Snuiftabak is een vorm van rookloze tabak die bedoeld is om door de neus te worden ingeademd of te worden gekauwd of in de mond wordt gestopt om speeksel te produceren. Snuiftabak komt in een "droge" vorm (om te snuiven) en in een "natte" of "vochtige" vorm (pruimtabak of pruimtabak). Daarnaast is er een romige snuiftabak, die minder populair is dan de andere vormen. Ze leveren allemaal nicotine en andere gevaarlijke chemicaliën, dus ze zijn allemaal gevaarlijk in gebruik.
Soorten snuiftabak
"Snuff" verwijst vaak speciaal naar droge snuiftabak, maar het komt ook in andere vormen voor.
Droog snuiftabak
Droge snuiftabak is een tabaksproduct in poedervorm waarbij geselecteerde tabaksbladeren worden gedroogd of gefermenteerd, die vervolgens worden vermalen tot een fijn poeder. Traditionele "fijne snuiftabak" benadrukte alleen de smaak van verschillende tabaksmelanges, maar het meeste van wat tegenwoordig wordt verkocht, heeft ook een geur of smaak.
Veel voorkomende smaken zijn koffie, chocolade, pruimen, kamfer, kaneel, roos, munt, honing, vanille, kers, sinaasappel, abrikoos. Zelfs smaken als whisky, bourbon en cola zijn te vinden. De meeste snuiftabak wordt gedurende een bepaalde periode gerijpt om de smaken te laten bezinken en zich te ontwikkelen voordat ze worden verkocht.
Droge snuif wordt gesnoven of gesnoven in de neusholte, waar het snel een dosis nicotine in de bloedbaan stuurt. Deze actie veroorzaakt vaak een niesbui, vooral bij mensen die nieuw zijn in de praktijk.
Natte snuiftabak
Er zijn een paar verschillende soorten natte snuiftabak, die in de mond worden gestopt om met nicotine beladen speeksel te produceren.
- Snus: Dit is een Zweeds vochtig snuiftabakproduct dat in kleine pakjes wordt verkocht. De snuiftabak wordt tussen de bovenlip en het tandvlees geschoven waar het zit, vermengd met speeksel en het uitlogen van nicotinebevattend tabakssap in de mond. De meeste snus-pakketten bevatten ongeveer 30% tabak en 70% water en smaakstoffen
- Diptabak (dip): Dit Amerikaanse snuifproduct bestaat uit vermalen of losse stukjes versnipperde tabak die gebruikers met een snuifje tussen wang en kauwgom plaatsen. Naarmate het sap zich ophoopt, wordt het uitgespuugd of ingeslikt.
- Kauwtabak (kauwen): Pruimtabak komt in een paar verschillende vormen voor: los, blad, korrels en pluggen. Sommige zijn gearomatiseerd en/of gezoet, en alle vormen worden gekauwd om tabakssappen vrij te maken. Zowel dip als kauwen worden weggegooid, niet ingeslikt, als ze klaar zijn.
Romige snuiftabak
Verkocht in tandpastatubes, is romige snuiftabak bedoeld om op het tandvlees te worden aangebracht door erover te wrijven met de vinger of tandenborstel. Het wordt dan een paar minuten op zijn plaats gelaten voordat het het met tabak beladen speeksel dat het produceert, uitspuugt. Romige snuiftabak bestaat uit tabakspasta, kruidnagelolie, glycerine en muntaroma's. Het wordt voornamelijk in India gebruikt om de tanden te reinigen. Romige snuiftabak is verslavend, net als elk ander snuifmiddel.
Wie gebruikt Snuif?
Snuff heeft een lange gebruiksgeschiedenis. Er zijn Maya-snuifdoosjes gevonden die dateren uit 300-900 na Christus. Snuff is in tal van culturen en perioden elders in de wereld opgedoken, van Zuid-Amerika tot Spanje en andere delen van Europa, Azië en Afrika. John Rolfe introduceerde in het begin van de 17e eeuw commercieel vervaardigde snuiftabak in Noord-Amerika
Na een periode waarin snuiftabak werd afgekeurd en verboden door de paus en een paar Franse koningen, herwon het populariteit bij Franse, Engelse en zelfs Amerikaanse aristocraten. Het Amerikaanse congres keurde de eerste federale accijns op tabaksproducten in 1794 goed. Een belasting van 8 cent werd toegepast op snuiftabak en vertegenwoordigde 60% van de kosten van een container ervan. Roken en pruimtabak waren niet inbegrepen in deze belasting.
Tegenwoordig is snuiftabak nog steeds verkrijgbaar in rookwinkels in heel Europa. Het is op dezelfde manier gereguleerd als andere tabaksproducten, inclusief leeftijdsbeperkingen. In de Verenigde Staten is droge snuiftabak niet populair, dus het is niet zo gemakkelijk te verkrijgen. Het is te vinden in gespecialiseerde rookwinkels en online.
Gezondheidsrisico's van snuiftabak, kauwen en dippen
Alle vormen van snuiftabak brengen gebruikers in gevaar voor nicotineverslaving. Orale snuiftabak kan leiden tot een groot aantal orale problemen, waaronder leukoplakie, terugtrekkend tandvlees, tandverlies en mondkanker.
Chronisch misbruik van droge snuiftabak leidt tot morfologische en functionele veranderingen in het neusslijmvlies. Gebruikers worden ook blootgesteld aan kankerverwekkende stoffen in de tabak; het gebruik van snuiftabak kan het risico op hoofd- en nekkanker verhogen
Is snuiftabak een goed alternatief voor roken?
Hoewel snuiftabak geen teer of een van de gif.webptige gassen bevat die worden geproduceerd door het verbranden van sigaretten, hebben alle vormen wel nicotine. Snuiftabak bevat ook tabaksspecifieke nitrosaminen (TSNA's), waarvan wordt aangenomen dat ze enkele van de krachtigste kankerverwekkende stoffen in tabak zijn.
De beste keuze is om alle tabaksproducten volledig te vermijden. Als je verslaafd bent aan nicotine (of het nu wordt geleverd door traditionele sigaretten, e-sigaretten of rookloze tabaksproducten), gebruik dan de bronnen hier om je te helpen nu te stoppen. Verslaving verdwijnt nooit vanzelf, dus wees proactief en schop het uit je leven. Je zult er geen spijt van krijgen.
