Het herstelmodel in de geestelijke gezondheidszorg

Inhoudsopgave:

Anonim

Het herstelmodel is een holistische, persoonsgerichte benadering van de geestelijke gezondheidszorg. Het model is het afgelopen decennium snel in een stroomversnelling gekomen en wordt het standaardmodel van de geestelijke gezondheidszorg. Het is gebaseerd op twee eenvoudige premissen:

  1. Het is mogelijk om te herstellen van een psychische aandoening.
  2. Het meest effectieve herstel is patiëntgericht.

Als u geestelijke gezondheidsdiensten ontvangt of een geliefde heeft met een psychische aandoening, kan het kennen van de basisprincipes van dit model u helpen pleiten voor de beste zorg. Het raamwerk kan u taal geven om te gebruiken bij het beschrijven van hiaten in de dienstverlening. Uw inbreng kan van onschatbare waarde zijn bij het helpen van GGZ-zorgverleners om te verschuiven naar de waarden die in dit model worden geschetst.

Herstel is mogelijk

Zoals de naam van het model al aangeeft, is het kenmerkende principe de overtuiging dat mensen kunnen herstellen van een psychische aandoening om een ​​volledig, bevredigend leven te leiden. Tot het midden van de jaren zeventig geloofden veel beoefenaars dat patiënten met psychische aandoeningen gedoemd waren voor altijd met hun ziekte te leven en niet in staat zouden zijn om bij te dragen aan de samenleving.

Deze overtuiging trof vooral mensen met schizofrenie, schizoaffectieve stoornis en bipolaire stoornis. Halverwege de jaren zeventig kwamen er echter verschillende langetermijnstudies uit verschillende landen die aantoonden dat dit onjuist was

Basisverandering

Vaak is deugdelijk bewijs niet voldoende om systemen te veranderen. Het duurde twee decennia voordat dit basisgeloof ingang vond in de medische gemeenschap. De verandering kwam grotendeels tot stand doordat patiënten pleitten voor betrokkenheid bij hun eigen behandeling.

Patiënten begonnen ook te laten zien, door middel van ervaringen, dat ze, met de juiste ondersteuning, een actief leven in de gemeenschap konden leiden. De geschiedenis van de beweging weerspiegelt de tweede basispijler van het herstelmodel: de meest blijvende verandering vindt plaats wanneer de patiënt het leidt.

Kenmerken van het herstelmodel

Het model neemt een holistische kijk op het leven van een persoon. De Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) definieert herstel van psychische stoornissen en/of stoornissen in het gebruik van middelen als "een proces van verandering waardoor individuen hun gezondheid en welzijn verbeteren, een zelfgestuurd leven leiden en ernaar streven hun volledige potentieel." SAMHSA schetst vier dimensies die herstel ondersteunen:

  • Gezondheid: Om psychische aandoeningen te beheersen of te herstellen, moeten mensen keuzes maken die zowel hun fysieke als mentale welzijn ondersteunen.
  • Huis: Mensen hebben een veilige en stabiele plek nodig om te wonen.
  • Doel: Zinvolle dagelijkse routines zoals school, werk, familie en participatie in de gemeenschap zijn belangrijk tijdens het herstelproces en voor het behoud van welzijn.
  • Gemeenschap: Ondersteunende sociale relaties bieden mensen de liefde, emotionele beschikbaarheid en het respect die ze nodig hebben om te overleven en te gedijen.

Met name het herstelmodel benadrukt het belang van verbondenheid en sociale ondersteuning. Wanneer mensen ondersteunende relaties hebben die onvoorwaardelijke liefde bieden, zijn ze beter in staat om te gaan met de symptomen van hun ziekte en te werken aan herstel.

Psychologen, psychiaters, artsen en andere gezondheidswerkers kunnen dergelijke ondersteuning tot op zekere hoogte bieden, maar contacten die worden aangeboden door vrienden, familie en andere leeftijdsgenoten zijn ook van cruciaal belang. Steungroepen en maatschappelijke organisaties kunnen ook helpen om aan deze behoefte te voldoen.

Principes van behandeling

SAMHSA definieert ook tien leidende principes voor herstelbehandeling. Elke instelling die werkt volgens het herstelmodel zou ernaar moeten streven om deze in hun zorg op te nemen. Volgens deze principes, herstel:

  • Komt voort uit hoop
  • Is persoonsgericht
  • Gebeurt via vele wegen pathway
  • is holistisch
  • Wordt ondersteund door gelijken en bondgenoten
  • Wordt ondersteund via relaties en sociale netwerken
  • Is cultureel gebaseerd en beïnvloed
  • Wordt ondersteund door het aanpakken van trauma
  • Betrekt de sterke punten en verantwoordelijkheid van het individu, het gezin en de gemeenschap
  • Is gebaseerd op respect

De nationale duw voor herstel

In 2003 merkten personen die hadden gepleit voor op herstel gebaseerde zorg, dat hun werk zijn vruchten afwierp. Een commissie voor geestelijke gezondheid, aangesteld door president George W. Bush, bracht het eindrapport van haar werk uit en maakte van op herstel gebaseerde zorg een nationale prioriteit. De visie in dit eindrapport was ambitieus. Het voorzag een toekomst die gericht was op de preventie, vroege opsporing en genezing van geestesziekten

Bijna twee decennia later is het concept van het herstelmodel bekend bij de meeste beoefenaars van de geestelijke gezondheidszorg. Maar individuen werken nog steeds aan het ontwerpen van programma's en behandelingen op basis van deze principes.

Voor een diepgaande blik op het herstelmodel heeft de American Psychological Association 15 leermodules die toegankelijk zijn voor het publiek. De onderwerpen variëren van een breed overzicht van het herstelmodel tot de manier waarop het in de praktijk wordt geïmplementeerd.

Het herstelmodel versus het medische model

Het herstelmodel van psychische aandoeningen wordt vaak gecontrasteerd met wat bekend staat als het medische model. Het medische model stelt dat psychische stoornissen fysiologische oorzaken hebben, dus de nadruk ligt vaak op het gebruik van medicijnen voor behandeling.

Hoewel de twee modellen vaak worden gepresenteerd als tegengesteld aan elkaar, hebben onderzoekers gesuggereerd dat ze complementair zijn en samen kunnen worden gebruikt. Het medische model zorgt ervoor dat biologische oorzaken volledig worden aangepakt en dat mensen de op medicatie gebaseerde behandelingen krijgen die ze nodig hebben, terwijl het herstelmodel ervoor zorgt dat patiënten direct betrokken kunnen worden bij hun eigen behandeling.

Het medische model is geworteld in het gebruik van behandelingen die gebaseerd zijn op empirisch onderzoek. Het herstelmodel biedt de persoonlijke empowerment en steun van leeftijdsgenoten die mensen nodig hebben om met hun ziekte om te gaan en om beter te worden. Een aantal programma's, waaronder het Wellness Recovery Action Plan en het NAMI Family-to-Family-programma, nemen beide modellen op en hebben onderzoek om hun effectiviteit te ondersteunen.

Een woord van Verywell

Een van de belangrijkste sterke punten van het herstelmodel is dat het zich richt op individuele sterke punten en capaciteiten in plaats van op tekortkomingen en pathologieën. Het geeft het individu vertrouwen om zijn eigen ervaring te kennen en een actieve rol te kunnen spelen in zijn behandeling.