Wat is oppositioneel opstandige stoornis?
Oppositionele opstandige stoornis (ODD) is een psychiatrische stoornis die meestal ontstaat in de kindertijd, tussen 6 en 8 jaar, en kan aanhouden gedurende de hele volwassenheid.
ODD is meer dan alleen normale driftbuien in de kindertijd, en de frequentie en ernst van ODD veroorzaakt problemen thuis en op school. Bovendien worstelen kinderen met ODD vaak ook met leerproblemen die verband houden met hun gedrag.
Types
Er zijn twee soorten oppositionele opstandige stoornis:
- ODD met aanvang in de kindertijd: Aanwezig vanaf jonge leeftijd en vereist vroege interventie en behandeling om te voorkomen dat het zich ontwikkelt tot een ernstiger gedragsstoornis
- ODD bij adolescenten: Begint plotseling in de middelbare en middelbare school en veroorzaakt conflicten thuis en op school
Symptomen
Kinderen met ODD vertonen gedrag dat uitdagend is voor ouders en opvoeders. Ze tonen bijvoorbeeld agressie en doelgericht wangedrag. Ze hebben meestal moeite om op de juiste manier om te gaan met leeftijdsgenoten en volwassenen. Argumenterend en uitdagend zijn is ook een veelvoorkomend probleem bij kinderen met ODD.
Veel voorkomende tekenen en symptomen van ODD zijn:
- Snel geïrriteerd zijn
- Conflict veroorzaken
- Frequente driftbuien
- Lage tolerantie voor frustratie
- Aan het liegen
- Humeurigheid en niet-uitgelokte woede
- Niet-naleving van zelfs eenvoudige verzoeken
- Geen geweten
- Doelgerichte irritatie van anderen
Het is belangrijk op te merken dat bij ODD deze symptomen in meerdere domeinen voorkomen en niet alleen thuis. Veel kinderen vertonen oppositioneel gedrag met hun ouders, maar niet in een andere omgeving.
Diagnose
Volgens de DMS-5 vereist een diagnose van ODD dat een kind ten minste vier symptomen uit de volgende categorieën heeft. De symptomen moeten minimaal zes maanden aanhouden en een negatief effect hebben op het sociaal, educatief of beroepsmatig functioneren:
- Boze/prikkelbare stemming: Verliest vaak hun geduld, is vaak boos of wrokkig, is vaak lichtgeraakt of snel geïrriteerd
- Argumentatief/opstandig gedrag: Maakt vaak ruzie met gezagsdragers of volwassenen, tart of weigert actief gehoor te geven aan verzoeken van gezagsdragers of regels, ergert anderen vaak opzettelijk, geeft anderen vaak de schuld van zijn of haar fouten
- Wraakzucht: Is in de afgelopen zes maanden minstens twee keer hatelijk of wraakzuchtig geweest
Uw zorgverlener kan de ernst van de ODD van uw kind beoordelen aan de hand van de volgende schaal uit de DSM-5:
- Mild: Symptomen zijn beperkt tot slechts één instelling.
- Matig: Sommige symptomen zullen in ten minste twee instellingen aanwezig zijn.
- Erge, ernstige: Symptomen zullen aanwezig zijn in drie of meer instellingen.
Oorzaken
Hoewel er geen oorzaak bekend is, is ODD in verband gebracht met een combinatie van biologische, psychologische en sociale factoren
Biologische factoren zijn onder meer:
- Een ouder met een voorgeschiedenis van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), ODD of CD
- Een ouder met een stemmingsstoornis (zoals depressie of bipolaire stoornis)
- Een ouder met een stoornis in het gebruik van middelen
- Een moeder die rookte tijdens de zwangerschap
- Abnormale niveaus van neurotransmitters in de hersenen
- Blootstelling aan toxines
- Aantasting in het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor redeneren, oordelen en impulscontrole
- Slechte voeding
Psychologische factoren zijn onder meer:
- Een nalatige of afwezige ouder
- Een slechte relatie met een of meer ouders
- Moeite of een onvermogen om sociale relaties te vormen of sociale signalen te verwerken
Sociale factoren zijn onder meer:
- Misbruik of verwaarlozing
- Chaotische omgeving
- Instabiliteit van het gezin (zoals echtscheiding of frequente verhuizingen)
- Inconsistente discipline
- Gebrek aan toezicht
- Armoede
- Niet-betrokken ouders
Soms komt ODD voor in combinatie met andere gedragsstoornissen of psychische problemen, waaronder aandachtstekortstoornis/hyperactieve stoornis (ADHD), angststoornissen, depressie, bipolaire stoornis en taalstoornissen.
Behandeling
Het is belangrijk dat de interventie zo vroeg mogelijk begint bij kinderen met ODD. Zonder de juiste interventie kan ODD zich ontwikkelen tot een gedragsstoornis
Therapie
De behandeling omvat vaak het volgende:
- Cognitieve probleemoplossende vaardigheidstherapie: Kinderen leren omgaan met specifieke symptomen van ODD en identificeren en oplossen van problemen die voortkomen uit het leven met ODD.
- Gezinstherapie: Ouders, broers en zussen en andere familieleden kunnen worden uitgenodigd om de therapie met het kind bij te wonen om de gezinsinteracties en relaties te verbeteren.
- Oudertraining: Ouders of verzorgers kunnen strategieën en technieken voor gedragsbeheer leren om wangedrag thuis te verminderen.
- Psychotherapie: Individuele therapie kan een kind helpen nieuwe vaardigheden te leren, zoals woedebeheersing en impulsbeheersing.
