Ben je ooit een "adrenalinejunkie" genoemd? De term werd voor het eerst in de volksmond gebruikt in de film "Point Break" uit 1991 met verwijzing naar mensen die de voorkeur geven aan risicovolle activiteiten vanwege de haast die ermee gepaard gaat. Gerelateerd aan dit fenomeen, zoeken veel mensen naar high-sensation-ervaringen voor de neurofysiologische effecten. Wanneer echter afhankelijkheid van deze ervaringen wordt gecreëerd als een manier om met stressvolle situaties om te gaan, kan het tijd zijn om behandeling te zoeken.
Wat is een 'adrenalinejunkie'?
Fysiologische mechanismen die aan het temperament ten grondslag liggen, leiden ertoe dat mensen zoeken naar wat voor hen de juiste hoeveelheid stimulatie is in een bepaalde situatie. Deze ervaring van "precies de juiste hoeveelheid" stimulatie of sensatie is nauw verbonden met psychologische mechanismen van motivatie en varieert tussen mensen met verschillende persoonlijkheidskenmerken.
In feite ontdekte een onderzoek uit 2016 naar parachutespringers dat persoonlijkheid de grootste voorspeller is van de vraag of een persoon risicovol gedrag zal vertonen. Het zoeken naar hoge angstgevoelens kan kenmerkend zijn voor de zogenaamde 'adrenalinejunkie'.
De wetenschap achter de behoefte aan stimulatie
Volgens een onderzoek uit 2010 is de capaciteit voor cognitieve controle verminderd of verbeterd, afhankelijk van of een bepaalde taak onderdrukking van of aandacht voor verschillende motiverende signalen vereist.
De neurobiologie achter deze processen is ingewikkeld en er zijn veel hersengebieden bij betrokken. Aangenomen wordt dat activering van de stressrespons dwangmatig gedrag stimuleert door middel van negatieve versterkingsmechanismen.
Afgif.webpte van noradrenaline in de amygdala, het gebied van de hersenen dat tijdens de stressreactie wordt geactiveerd, kan volgens een onderzoek uit 2009 een belangrijk onderdeel zijn van de overgang naar afhankelijkheid. bij PTSS. In deze dierstudie uit 2018 ontdekten onderzoekers dat stimulatie van de amygdala leidt tot een afname van vermijdingsgedrag.
De term 'adrenalinejunkie' doet je misschien denken dat alleen het noradrenerge systeem betrokken is bij sensatiezoekend gedrag. Een beoordeling uit 2017 onderzoekt hoe de neurotransmitters, dopamine en serotonine, ook een enorme invloed hebben op het vermogen om impulsiviteit en het nemen van risico's te reguleren. De beoordeling onderzoekt ook hoe de systemen die deze neurotransmitters betreffen, ontregeld zijn bij mensen met stoornissen in het gebruik van middelen.
Ondertussen ontdekte een onderzoek uit 2016 van zogenaamde adrenalinejunkies zoals bergbeklimmers dat regelmatige klimmers frequente en intense hunkeringstoestanden en negatief affect ervaarden wanneer ze stopten met klimmen, vergelijkbaar met personen met stoornissen in het gebruik van middelen.
Elke dag op zoek naar sensatie
Je hoeft geen bankrover, skydiver of een ander voor de hand liggend type gevaarzoeker te zijn om verslaafd te raken aan de haast die voortkomt uit een beetje stress. In feite zou je enigszins verslaafd kunnen zijn aan stimulatie in je dagelijks leven en het niet beseffen.
Een onbewuste behoefte aan stimulatie kan van invloed zijn op de manier waarop u uw planning beheert, de mensen met wie u tijd doorbrengt en zelfs de manier waarop u een deadline nadert.
Een onderzoek uit 2010 suggereert dat neurotische personen drama en crises in hun leven kunnen creëren om de stressreactie van het lichaam op gang te brengen en de rush te krijgen die gepaard gaat met de opwinding en hun negatieve stemming te verzwakken. Extraverte personen kunnen risico's nemen om positieve ervaringen te versterken.
Verslaving aan stimulatie is momenteel niet geclassificeerd als een stoornis in de DSM, maar het nemen van risico's op het gebied van impulsiviteit is relevant voor een aantal psychische aandoeningen die aanvullende behandeling kunnen rechtvaardigen, zoals ADHD, PTSS en stoornissen in het gebruik van middelen. Gedragsverslavingen worden ook nieuw erkend als geldige psychiatrische stoornissen, waarbij pathologisch gokken een plek verdient in de DSM-5, zoals onderzocht in een tijdschriftartikel uit 2015. 2015
Dwangmatig risicovol gedrag behandelen
Hoewel het leiden van een opwindend leven op zich geen probleem is, kan het onbewust creëren van crises voor jezelf of nodeloos verstrikt raken in stressvolle situaties wel zijn tol eisen. Als je de neiging hebt om meer drama in je leven te creëren dan nodig is, is het voordeel om je hiervan bewust te worden tweeledig:
- Je kunt beginnen de dingen spannend te houden, maar de "crisiskant" eraf halen, onnodig stressvolle activiteiten verminderen en het subtiele verschil onderscheiden tussen een echte crisis en een enigszins overdreven situatie.
- Je kunt ontspanningstechnieken oefenen om de stressreactie van je lichaam om te keren wanneer je merkt dat je overweldigd bent, zodat je niet de volledige negatieve effecten van chronische stress ervaart.
Leer meer over stress en stressmanagement met deze doorlopende bronnen voor stressmanagement en doe de quiz om erachter te komen of je een adrenalinejunkie bent.
Als uw risicovol gedrag uit de hand loopt, angst veroorzaakt of ervoor zorgt dat u uw verantwoordelijkheden niet nakomt, overweeg dan professionele hulp te zoeken. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u helpen manieren te vinden om uw gedrag op een gezondere, meer adaptieve manier te beheersen.