Toxiciteit verwijst naar hoe gif.webptig of schadelijk een stof kan zijn. In de context van farmacologie treedt geneesmiddeltoxiciteit op wanneer een persoon te veel van een geneesmiddel in zijn bloedbaan heeft verzameld, wat leidt tot nadelige effecten op het lichaam. Geneesmiddeltoxiciteit kan optreden wanneer de dosis te hoog is of de lever of de nieren zijn niet in staat om het medicijn uit de bloedbaan te verwijderen, waardoor het zich in het lichaam kan ophopen
Voorval
Geneesmiddeltoxiciteit kan optreden als gevolg van de overmatige inname van een medicijn - te veel van een medicijn in één keer in het systeem van een persoon. Dit kan gebeuren als de ingenomen dosis, opzettelijk of per ongeluk, de voorgeschreven dosis overschrijdt.
Bij bepaalde medicijnen kan geneesmiddeltoxiciteit ook optreden als een bijwerking (ADR). In dit geval kan de normaal gegeven therapeutische dosis van het medicijn onbedoelde, schadelijke en ongewenste bijwerkingen veroorzaken.
In sommige gevallen, zoals bij het medicijn lithium, is de drempel tussen wat een effectieve dosis is en wat een toxische dosis is erg smal. Een therapeutische dosis voor de ene persoon kan gif.webptig zijn voor een andere persoon. Geneesmiddelen met een langere halfwaardetijd kunnen zich ophopen in de bloedbaan van een persoon en in de loop van de tijd toenemen. Bovendien kunnen factoren zoals leeftijd, nierfunctie en hydratatie van invloed zijn op hoe snel uw lichaam een medicijn uit uw systeem kan verwijderen. Dit is de reden waarom medicijnen zoals lithium regelmatig bloedonderzoek vereisen om de niveaus van het medicijn bij te houden in je bloedbaan.
Tekenen en symptomen
De tekenen en symptomen van toxiciteit verschillen afhankelijk van de medicatie. In het geval van lithium kunnen verschillende symptomen optreden, afhankelijk van of de toxiciteit acuut (eenmalige inname door iemand die het niet heeft gebruikt) of chronisch (het effect van een langzame opbouw van de medicatie tot toxische niveaus door iemand die innemen zoals voorgeschreven).
Mogelijke milde symptomen van acute lithiumtoxiciteit zijn diarree, duizeligheid, misselijkheid, maagpijn, braken en zwakte. Ernstigere symptomen kunnen zijn: handtrillingen, ataxie, spiertrekkingen, onduidelijke spraak, nystagmus, toevallen, coma en, in zeldzame gevallen, hartproblemen. Chronische lithiumtoxiciteit vertoont verschillende symptomen, waaronder onduidelijke spraak, tremoren en verhoogde reflexen
Lees medicatie-etiketten en vraag uw arts naar de tekenen en symptomen van medicijntoxiciteit voor medicijnen die u gebruikt.
Diagnose
Acute toxiciteit wordt gemakkelijker gediagnosticeerd, omdat de symptomen zullen volgen op de eenmalige toediening van medicatie. Bloedonderzoek kan ook screenen op niveaus van de medicatie in de bloedbaan van de persoon.
Chronische toxiciteit is moeilijker te diagnosticeren. Stoppen met de medicatie en deze later "opnieuw uitdagen", is een methode om te testen of de symptomen door de medicatie worden veroorzaakt. Deze methode kan echter problematisch zijn als de medicatie essentieel is en geen gelijkwaardige vervanging heeft.
Behandeling
Er zijn verschillende manieren waarop geneesmiddeltoxiciteit kan worden behandeld. Als de toxiciteit het gevolg is van een acute overdosis, kan een persoon maagpompen ondergaan om medicijnen te verwijderen die nog niet zijn geabsorbeerd. Actieve kool kan worden gegeven om de geneesmiddelen te binden en te voorkomen dat ze in het bloed worden opgenomen (in plaats daarvan wordt het via de ontlasting uit het lichaam geëlimineerd). Andere medicijnen kunnen ook als tegengif.webp worden gegeven.
Als u denkt dat u of iemand anders symptomen heeft van drugstoxiciteit of een overdosis, neem dan onmiddellijk contact op met de medische dienst. Een snelle behandeling kan tot weinig complicaties leiden.