U bent waarschijnlijk bekend met het gevoel "buitengesloten" te zijn - de wereld om u heen lijkt tijdelijk onwerkelijk of ziet er vreemd of onbekend uit. Op deze momenten zou je een psychologisch fenomeen kunnen ervaren dat bekend staat als dissociatie.
Wat is dissociatie?
In brede bewoordingen vertegenwoordigt dissociatie een loskoppeling tussen je gedachten, emoties, gedragingen, percepties, herinneringen en identiteit.
Als het af en toe gebeurt, is dissociatie voor de meeste mensen meestal geen probleem. Als het echter vaak voorkomt of intens is, kan het een teken zijn van een psychische aandoening, zoals borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Ongeveer 75% tot 80% van de mensen met BDP geeft aan stressgerelateerde dissociatie te ervaren
Symptomen
Dissociatie in tijden van stress is een van de belangrijkste symptomen van BPS. Het wordt ook geassocieerd met acute stressstoornis en posttraumatische stressstoornis (PTSS), die beide samen met BPS kunnen voorkomen.
Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met BPS dissociatie ervaart. Zelfs als u niet vaak last heeft van dissociatie of als het niet erg ernstig is, heeft bijna iedereen wel eens milde vormen van dissociatie ervaren.
Veelvoorkomende voorbeelden van milde dissociatie zijn:
- Dagdromen
- Zo verstrikt raken in een boek of film dat je je niet bewust bent van wat er om je heen gebeurt
- Zonering (u rijdt bijvoorbeeld op de snelweg en realiseert zich dat u uw afrit hebt gemist, maar u herinnert zich de laatste kilometers niet meer)
Na jaren van studie kunnen onderzoekers nu de ervaringen beschrijven die gepaard gaan met dissociatie, waaronder depersonalisatie, derealisatie, geheugenverlies, identiteitsverwarring en identiteitsverandering.
depersonalisatie
Depersonalisatie is het gevoel gescheiden te zijn van je lichaam. Mensen die depersonalisatie ervaren, zeggen vaak dat het voelt alsof ze hun eigen lichaam van buitenaf observeren, of alsof ze in een droom zijn.
derealisatie
Net als bij depersonalisatie, is derealisatie een gevoel los te staan van de buitenwereld, die andere mensen of objecten kan omvatten. Bekende dingen kunnen er vreemd, onwerkelijk of onbekend uitzien.
Derealisatie en depersonalisatie treden vaak tegelijkertijd op.
Geheugenverlies
Sommige mensen ervaren perioden van geheugenverlies of "tijd verliezen" - van minuten tot uren of zelfs dagen. Ook al worden ze wakker in deze tijden, ze kunnen zich niet herinneren waar ze waren of wat ze aan het doen waren. Dit type geheugenverlies wordt soms een dissociatieve fuga genoemd.
Identiteitsverwarring
Identiteitsverwarring ontstaat wanneer je een innerlijke strijd ervaart over wie je werkelijk bent. Mensen vinden het misschien moeilijk om erachter te komen wie ze zijn in relatie tot anderen.
Soms (en vooral voor mensen met een borderline-stoornis) maken identiteitsproblemen het moeilijk voor een persoon om erachter te komen waar ze eindigen en een andere persoon (zoals een echtgenoot) begint.
Identiteitswijziging
Identiteitsverandering is het gevoel dat je je als een ander persoon gedraagt. U ziet bijvoorbeeld een object in uw huis dat u niet herkent of voert een vaardigheid uit waarvan u zich niet kunt herinneren dat u het hebt geleerd. Soms kun je je bewust worden van identiteitsverandering omdat andere mensen in je leven zeggen dat je je als iemand anders gedraagt.
Milde identiteitsverandering komt veel voor in de algemene bevolking (bijvoorbeeld het gebruik van een andere naam in verschillende situaties). Het belangrijkste verschil is dat u zich in deze situaties bewust bent van uw identiteit of rolverandering en dat dit geen problemen veroorzaakt met uw vermogen om te functioneren in uw dagelijks leven of relaties.
Matige identiteitsverandering komt vaak voor bij BPS en omvat veranderingen in stemming of gedrag die u niet onder controle heeft.
