie, politieke entiteit, organisatie of instelling. Het houdt zich niet bezig met enige controverse, onderschrijft noch bestrijdt enige zaak."

Evenzo leent AA zijn naam niet aan externe organisaties, zoals professionele behandelingsfaciliteiten. Mogelijk ziet u advertenties voor behandelprogramma's die beweren "op basis van 12 stappen" te zijn, maar u zult geen advertenties zien die zeggen dat ze gelieerd zijn aan AA.

Het beginsel toepassen op persoonlijke levens

Als deze traditie wordt gevolgd, werkt het om te voorkomen dat de gemeenschap als geheel in publieke controverse terechtkomt, maar het principe kan ook worden toegepast op "alle zaken" van individuele leden.

Als Al-Anon-leden dit principe bijvoorbeeld toepassen op hun leven, wordt het herstel van iemand anders (of nog belangrijker, het gebrek aan herstel) een kwestie van buitenaf, waardoor ze zich kunnen "losmaken" van de problemen van anderen en zich kunnen concentreren op hun eigen herstel werkwijze.

Traditie 11: Public Relations

"Ons PR-beleid is gebaseerd op aantrekkingskracht in plaats van promotie; we moeten altijd persoonlijke anonimiteit handhaven op het niveau van pers, radio en films."

Anonimiteit in de media beschermt niet alleen het individuele lid, maar de gemeenschap als geheel. Het is het public relations-beleid van AA om aan te trekken in plaats van te promoten. Een deel van Traditie 11 gebruikt geen volledige namen of naamgevingsgroepen. Als een lid bijvoorbeeld de voordelen van het lidmaatschap van AA met de media wil bespreken, dienen ze zich alleen met hun voornaam te identificeren.

Als John Doe bijvoorbeeld zijn volledige naam gebruikt in een interview, mag hij zijn herstelgroep niet noemen. Hij zou gewoon kunnen zeggen dat hij in 'een herstelgroep' zit. Als hij Al-Anon of AA bij naam wil bespreken, moet hij zich alleen identificeren als John D.

Deze anonimiteit is in het belang van de fellowship in plaats van de identiteit van het lid te beschermen. Het voorbeeld wordt gegeven van een beroemde atleet of televisiepersoonlijkheid - een rolmodel - die herstelt en aan de hele wereld aankondigt dat AA zijn leven heeft gered. Wat gebeurt er als die persoon terugvalt? Dan denken mensen misschien dat AA nutteloos is en zullen ze er minder snel naar zoeken als ze nuchterheid moeten zoeken.

Maar Traditie 11 is ook ontwikkeld door de oprichters van de 12-stappenprogramma's om andere potentieel schadelijke situaties te voorkomen.

Het doel van 12-stappengroepen is dat het ene lid een ander helpt en verantwoordelijk is om de attractie van het programma te zijn. Een lid draagt ​​deze verantwoordelijkheid niet over aan een woordvoerder of promotiecampagne.

Traditie 12: Anonimiteit

"Anonimiteit is de spirituele basis van al onze tradities en herinnert ons er altijd aan om principes boven persoonlijkheden te plaatsen."

Een kenmerk van 12-stappen herstelprogramma's is het aanbod van anonimiteit aan deelnemers. Anonimiteit helpt de groep te beschermen en de focus te houden op principes in plaats van persoonlijkheden. Volgens Traditie 12 moet persoonlijke anonimiteit worden gehandhaafd op alle niveaus van deelname aan 12-stappengemeenschap, inclusief in vergaderingen, in 12-stappenwerk en zelfs in sponsoring.

Vaak zullen nieuwkomers in het programma naar hun eerste ontmoeting gaan in de verwachting getrainde professionals te vinden die er zijn om hen te helpen. Wat ze in plaats daarvan vinden, is een gemeenschap van gelijken die samenkomen voor wederzijdse steun. Er zijn geen artsen, therapeuten of counselors, alleen andere leden die hetzelfde probleem in hun leven hebben of hebben gehad.

Zoals elk onderdeel van een 12-stappenprogramma, vergt het naleven van deze 12 tradities werk en toewijding terwijl jij of iemand om wie je geeft de reis naar blijvend herstel maakt.

Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.

Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.