Secundaire bekrachtiging verwijst naar een situatie waarin een stimulus een gedrag versterkt nadat het is geassocieerd met een primaire bekrachtiger.
Bijvoorbeeld: wanneer u uw hond een traktatie geeft en hem "braaf jongen" zegt, krijgt hij zowel de primaire stimulans van de traktatie als de secundaire bekrachtiging van de verbale lof.
Hoewel de primaire versterkers biologisch van aard zijn, vereisen secundaire versterkers associatie met deze aangeboren versterkers voordat ze een reactie kunnen produceren.
Het is dus mogelijk dat uw hond de verbale lof niet associeert met een beloning, tenzij u deze combineert met de traktatie.
Versterking en operante conditionering
Door bepaald gedrag te belonen, stimuleren we het gedrag in de toekomst. Niet alle bekrachtigers zijn echter hetzelfde. Sommige kunnen motiverender zijn dan andere. De hond uit ons eerdere voorbeeld is eerder zeer gemotiveerd door een primaire bekrachtiger zoals een traktatie dan door een aai over de kop, omdat voedsel voldoet aan een sterke biologische behoefte.
Als de trainer van de hond dat voer zou willen koppelen aan een soort secundaire bekrachtiging, zoals het geluid van een fluitje, zou het geluid van het fluitje uiteindelijk geassocieerd worden met het voer en dienen als een vorm van secundaire bekrachtiging.
Secundaire wapening versus primaire wapening
De primaire bekrachtigers komen van nature voor en hoeven niet te worden geleerd. Voorbeelden van primaire bekrachtigers zijn dingen die voldoen aan de basisbehoeften om te overleven, zoals water, voedsel, slaap, lucht en seks
Geld is een voorbeeld van secundaire bekrachtiging. Geld kan worden gebruikt om gedrag te versterken, omdat het kan worden gebruikt om primaire bekrachtigers te verwerven, zoals voedsel, kleding en onderdak (onder andere). Secundaire wapening wordt ook wel geconditioneerde wapening genoemd.
Meer voorbeelden van secundaire wapening
Token-economieën zijn een ander goed voorbeeld van hoe secundaire versterking kan worden gebruikt bij operante conditionering. Token-economieën omvatten het belonen van mensen met tokens, chips of sterren voor goed gedrag. Deze tokens kunnen vervolgens worden ingewisseld voor andere items die het individu wenst.
Ouders, leraren en therapeuten gebruiken dit soort versterking vaak om kinderen en cliënten aan te moedigen zich aan te passen aan adaptief gedrag. Hoewel ze op zichzelf geen inherente versterkingswaarde hebben, kunnen dergelijke tokens worden gebruikt om primaire versterkers te kopen, zoals frisdrank, snoep en andere privileges. Zodra deze associatie is gemaakt, worden de tokens zelf versterkend.
Voordelen van secundaire wapening
Dus, wat zijn de voordelen van het gebruik van secundaire wapening? Waarom niet gewoon de moeite van het vormen van een associatie overslaan en in plaats daarvan gewoon primaire wapening gebruiken?
Zoals je je waarschijnlijk al kunt voorstellen, versterken primaire bekrachtigers alleen als het onderwerp in een staat van deprivatie verkeert. Het is onwaarschijnlijk dat een hond trucjes uitvoert in ruil voor een traktatie als het dier vol en verzadigd is. Het is onwaarschijnlijk dat een kind haar kamer opruimt om iets lekkers te krijgen als ze net klaar is met lunchen.
Door secundaire versterking te gebruiken, kan de trainer versterking blijven leveren, zelfs als het onderwerp op dit moment geen biologische behoeften heeft.
Deze vorm van wapening is minder vatbaar voor verzadiging, dus het biedt de mogelijkheid om op elk moment wapening te leveren.