Hoewel het ervaren van woede en moeite met het beheersen van woede kan voorkomen bij een aantal psychische stoornissen, is er slechts één stoornis in de Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, 5e editie 5 (DSM-5) die zich direct richt op woede - Intermittent Explosive Disorder (IED).
Overzicht
IED is een psychische stoornis die voor het eerst optreedt in de kindertijd of adolescentie en bestaat uit de volgende symptomen:
- Verschillende episodes van het niet kunnen weerstaan van agressieve impulsen die leiden tot grote agressieve daden, zoals aanranding of vernieling van eigendommen. Dit kunnen verbaal agressieve episodes zijn die niets of niemand verwonden.
- De mate van agressiviteit die tijdens deze afleveringen tot uiting komt, staat niet in verhouding tot enige trigger die aan de aflevering voorafging.
- Deze episodes zijn niet beter toe te schrijven aan een andere stoornis, zoals borderline persoonlijkheidsstoornis of antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Een recente studie suggereert dat ergens tussen de 3% en 7% van de algemene bevolking op enig moment in hun leven IED kan ontwikkelen. IED blijkt ook vroeg in iemands leven op te treden, meestal tijdens de adolescentie. Het komt meestal ook voor samen met andere psychische stoornissen en kan, zoals je zou verwachten, een grote invloed hebben op iemands leven.
De oorzaak van IED
Aangezien IED relaties ernstig kan verstoren en de kwaliteit van iemands leven negatief kan beïnvloeden, hebben onderzoekers in de geestelijke gezondheidszorg geprobeerd de oorzaak van deze aandoening te achterhalen. Een gebied waarop een aantal onderzoekers zich heeft gericht, is het ervaren van traumatische gebeurtenissen, met name die in de kindertijd
In een onderzoek onder een grote groep mensen uit de algemene bevolking in de Verenigde Staten werd bijvoorbeeld gekeken naar de relatie tussen blootstelling aan jeugdtrauma en IED. Ze ontdekten dat alleen het ervaren van een jeugdtrauma een van de sterkste bijdragen aan de ontwikkeling van IED op volwassen leeftijd.
Jeugdtrauma zelf was een betere voorspeller van IED dan de ernst van de traumatische blootstelling en het hebben van een posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Bovendien bleek uit de studie dat het ervaren van interpersoonlijk jeugdtrauma, bijvoorbeeld seksueel misbruik, in het bijzonder geassocieerd was met het ontwikkelen van IED.
Het verband tussen jeugdtrauma en IED
De kindertijd is natuurlijk een heel belangrijk moment in onze ontwikkeling. Het is wanneer we leren over interpersoonlijke relaties en hoe we onze emoties effectief kunnen beheersen. Trauma's uit de kindertijd kunnen deze ervaring enorm verstoren, en als gevolg daarvan leren mensen mogelijk niet adequaat hoe ze hun emoties moeten beheersen of interpersoonlijke relaties moeten onderhandelen.
Als er woede optreedt, weten mensen met een voorgeschiedenis van jeugdtrauma dus niet hoe ze die emoties effectief kunnen beheersen, wat resulteert in sterke woede-impulsen en destructief gedrag.
Dat gezegd hebbende, is het belangrijk om te onthouden dat dit allemaal gebaseerd is op slechts een paar onderzoeken. Er is onderzoek dat genetische invloeden ondersteunt en er zijn neurobiologische afwijkingen gevonden bij personen met een intermitterende explosieve stoornis.
Hulp krijgen voor IED en jeugdtrauma
Hoewel er momenteel geen behandelingen zijn die specifiek zijn ontworpen voor IED, zijn er behandelingen beschikbaar die zich richten op het verbeteren van het vermogen om emoties te beheersen.
Dialectische gedragstherapie (DBT) in het bijzonder is zeer effectief gebleken bij het aanleren van gezonde manieren om met hun emoties om te gaan en destructief gedrag te verminderen.
Daarnaast zijn er behandelingen die speciaal zijn ontworpen voor kinderen die worden blootgesteld aan traumatische ervaringen, zoals traumagerichte cognitieve gedragstherapie (TG-CGT). TF-CGT erkent dat jeugdtrauma een gezonde emotionele en interpersoonlijke ontwikkeling kan verstoren, en is daarom gericht op het helpen van kinderen om hun emoties en gezonde relaties beter te begrijpen.
TF-CGT kan kinderen helpen bij het ontwikkelen van gezonde emotieregulatievaardigheden die voorkomen dat ze IED ontwikkelen.
Om een therapeut te vinden die TG-CGT geeft, moet je eerst iemand zoeken die gespecialiseerd is en ervaring heeft met het behandelen van kinderen met trauma. Mogelijk kunt u een dergelijke therapeut vinden via websites die zijn ontworpen om u in contact te brengen met behandelaars in uw regio.
Naast het verstrekken van middelen aan gezinnen die een kind hebben dat te maken heeft met de gevolgen van een trauma, geeft het Sidran Instituut ook informatie over therapeuten die mogelijk gespecialiseerd zijn in de behandeling van kinderen die zijn blootgesteld aan een traumatische gebeurtenis.
Ten slotte kan het nuttig zijn om met een psychiater te praten over bepaalde medicijnen die nuttig zijn bij het beheersen van impulsen die verband houden met IED.
De 9 beste online therapieprogramma's We hebben onpartijdige beoordelingen geprobeerd, getest en geschreven van de beste online therapieprogramma's, waaronder Talkspace, Betterhelp en Regain.
