Zoals veel voorbeelden van borderline-persoonlijkheidsstoornis (BPS), is het hier gepresenteerde voorbeeld fictief. "Jordanië" is geen echte persoon, en elke overeenkomst tussen deze fictieve persoon en een echte persoon berust op toeval. De beschreven symptomen en gedragingen zijn echter heel typerend voor een persoon met BPS.
kleutertijd
Zelfs toen Jordan een baby was, was er iets heel anders aan haar. Ze reageerde heftig op de meeste dingen. Ze was snel van streek, paste zich niet gemakkelijk aan nieuwe mensen of plaatsen aan en was moeilijk te troosten.
Maar ze was nog maar een baby; het leek te vroeg om bezorgd te worden. Haar ouders gingen ervan uit dat dit een fase was en dat Jordan uiteindelijk over dit gedrag heen zou groeien.
Gedrag in de kindertijd
Naarmate Jordan ouder werd, bleef ze gemakkelijk van streek en moeilijk te troosten, en ze had zeer ernstige verlatingsangst. Als haar moeder de kamer verliet, zou Jordan schreeuwen tot ze terugkwam.
Toch maakten haar ouders zich niet al te veel zorgen. Ze hadden gehoord dat verlatingsangst vrij typisch is bij jonge kinderen, en Jordan had zoveel lieve eigenschappen. Soms zou ze het meest liefhebbende kind kunnen zijn. Ze hadden vaak geweldige tijden samen.
De tienerjaren
Dingen begonnen te veranderen toen Jordan haar vroege tienerjaren bereikte. Er waren minder goede tijden. Ze werd steeds norser en bozer. Ze begon zich steeds meer te gedragen door tegen haar ouders en leraren te schreeuwen en impulsief gedrag te vertonen, zoals weglopen van huis.
Soms had Jordan een paar goede vrienden op school, maar ze waren niet lang vrienden. Er waren altijd conflicten en de vriendschappen zouden eindigen. Jordan vertelde dat ze zich alleen voelde, zich verveelde en dat niemand haar begreep. Haar ouders begonnen zich zorgen te maken, maar schreven het ook toe aan typisch pubergedrag. Ze waren niet bereid om hulp te zoeken.
Tegen de tijd dat Jordan 17 werd, begon haar privéleven uit de hand te lopen. Ze ervoer ernstige emotionele instabiliteit; haar stemmingswisselingen waren totaal onvoorspelbaar. Ze kon van de ene op de andere minuut wisselen. Ze had bijna dagelijks ruzie met haar ouders, meestal schreeuwend en met dingen gooiend. Soms leek ze doodsbang om zonder haar moeder te zijn; andere keren verliet ze het huis in een vlaag van intense woede en kwam dagenlang niet terug.
Op een dag zag haar moeder littekens op Jordans armen. Toen ze ermee geconfronteerd werd, zei Jordan dat het schrammen waren van haar kat. Uiteindelijk gaf ze toe dat ze zichzelf had gesneden. Ze zei dat ze zich zo eenzaam en verveeld voelde, en door dit zelfbeschadigende gedrag voelde ze zich beter. Haar ouders wisten nu dat het tijd was om hulp te zoeken voor Jordan. Opmerking: Ongeveer 75% van de mensen met BPS zal in hun leven minstens één zelfmoordpoging doen, en velen zullen meerdere zelfmoordpogingen doen.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Een verkeerde diagnose
Jordan's ouders brachten Jordan naar een psychiater in hun omgeving die hun gezinsziektekostenverzekering accepteerde. De psychiater bracht tijd door met praten met Jordan en vroeg haar en haar ouders naar haar symptomen. Op basis van deze korte beoordeling stelde de psychiater de diagnose van een bipolaire stoornis bij Jordan en schreef hij stemmingsstabiliserende medicatie voor.
De nieuwe medicatie leek te helpen, en Jordan en haar ouders hadden goede hoop dat het beter ging. In een poging haar stoornis beter te begrijpen en haar te helpen herstellen, begonnen Jordans ouders te lezen over bipolaire stoornis. Wat ze lazen, paste echter niet altijd bij de symptomen van hun dochter. De stemmingen van Jordan leken bijvoorbeeld snel en vaak te veranderen, terwijl de stemmingswisselingen bij een bipolaire stoornis als zeldzaam werden beschreven.
In één onderzoek was bij meer dan 40% van de mensen met BPS oorspronkelijk een verkeerde diagnose gesteld van een bipolaire stoornis
Een juiste diagnose
Op een dag, terwijl hij nog steeds werd behandeld voor een bipolaire stoornis, ging Jordan online en stuitte op een beschrijving van een borderline-persoonlijkheidsstoornis. Toen ze las over de symptomen van BPS, realiseerde ze zich dat voor het eerst iemand anders leek te begrijpen wat er in haar hoofd omging. Ze belde haar moeder en las haar de pagina voor die ze had gevonden. Haar moeder was het met Jordan eens - het leek erop dat ze eindelijk een antwoord zouden hebben.
Jordans moeder vond internetbronnen die haar naar een lijst met therapeuten voor BPS in hun omgeving leidden. Ze maakten een afspraak met een psychiater, die Jordan meerdere keren ontmoette. Na hun derde ontmoeting bevestigde de nieuwe psychiater dat Jordan voldeed aan de diagnostische criteria voor BPS. De psychiater legde vervolgens de behandelingsopties uit die beschikbaar waren, waaronder medicijnen en psychotherapie.
De diagnostische criteria voor BPS omvatten impulsiviteit, suïcidaal gedrag, reactiviteit van de stemming, ongepaste woede en voorbijgaande paranoia. Deze symptomen worden ook geassocieerd met een bipolaire stoornis. Ongeveer 20% van de mensen met BPS wordt ook gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis
Geleidelijk de controle terugkrijgen
Op 23-jarige leeftijd heeft Jordan nog steeds veel symptomen van BPS. Echter, behandeling met een combinatie van medicatie en dialectische gedragstherapie (DGT), heeft haar klachten duidelijk verminderd. Ze doet zichzelf geen kwaad meer, ze werkt parttime en ze heeft een aantal goede vrienden.
Jordan heeft nog steeds momenten waarop ze zich overweldigd voelt en problemen heeft met woede en relaties. Gelukkig leert ze copingvaardigheden die haar kunnen helpen de controle terug te krijgen en die symptomen te beheersen wanneer ze zich voordoen.
Opsommen
Jordan's geval is een manier waarop borderline-persoonlijkheidsdiagnose en -behandeling vorm kunnen krijgen, maar de aandoening kan sterk van persoon tot persoon verschillen. Bijvoorbeeld:
- Sommige mensen met BPS hebben ondersteunende families zoals die van Jordan, terwijl anderen opgroeien in traumatiserende omgevingen (een levenservaring die verband houdt met de ontwikkeling van BPS-symptomen).
- Sommigen, zoals Jordan, beginnen in de vroege adolescentie tekenen van BPS te vertonen, terwijl anderen pas in hun late tienerjaren symptomen hebben.
- Niet iedereen met BPS reageert zo goed op de behandeling als Jordan, hoewel velen dat wel doen.
Als u of een dierbare worstelt met een borderline persoonlijkheidsstoornis, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