Oorzaken
De exacte oorzaak van dissociatie is onbekend, maar het treft vaak mensen die repetitieve, overweldigende trauma's hebben meegemaakt, zoals ernstige kindermishandeling of verwaarlozing.
Dissociatie lijkt de manier van het brein te zijn om met trauma om te gaan en het te scheiden, waardoor het draaglijker kan worden. Als je als kind leerde dissociëren in tijden van extreme stress, heeft dat waarschijnlijk invloed gehad op de manier waarop je zelfbeeld zich ontwikkelde. Het kan zelfs zijn overgenomen in hoe je als volwassene reageert op stressvolle situaties.
Trauma leidt niet noodzakelijk tot dissociatie en je hoeft het ook niet te hebben meegemaakt om symptomen van dissociatie te hebben.
Sommige vroege onderzoeken die neuroimaging gebruiken om mensen met borderline en dissociatieve symptomen te onderzoeken, hebben uitgewezen dat er daadwerkelijke veranderingen in de hersenfunctie en communicatie kunnen zijn die bijdragen aan dissociatie.
Onderzoekers kunnen beeldvormende technieken zoals functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI) en positron emissie tomografie (PET) scans gebruiken om de hersenen te zien van mensen die dissociatie ervaren.
Hersenscans van mensen met BPS en dissociatieve symptomen hebben aangetoond dat er verminderde activiteit is in de limbische temporale gebieden van de hersenen, verhoogde activiteit in het frontale gebied van de hersenen en veranderingen in de communicatie tussen de twee gebieden.
Meer onderzoek op dit gebied kan onderzoekers helpen bepalen welke hersenprocessen verband houden met dissociatieve symptomen, en psychotherapie gerichter en gunstiger maken voor mensen die dissociatie ervaren.
Behandeling
Behandelingen voor BPS zoals dialectische gedragstherapie (DBT) bevatten vaak componenten die dissociatie helpen verminderen. Behandeling voor dissociatie is meestal gebaseerd op het opbouwen van vaardigheden om u te helpen opnieuw contact te maken met uzelf, het huidige moment en uw huidige omgeving.
Aarden is een vaardigheid die kan worden gebruikt om dissociatie te verminderen. Aardingsoefeningen omvatten het gebruik van externe prikkels en je vijf zintuigen (zien, horen, voelen, ruiken en proeven) om opnieuw contact te maken met het heden. Bij een visuele aardingsoefening zul je bijvoorbeeld kleine details in de omgeving om je heen observeren totdat je je meer verbonden voelt.
Sommige mensen reageren beter op aardingsoefeningen die sensatie gebruiken om ze terug naar de realiteit te brengen, zoals een ijsblokje even vasthouden, een stuk muntachtige kauwgom kauwen of een citroen ruiken.
Dissociatieve stoornissen
Bij bepaalde psychische stoornissen is dissociatie een centraal kenmerk in plaats van een symptoom. Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) wordt bijvoorbeeld gekenmerkt door ernstige dissociatie waardoor een persoon verschillende persoonlijkheden ontwikkelt.
De overgrote meerderheid van de mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis heeft kindermishandeling meegemaakt, waaronder fysiek en/of seksueel misbruik, en verwaarlozing.
Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) zijn er nog twee andere belangrijke dissociatieve stoornissen:
- Dissociatieve amnesie
- Depersonalisatie/derealisatiestoornis
Een woord van Verywell
Stressgerelateerde dissociatieve symptomen komen vaak voor bij mensen met BPS, maar er kan een spectrum van ernst zijn. Sommige mensen met BPS ervaren minimale of milde symptomen van dissociatie, terwijl anderen ernstige symptomen ervaren.
Onderzoek suggereert dat de ernst van de symptomen van een persoon verband kan houden met iemands geschiedenis van misbruik en trauma.
Het behandelen van dissociatieve symptomen door middel van therapie kan intens zijn, omdat het vaak vereist dat u zich vroeger misbruik herinnert. Hoewel het soms moeilijk kan zijn, kan therapie u helpen om te leren omgaan met uw symptomen en uw kwaliteit van leven te verbeteren.