Een neuron is een zenuwcel die de basisbouwsteen is van het zenuwstelsel. Neuronen lijken in een aantal opzichten op andere cellen in het menselijk lichaam, maar er is één belangrijk verschil tussen neuronen en andere cellen. Neuronen zijn gespecialiseerd om informatie door het hele lichaam te verzenden.
Overzicht
Deze zeer gespecialiseerde zenuwcellen zijn verantwoordelijk voor het communiceren van informatie in zowel chemische als elektrische vormen. Er zijn ook verschillende soorten neuronen die verantwoordelijk zijn voor verschillende taken in het menselijk lichaam.
Sensorische neuronen dragen informatie van de sensorische receptorcellen door het hele lichaam naar de hersenen. Motorneuronen geven informatie van de hersenen door aan de spieren van het lichaam. Interneuronen zijn verantwoordelijk voor het communiceren van informatie tussen verschillende neuronen in het lichaam.
Neuronen versus andere cellen
Overeenkomsten tussen neuronen en andere lichaamscellen-
Neuronen en andere lichaamscellen bevatten beide een kern die genetische informatie bevat.
-
Neuronen en andere lichaamscellen zijn omgeven door een membraan dat de cel beschermt.
-
De cellichamen van beide celtypen bevatten organellen die het leven van de cel ondersteunen, waaronder mitochondriën, Golgi-lichamen en cytoplasma.
-
Neuronen stoppen met reproduceren kort na de geboorte. Over het algemeen worden neuronen niet vervangen wanneer ze afsterven, hoewel neurogenese, of de vorming van nieuwe zenuwcellen, in sommige delen van de hersenen wel voorkomt.
-
Onderzoek heeft aangetoond dat er gedurende het hele leven nieuwe verbindingen tussen neuronen ontstaan.
-
Neuronen hebben een membraan met een axon en dendrieten, gespecialiseerde structuren die zijn ontworpen om informatie te verzenden en te ontvangen.
-
Neuronen geven chemicaliën af die bekend staan als neurotransmitters in synapsen, of de verbindingen tussen cellen, om te communiceren met andere neuronen.
Structuur van een neuron
Er zijn drie basisonderdelen van een neuron: de dendrieten, het cellichaam en het axon. Alle neuronen variëren echter enigszins in grootte, vorm en kenmerken, afhankelijk van de functie en rol van het neuron.
Sommige neuronen hebben weinig dendritische vertakkingen, terwijl andere sterk vertakt zijn om veel informatie te ontvangen. Sommige neuronen hebben korte axonen, terwijl andere vrij lang kunnen zijn.
Het langste axon in het menselijk lichaam strekt zich uit van de onderkant van de wervelkolom tot aan de grote teen en is gemiddeld ongeveer een meter lang!
Actiepotentialen
Hoe verzenden en ontvangen neuronen informatie? Om neuronen te laten communiceren, moeten ze informatie zowel binnen het neuron als van het ene neuron naar het andere overbrengen. Dit proces maakt gebruik van zowel elektrische signalen als chemische boodschappers.
De dendrieten van neuronen ontvangen informatie van sensorische receptoren of andere neuronen. Deze informatie wordt vervolgens doorgegeven aan het cellichaam en aan het axon. Zodra de informatie bij het axon is aangekomen, reist het door de lengte van het axon in de vorm van een elektrisch signaal dat bekend staat als een actiepotentiaal.
Synaps communicatie
Zodra een elektrische impuls het einde van een axon heeft bereikt, moet de informatie over de synaptische opening naar de dendrieten van het aangrenzende neuron worden verzonden. In sommige gevallen kan het elektrische signaal bijna ogenblikkelijk de kloof tussen de neuronen overbruggen en zijn weg vervolgen.
In andere gevallen zijn neurotransmitters nodig om de informatie van het ene neuron naar het andere te sturen. Neurotransmitters zijn chemische boodschappers die worden afgegeven door de axonuiteinden om de synaptische opening over te steken en de receptorplaatsen van andere neuronen te bereiken. In een proces dat bekend staat als heropname, hechten deze neurotransmitters zich aan de receptorplaats en worden ze opnieuw geabsorbeerd door het neuron om opnieuw te worden gebruikt.
Neurotransmitters
Neurotransmitters zijn een essentieel onderdeel van ons dagelijks functioneren. Hoewel het niet precies bekend is hoeveel neurotransmitters er zijn, hebben wetenschappers meer dan 100 van deze chemische boodschappers geïdentificeerd.
De volgende zijn slechts enkele van de belangrijkste neurotransmitters, hun bekende effecten en aandoeningen waarmee ze worden geassocieerd.
Acetylcholine: Geassocieerd met geheugen, spiercontracties en leren. Een gebrek aan acetylcholine in de hersenen wordt in verband gebracht met de ziekte van Alzheimer
Endorfine: Geassocieerd met emoties en pijnperceptie. Het lichaam maakt endorfines aan als reactie op angst of trauma. Deze chemische boodschappers lijken op opiaatgeneesmiddelen zoals morfine, maar zijn aanzienlijk sterker.
Dopamine: Geassocieerd met gedachten en plezierige gevoelens. De ziekte van Parkinson is een ziekte die gepaard gaat met een tekort aan dopamine. Artsen kunnen medicijnen voorschrijven die de dopamine-activiteit in de hersenen kunnen verhogen. Een categorie zijn dopamine-agonisten, die de effecten van dopamine nabootsen.
Een ander type middel is levodopa, dat in de hersenen wordt omgezet in dopamine. Ze hebben elk hun eigen relatieve voordelen en bijwerkingen. Onderzoekers hebben ook sterke verbanden gevonden tussen schizofrenie en overmatige hoeveelheden dopamine in bepaalde delen van de hersenen
