Abnormale psychologie is een tak van de psychologie die zich bezighoudt met psychopathologie en abnormaal gedrag, vaak in een klinische context. De term omvat een breed scala aan stoornissen, van depressie tot obsessief-compulsieve stoornis (OCS) tot persoonlijkheidsstoornissen. Counselors, klinisch psychologen en psychotherapeuten werken vaak direct op dit gebied.
De term abnormaal zelf is het onderwerp van veel discussie. Wat is precies "normaal" en wie bepaalt dat? De sociale normen die vaak worden gebruikt om te bepalen wat normaal versus abnormaal is, kunnen ook in de loop van de tijd veranderen, dus het is niet eenvoudig om tot een standaarddefinitie te komen.
Wat is abnormale psychologie?
Abnormale psychologie richt zich op de patronen van emotie, denken en gedrag die tekenen kunnen zijn van een psychische aandoening. In plaats van het onderscheid tussen normaal en abnormaal te maken, richten psychologen zich op dit gebied op het niveau van stress dat gedrag, gedachten of emoties kunnen veroorzaken.
Als gedrag problemen veroorzaakt in iemands leven of storend is voor andere mensen, dan zou dit een "abnormaal" gedrag zijn. In dergelijke gevallen kan het gedrag een vorm van interventie in de geestelijke gezondheidszorg vereisen.
Volgens het National Institute of Mental Health (NIMH) leeft bijna een op de vijf Amerikaanse volwassenen met een psychische aandoening.
Perspectieven op abnormale psychologie
Er zijn een aantal verschillende perspectieven die worden gebruikt in de abnormale psychologie. Hoewel sommige psychologen of psychiaters zich misschien op één gezichtspunt concentreren, gebruiken veel professionals in de geestelijke gezondheidszorg elementen uit meerdere gebieden om psychische stoornissen beter te begrijpen en te behandelen.
Psychoanalytische benadering
Dit perspectief heeft zijn wortels in de theorieën van Sigmund Freud. De psychoanalytische benadering suggereert dat veel abnormaal gedrag voortkomt uit onbewuste gedachten, verlangens en herinneringen.
Hoewel deze gevoelens buiten het bewustzijn vallen, wordt nog steeds aangenomen dat ze bewuste acties beïnvloeden.
Therapeuten die deze benadering volgen, geloven dat mensen door het analyseren van herinneringen, gedragingen, gedachten en zelfs dromen, sommige van de gevoelens die tot onaangepast gedrag en leed hebben geleid, kunnen ontdekken en ermee kunnen omgaan.
Gedragsbenadering
Deze benadering van abnormale psychologie richt zich op waarneembaar gedrag. Bij gedragstherapie ligt de nadruk op het versterken van positief gedrag en niet op het versterken van onaangepast gedrag.
De gedragsbenadering richt zich alleen op het gedrag zelf, niet op de onderliggende oorzaken. Bij het omgaan met abnormaal gedrag kan een gedragstherapeut strategieën gebruiken zoals klassieke conditionering en operante conditionering om ongewenst gedrag te elimineren en nieuw gedrag aan te leren.
Medische benadering
Deze benadering van abnormale psychologie richt zich op de biologische oorzaken van psychische aandoeningen, waarbij de nadruk ligt op het begrijpen van de onderliggende oorzaak van aandoeningen, waaronder genetische overerving, gerelateerde lichamelijke ziekten, infecties en chemische onevenwichtigheden. Medische behandelingen zijn vaak farmacologisch van aard, hoewel medicatie vaak wordt gebruikt in combinatie met een vorm van psychotherapie.
Cognitieve benadering
De cognitieve benadering van abnormale psychologie richt zich op hoe interne gedachten, percepties en redeneringen bijdragen aan psychische stoornissen. Cognitieve behandelingen zijn meestal gericht op het helpen van het individu om zijn gedachten of reacties te veranderen.
Cognitieve therapie kan ook worden gebruikt in combinatie met gedragsmethoden in een techniek die bekend staat als cognitieve gedragstherapie (CGT).
Onderwerpen in abnormale psychologie
De belangrijkste onderwerpen in de abnormale psychologie zijn de studie, het begrip, de diagnose, de behandeling en de preventie van psychische stoornissen. Psychische stoornissen worden gedefinieerd als patronen van gedrags- of psychologische symptomen die van invloed zijn op meerdere levensgebieden. Deze omstandigheden creëren leed voor de persoon die symptomen ervaart.
De "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association (APA) en wordt door professionals in de geestelijke gezondheidszorg voor verschillende doeleinden gebruikt. De handleiding bevat een lijst van psychiatrische stoornissen, diagnostische codes, informatie over de prevalentie van elke stoornis en diagnostische criteria. Enkele van de categorieën van psychische stoornissen zijn:
- Angststoornissen, zoals sociale angststoornis, paniekstoornis en gegeneraliseerde angststoornis
- Stemmingsstoornissen, zoals depressie en bipolaire stoornis
- Neurologische ontwikkelingsstoornissen, zoals een verstandelijke beperking of een autismespectrumstoornis
- Neurocognitieve aandoeningen zoals delirium
- Persoonlijkheidsstoornissen, zoals borderline persoonlijkheidsstoornis, vermijdende persoonlijkheidsstoornis en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis
- Stoornissen in middelengebruik
Kritiek
Het veld van de abnormale psychologie is niet zonder kritiek. Naast discussies over het gebruik van de term "abnormaal" zelf, zijn sommigen van mening dat dit gebied een aantal tekortkomingen heeft.
- Sommigen vinden vooral dat dit gebied kwetsbare en onderdrukte mensen stigmatiseert.
- Het houdt ook geen rekening met het feit dat er grote culturele verschillen zijn in wat als normaal en abnormaal wordt beschouwd.
- Critici suggereren ook dat het gebied van abnormale psychologie de neiging heeft om normale variaties in menselijk gedrag te pathologiseren.
- Sommigen stellen ook voor dat de medische benadering van geestesziekten zich vaak alleen richt op biologische en genetische determinanten van leed in plaats van een meer holistische kijk te hebben.
Eén studie toonde aan dat het onderwijzen van studenten over abnormale psychologie het stigma op de geestelijke gezondheid niet verminderde, de houding ten opzichte van geestesziekten niet verbeterde of het hulpzoekende gedrag van studenten verhoogde.
Een woord van Verywell
Abnormale psychologie kan zich richten op atypisch gedrag, maar het is niet de bedoeling ervoor te zorgen dat alle mensen passen in een enge definitie van 'normaal'. In de meeste gevallen is het gericht op het identificeren en behandelen van problemen die in een bepaald aspect van iemands leven leed of beperkingen kunnen veroorzaken. Door beter te begrijpen wat 'abnormaal' is, kunnen onderzoekers en therapeuten nieuwe manieren bedenken om mensen te helpen een gezonder en bevredigender leven te leiden.
