Post-acuut ontwenningssyndroom, of PAWS, is de aandoening waarbij u weken, maanden of jaren lang ontwenningsverschijnselen van drugs blijft ervaren, ook al hebt u een behandelingsprogramma voor drugsverslaving voltooid en gebruikt u het niet langer.
Andere namen voor post-acuut ontwenningssyndroom zijn post-ontwenningssyndroom, langdurig ontwenningssyndroom en langdurig ontwenningssyndroom.
Welke drugsverslavingen kunnen leiden tot PAWS?
Post-acuut ontwenningssyndroom begint meestal nadat iemand zich heeft teruggetrokken uit alcohol, een benzodiazepine-kalmeringsmiddel of een verdovend middel (opioïde), zoals heroïne. Ongeveer 90 procent van de mensen die verslaafd waren aan opioïden, ervaart een zekere mate van postacuut ontwenningssyndroom, dat optreedt bij ongeveer 75% van de herstelde alcoholisten. Het kan echter ook optreden na ontwenning van andere verslavende middelen.
Mensen die herstellen van het misbruik van benzodiazepinen lijken het vaakst en gedurende de langste periode, vaak jarenlang, een postacuut ontwenningssyndroom te ervaren.
Oorzaken
De exacte oorzaak of oorzaken zijn nog niet bekend, maar ze worden nog steeds onderzocht. Veel wetenschappers geloven momenteel dat de fysieke veranderingen die verslaving in de hersenen veroorzaakt, met name de veranderingen die verband houden met het verhogen van iemands tolerantie voor het medicijn, ontwenningsverschijnselen blijven veroorzaken, zelfs nadat zijn of haar herstel volledig is.
Symptomen
Over het algemeen zijn de symptomen van het postacute ontwenningssyndroom vergelijkbaar met de symptomen van angst- en stemmingsstoornissen. Ze kunnen variëren van mild tot ernstig bij één persoon; ze kunnen ook een tijdje helemaal verdwijnen en dan weer verschijnen.
Enkele van de meest voorkomende symptomen van postacuut ontwenningssyndroom zijn:
- Problemen met het denken van (cognitieve) taken, zoals het oplossen van problemen, leren of het oproepen van herinneringen
- Prikkelbaarheid
- Angst of paniek
- Depressie
Minder vaak kan een persoon ervaren:
- Obsessief-compulsief gedrag
- Problemen met sociale relaties
- Verlangen naar de verslavende drug die ze gebruikten
- Pessimisme of gebrek aan interesse (apathie)
- Slaapstoornissen
- Verhoogde gevoeligheid voor stress
Stress kan elk van deze symptomen van het postacute ontwenningssyndroom verergeren, maar dit kan ook gebeuren zonder duidelijke oorzaak.
Behandeling
Een medicijn dat vaak wordt gebruikt om alcoholisten te helpen herstellen, acamprosaat, kan soms effectief zijn bij het beheersen van symptomen van postacuut ontwenningssyndroom.
De behandeling moet mogelijk worden verlengd, afhankelijk van hoe lang de symptomen aanhouden, en kan ook andere medicijnen en counseling omvatten met behulp van gedragstherapiemethoden.
Tips om ermee om te gaan
Als u worstelt met een postacuut ontwenningssyndroom, kan het volgende helpen:
- Sommige van de methoden die u hebt gebruikt om door acute ontwenning te komen, kunnen ook in deze situatie helpen. Probeer ze eens.
- Praat eerlijk over uw symptomen en gevoelens met een begripvolle (niet-gebruikende) vriend of therapeut.
- Leer meer over je verslaving. Als u meer begrijpt over wat er is gebeurd, kunt u een beter perspectief krijgen op uw huidige probleem.
- Ontdek spiritualiteit. De meeste mensen hebben een spirituele kant waar ze al dan niet veel van weten. Misschien vindt u dat uw spiritualiteit zinvolle troost biedt in deze moeilijke tijd.
- Werk aan gematigdheid en balans op elk gebied van je leven.
De uitdaging aangaan
Mensen die de pijnlijke en moeilijke ervaringen van drugsverslaving, ontgif.webpting en ontwenningsbehandelingen doormaken, voelen zich waarschijnlijk gerechtvaardigd om te denken dat ze genoeg hebben meegemaakt om hun hersteldoel te bereiken. Toch kan een postacuut ontwenningssyndroom in het verschiet liggen. Ja, het is een uitdaging om met een herhaling van symptomen om te gaan, maar ze kunnen worden behandeld met de combinatie van effectieve medicatie en ondersteunende therapie.