- Sociale vaardigheidstraining: Formele training in sociale vaardigheden kan effectief zijn om het kind met ODD te helpen om te communiceren met leeftijdsgenoten en volwassenen.
Het zal belangrijk zijn voor de therapeut van het kind om nauw samen te werken met ouders en leerkrachten om de effectiviteit van een behandelprogramma te verzekeren, omdat gedragstechnieken die bij de meeste kinderen werken mogelijk niet effectief zijn bij kinderen met ODD.
medicatie
Hoewel medicatie alleen geen aanbevolen behandeling voor ODD is, kan uw kind medicatie nodig hebben om de symptomen van andere naast elkaar bestaande aandoeningen zoals ADHD, angst- en stemmingsstoornissen te behandelen.
Opleiding
Methoden voor gedragsverandering kunnen effectieve manieren zijn om gedragsproblemen bij kinderen te verminderen. Soms zal een clinicus verzorgers afzonderlijk ontmoeten om training te geven over de volgende opvoedingstechnieken die wangedrag kunnen verminderen.
De behandeling zal vaak gericht zijn op een of twee gedragsproblemen, maar de nadruk moet liggen op het versterken van prosociaal gedrag (d.w.z. handen en voeten bij zichzelf houden, respectvolle meningsverschillen tonen, enz.).
Vorm een positieve relatie
De eerste stap in de behandeling is het opbouwen van een positieve relatie met uw kind. De meeste behandelingen voor ODD beginnen met de ouder die met het kind bezig is in door kinderen geleid spel, waarbij de ouder positieve bekrachtiging en betrokkenheid biedt.
Stel verwachtingen in
Kinderen met ODD hebben vaak als doel ouders en leerkrachten te irriteren en zullen zich misdragen om een negatieve reactie uit te lokken. Het is vooral belangrijk om duidelijke verwachtingsregels op te stellen en consequent toe te passen.
Stel een routine op
Het hebben van een routine kan kinderen met ODD helpen omgaan met activiteiten thuis, zoals de overgang van avondeten naar huiswerk naar bedtijd. Het consequent en eerlijk toepassen van regels en het consequent volgen van routines is daarom belangrijk.
Discipline en beloningen
Bied specifieke, gelabelde lof en beloningen voor het prosociale gedrag dat u wilt zien. Als het kind reageert op gedragsmanagementsystemen, gebruik dan stickers, tokens of een gedragskaart om de voortgang in de richting van gedragsdoelen te tonen. Laat het kind de beloningen identificeren die het graag zou willen verdienen.
Als het kind succes laat zien, bied dan versterking, zoals tijd doorbrengen in een favoriete activiteit, verbale lof, eetbare beloningen of items uit een prijzendoos.
Sociale interacties
Wanneer het kind met anderen omgaat, zorg er dan voor dat er voldoende toezicht is om ervoor te zorgen dat regels kunnen worden gehandhaafd en dat volwassenen hen kunnen helpen om op de juiste manier met elkaar om te gaan. Het kan nuttig zijn om de decaan van de school te laten samenwerken met leeftijdsgenoten om hen te helpen op de juiste manier te reageren op het gedrag van het kind.
Omgaan met
Ouders kunnen hun kind ook helpen om beter met ODD om te gaan door hun best te doen om:
- Geef geen directe complimenten die tot wangedrag kunnen leiden, vooral als het kind de neiging heeft om het tegenovergestelde te doen van wat u wilt. Als u bijvoorbeeld zegt: "Ik vind het leuk dat u uw handen thuishoudt", kan het kind ertoe aanzetten fysiek agressief te worden.
- Weersta de drang om ruzie te maken of het kind de les te lezen en probeer je eigen humeur onder controle te houden.
- Laat uw kind niet zien dat u boos wordt, want dit kan voor hem of haar lonend zijn.
- Gebruik een nuchtere toon zonder emotie, vermeld eenvoudig de regel die is overtreden en wat de gevolgen zullen zijn.
- Wees consequent en vermijd verbale ruzie met het kind over de gevolgen of wat er is gebeurd.
- Geef het kind een plek om zijn frustraties te uiten. Zorg voor een kussen om in te slaan of tegen te schreeuwen.
Ondersteuning voor ouders
Het opvoeden van een kind met ODD kan emotioneel belastend zijn en het is belangrijk om te zoeken naar mogelijkheden om met andere ouders te praten. Het maakt niet uit hoe attent en begripvol uw familie en vrienden zijn, er is iets speciaals aan het praten met andere ouders die het dagelijkse leven met een kind met ODD begrijpen.
Naast emotionele ondersteuning kunnen online ondersteuningsgemeenschappen of Facebook-groepen ervoor zorgen dat u wordt geïnformeerd over de nieuwste bevindingen en benaderingen voor het omgaan met ODD.
Als uw kind worstelt met ODD, neem dan contact op met de National Helpline Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw regio.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Een woord van Verywell
De prognose voor herstel van ODD is onduidelijk. Sommige kinderen zullen volwassen worden en de symptomen van de aandoening zullen verdwijnen naar de volwassenheid. Anderen zullen de stoornis in de volwassenheid dragen. Om aan de complexe behoeften van deze kinderen te voldoen, is de medewerking van ouders, schoolpersoneel en professionals in de geestelijke gezondheidszorg nodig.
Een coöperatieve, consistente inspanning thuis en op school zal de kans op een positief resultaat voor deze kinderen vergroten, vooral wanneer de interventie op jonge leeftijd begint.