Het is bewezen dat Hispanics en Latino-Amerikanen een van de grootste etnische groepen in de Verenigde Staten zijn. Dit heeft echter zeker niet de stereotypen en gevallen van rassendiscriminatie verzacht die deze individuen over het algemeen in dit land ervaren. Lees verder om erachter te komen hoe racisme de gezondheid beïnvloedt van degenen die tot de Latinx-gemeenschap behoren.
Impact op mentale en fysieke gezondheid
Zoals veel gemarginaliseerde groepen, hebben veel Iberiërs en Latijns-Amerikanen te maken met racisme vanaf hun kindertijd tot ver in de volwassenheid. Als dit probleem niet wordt aangepakt, kunnen deze ervaringen blijvende effecten hebben op de psyche en het zelfvertrouwen van een persoon.
Slecht zelfbeeld
Volgens James Rodriguez, PhD, LCSW, een psycholoog en directeur van trauma-geïnformeerde diensten aan het NYU McSilver Institute, kunnen patronen van micro-agressie, hoewel ze (ervaringen met racisme) niet altijd voor de hand liggend en openlijk zijn, een grote invloed hebben op het zelfrespect en geestelijke gezondheid van Latinx-individuen.
“De afgelopen decennia is er steeds meer onderzoek verschenen naar de gevolgen van racisme en discriminatie, wat soms een traumatische gebeurtenis kan zijn (zoals racistisch worden genoemd) terwijl het inderdaad heimelijk en duidelijk is, of micro-agressies (zoals onderworpen worden aan tot raciale stereotypen), of voorbeelden van chronische stressoren waar mensen doorheen kunnen gaan”, legt Rodriguez uit. "De wetenschap (laat zien) dat het veel verder gaat dan zelfrespect."
James Rodriguez, PhD, LCSW
Racisme en discriminatie in al zijn vormen, inclusief micro-agressies, kunnen leiden tot een slecht gevoel van welzijn.
- James Rodriguez, PhD, LCSWLichamelijke stress
Een studie uit 2017 in Ras en sociale problemen toonde aan dat gecultiveerde Latino's (gemeten in termen van taalvoorkeur) meer kans hadden om fysieke stress te ervaren van waargenomen raciale micro-agressies na rekening te houden met sociale en demografische factoren. Deze stress was gekoppeld aan een algehele slechtere zelfgeschatte gezondheid voor dezelfde groep
Maar nog specifieker, het zou ook kunnen zijn en bijdragen aan meer ernstige psychische stoornissen, zoals depressie, angst en suïcidaliteit, zegt Rodriguez. Niet alleen dat, maar het kan ook bijdragen aan verschillende lichamelijke gezondheidsresultaten, waaronder ontstekingsziekten, hart- en vaatziekten, hypertensie en bloeddruk, en vaak sociale problemen zoals alcohol- en middelenmisbruik.
"Het is belangrijk op te merken dat deze mechanismen van persoon tot persoon kunnen verschillen, maar het is van cruciaal belang om te begrijpen dat racisme en discriminatie kunnen leiden tot zeer ernstige fysieke en mentale gezondheidsproblemen en sociale problemen die we bij jonge mensen zien", zegt hij. "Wanneer mensen worden behandeld als minder dan en gemarginaliseerd in de samenleving, kunnen ze dat stigma en negatieve berichten over zichzelf zeker internaliseren in een slechte geestelijke gezondheid en ook een slecht zelfbeeld."
Racisme confronteren
Volgens Rodriguez zijn gesprekken essentieel als het gaat om het vermijden van extreme gezondheidsresultaten die zich manifesteren als gevolg van de stress die wordt veroorzaakt door rassendiscriminatie.
"Praten over racisme en discriminatie is van cruciaal belang, maar wat het soms moeilijk maakt, is dat micro-agressies bijna per definitie opzettelijk of onopzettelijk zijn", zegt hij.
Voorbeelden hiervan zijn iemand die zegt dat je welbespraakt bent omdat je eruitziet alsof je een andere taal spreekt of zichtbaar Latino bent, met de perceptie dat je uniek en anders bent en niet als intelligent zou worden beschouwd.
Dit soort berichten kan het voor mensen echter lastig maken om te beslissen wat de moeite waard is om te confronteren en het een naam te geven, zegt Rodriguez. Maar erover praten en duidelijk zijn en mensen de ruimte geven om over die verschillende vormen van discriminatie te praten, kan van cruciaal belang zijn bij het vergroten van het bewustzijn.
