Hoogtevrees wordt gedefinieerd als hoogtevrees. In tegenstelling tot een specifieke fobie zoals aerofobie, de vliegangst, kan acrofobie ervoor zorgen dat je bang bent voor verschillende dingen die te maken hebben met ver van de grond zijn. Afhankelijk van de ernst van de fobie, ben je misschien net zo bang om op een hoge verdieping van een gebouw te zijn als om gewoon een ladder te beklimmen.
Gerelateerde voorwaarden:
Aandoeningen die verband houden met acrofobie en die ermee kunnen optreden, zijn onder meer:
- Duizeligheid: Echte duizeligheid is een medische aandoening die een gevoel van draaierigheid en duizeligheid veroorzaakt. Illyngofobie is een fobie waarbij de angst om duizeligheid te ontwikkelen in feite kan leiden tot duizeligheid-achtige symptomen. Hoogtevrees kan soortgelijke gevoelens opwekken, maar de drie aandoeningen zijn niet hetzelfde. Raadpleeg een arts voor tests als u duizeligheidssymptomen ervaart. Medische tests kunnen bloedonderzoek, computertomografie (CT) -scans en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) omvatten, die een verscheidenheid aan neurologische aandoeningen kunnen uitsluiten.
- Bathmofobie: De angst voor hellingen en trappen, bathmofobie genoemd, is soms gerelateerd aan hoogtevrees. Bij bathmofobie kunt u in paniek raken bij het zien van een steile helling, zelfs als u deze niet hoeft te beklimmen. Hoewel veel mensen met bathmofobie hoogtevrees hebben, ervaren de meeste mensen met hoogtevrees niet ook hoogtevrees.
- climacofobie: Deze angst houdt verband met bathmofobie, behalve dat het over het algemeen alleen optreedt als je overweegt een klim te maken. Als je last hebt van climacofobie, ben je waarschijnlijk niet bang om een steile trap te zien, zolang je maar veilig beneden kunt blijven. climacofobie kan echter samen met acrofobie optreden.
- Aerofobie: Dit is de specifieke vliegangst. Afhankelijk van de ernst van je angst, ben je misschien bang voor luchthavens en vliegtuigen, of voel je de angst alleen als je in de lucht bent. Aerofobie kan af en toe voorkomen naast acrofobie.
Symptomen
Emotioneel en fysiek is de reactie op hoogtevrees vergelijkbaar met de reactie op elke andere fobie. U zult misschien nooit duizeligheidssymptomen ervaren, maar u kunt het volgende ervaren met hoogtevrees:
- Emotionele symptomen: Je kunt een gevoel van paniek voelen als je merkt dat je hoog boven de grond bent. Je kunt instinctief beginnen te zoeken naar iets om je aan vast te klampen en ontdekken dat je je eigen evenwichtsgevoel niet kunt vertrouwen. Veelvoorkomende reacties zijn onder meer onmiddellijk afdalen, op handen en voeten kruipen en knielen of je lichaam op een andere manier laten zakken.
- Lichamelijke symptomen: U kunt beginnen te trillen, zweten, hartkloppingen krijgen en zelfs huilen of schreeuwen. U kunt zich doodsbang en verlamd voelen. Het kan moeilijk worden om na te denken.
- Angst en vermijding: Als je hoogtevrees hebt, zul je waarschijnlijk bang worden voor situaties die ertoe kunnen leiden dat je tijd doorbrengt op hoge plaatsen. U kunt zich bijvoorbeeld zorgen maken dat u door een aanstaande vakantie in een hotelkamer op een hoge verdieping terechtkomt. U kunt huisreparaties uitstellen uit angst om een ladder te gebruiken. U kunt de huizen van vrienden vermijden als ze een balkon of grote ramen op de bovenverdieping hebben.
risico's
Het grootste gevaar dat de meeste fobieën met zich meebrengen, is het risico om uw leven en activiteiten te beperken om de gevreesde situatie te vermijden. Hoogtevrees is echter ongebruikelijk omdat het hebben van een paniekaanval terwijl je hoog boven de grond bent, daadwerkelijk tot het ingebeelde gevaar kan leiden.
De situatie kan veilig zijn zolang de normale voorzorgsmaatregelen worden genomen, maar paniek kan ertoe leiden dat u onveilige bewegingen maakt.
Het is uiterst belangrijk dat uw hoogtevrees zo snel mogelijk professioneel wordt behandeld, vooral als hoogtes een vast onderdeel van uw leven zijn.
Oorzaken
Onderzoek toont aan dat een zekere terughoudendheid rond hoogtes normaal is, niet alleen voor mensen, maar voor alle visuele dieren. In 1960 deden de beroemde onderzoekspsychologen Eleanor J. Gibson en Richard D. Walk het "The Visual Cliff"-experiment, waarbij kruipende baby's, samen met baby's van verschillende soorten, weigerden een dik glazen paneel over te steken dat een schijnbaar scherpe drop-off bedekte. De aanwezigheid van de moeder van het kind, die hem bemoedigend riep, overtuigde de baby er niet van dat het veilig was.
Daarom lijkt acrofobie op zijn minst gedeeltelijk ingebakken te zijn, mogelijk als een evolutionair overlevingsmechanisme. Niettemin zijn de meeste kinderen en volwassenen voorzichtig, maar hebben ze geen buitensporige hoogtevrees. Hoogtevrees, zoals alle fobieën, lijkt een hyperreactie te zijn van de normale angstreactie. Dit kan een aangeleerde reactie zijn op een eerdere val of de nerveuze reactie van een ouder op hoogtes.
Behandeling
Acrofobie kan bepaalde symptomen gemeen hebben met duizeligheid, een medische aandoening met verschillende mogelijke oorzaken, evenals met andere specifieke fobieën. Om deze redenen, als je de tekenen van hoogtevrees ervaart, is het uiterst belangrijk om zo snel mogelijk professionele hulp te zoeken.
Behandelingen voor acrofobie omvatten:
- Psychotherapie: Cognitieve gedragstherapie, of CGT, is de belangrijkste voorkeursbehandeling voor specifieke fobieën. Vaak worden gedragstechnieken gebruikt die je geleidelijk (systematische desensibilisatie) of snel (overstromingen) aan de gevreesde situatie blootstellen. Daarnaast leer je manieren om de paniekreactie te stoppen en de emotionele controle terug te krijgen.
- Blootstelling: Traditioneel is daadwerkelijke blootstelling aan hoogten de meest gebruikelijke oplossing. Een in 2017 gepubliceerd onderzoek toonde echter aan dat virtual reality misschien net zo effectief is. Deze methode is niet overal beschikbaar, maar met de dalende kosten van virtual reality-apparatuur zal het waarschijnlijk gemakkelijker worden om toegang te krijgen naarmate de tijd verstrijkt.
- medicatie: Soms kunnen sedativa of bètablokkers worden gebruikt voor kortdurende verlichting in specifieke situaties om de paniek en angst die u voelt te verlichten. Het medicijn D-cycloserine is sinds 2008 in klinische onderzoeken voor de behandeling van angststoornissen. Een onderzoek in 2012 wees uit dat het gebruik van de medicatie in combinatie met cognitieve gedragstherapie de resultaten kan verbeteren. De auteurs van het onderzoek zeiden echter meer onderzoek naar dosering en behandeltijd nodig was.
- Ontspanning: Door yoga, diepe ademhaling, meditatie of progressieve spierontspanning te doen, kun je stress en angst het hoofd bieden. Regelmatige lichaamsbeweging kan ook helpen