Hoewel de meeste mensen zouden willen geloven dat racistische omgevingen de afgelopen decennia zijn afgenomen, zijn micro-agressies eigenlijk meer mainstream geworden, zegt Rodriguez. Veel mensen kunnen ze beter herkennen, maar sommige mensen, met name kinderen, zijn vaak niet toegerust om discussies over rassendiscriminatie op hetzelfde niveau te verwerken en te starten als volwassenen, die zich er scherper van bewust zijn. Toch kunnen kinderen die marginalisering nog steeds voelen, en daarom zijn deze gesprekken van cruciaal belang.
Colorisme
Het is belangrijk om ook het onderwerp cultureel racisme of racisme tussen groepen in je discussies en gesprekken op te nemen, zegt Rodriguez. Colorisme kan ertoe leiden dat mensen anderen binnen hun eigen etnische groep discrimineren.
Bovendien realiseren sommige mensen zich misschien niet dat racisme niet altijd een conflict is tussen blanken en mensen van kleur, maar dat het soms kan voorkomen binnen groepen die racisme en discriminerende boodschappen in zichzelf afdwingen.
Coping-mechanismen
Er is echter niet één lineaire manier om met directe ervaringen met racisme om te gaan, zegt Rodriguez. Sommige mensen kunnen hun eigen copingstrategieën ontwikkelen en besluiten er liever niet mee om te gaan en kiezen ervoor om hun eigen manieren te vinden om ermee om te gaan.
Sommige copingmethoden kunnen zijn: er met vrienden over praten, er met anderen over praten of hun ervaringen delen met anderen die hetzelfde meemaken.
"Soms kan die collectieve ervaring nuttig zijn om contact te maken met anderen die het wel begrijpen en die er vergelijkbare ervaringen mee hebben", zegt hij. "Dus sommige mensen kunnen besluiten dat ze die woede en die energie gaan kanaliseren in alles wat ze doen om te helpen en ermee om te gaan, of dat nu sporten is, of naar muziek luisteren, of op andere manieren."
"Mensen toestemming geven om te reageren op een manier die nuttig voor hen is, is van cruciaal belang om mensen te helpen deze blootstellingen te verwerken en aan te pakken en aan te pakken", vervolgt hij. "Sommige mensen nemen ook deel aan collectieve actie, zijn echt voorstander van antiracisme en nemen deel aan een collectieve activiteit en collectieve actie tegen racisme."
Hoe ouders en verzorgers kunnen helpen
Ouders en verzorgers van jonge kinderen kunnen een belangrijke rol spelen door hun kinderen te helpen herkennen wanneer ze racisme ervaren en hen mogelijk uit te rusten met de tools om ermee om te gaan en erop te reageren.
"Soms, tenzij de ouder zelf deze problemen heeft kunnen onderzoeken en bespreken, zijn er misschien niet die mogelijkheden om te onderwijzen en te leren en jonge kinderen te helpen dat soort problemen te benaderen en aan te pakken", zegt Rodriguez.
Scholen beginnen ook langzaamaan materiaal te ontwikkelen en richtlijnen te geven over hoe ze discussies met kinderen over hun blootstelling aan racisme en discriminatie kunnen vergemakkelijken, of ze nu aan de ontvangende kant staan of dat ze er getuige van zijn.
Voor sommige ouders kunnen kinderboeken en jeugdboeken nuttig zijn als het gaat om het beginnen of voeren van gesprekken over de impact van racisme en discriminatie.
Andere nuttige bronnenaanbevelingen van Rodriguez zijn onder meer onlinebronnen die worden aangeboden door de American Psychological Association and Therapy for Latinx, die een zoekmachine bevat om aanbieders van geestelijke gezondheidszorg in Latinx-gemeenschappen te vinden.
Een woord van Verywell
Hoewel elk individu zijn eigen voorkeursmanieren heeft om iemand te confronteren die hen marginaliseert, is het van cruciaal belang dat deze gesprekken plaatsvinden binnen Latinx-gemeenschappen, ook binnen gezinnen en in educatieve instellingen.
Door te erkennen dat deze problemen zowel bij volwassenen als bij kinderen voorkomen, onderneemt u stappen om uzelf te wapenen met de juiste middelen om slechte geestelijke gezondheidsresultaten op de lange termijn te verminderen.
