In de meeste gevallen is ziekenhuisopname niet nodig om obsessief-compulsieve stoornis (OCS) te behandelen. De meerderheid van de mensen met OCS kan zeer effectief ambulant worden behandeld door een verscheidenheid aan gekwalificeerde GGZ-aanbieders met behulp van psychotherapie of medicatie of een combinatie daarvan.
medicijnen
De meest voorkomende medicijnen die worden gebruikt om OCS te behandelen, zijn selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zoals Prozac (fluoxetine), Luvox (fluvoxamine), Paxil (paroxetinehydrochloride) Zoloft (sertraline), Celexa (citalopram) en Lexapro (escitalopram); serotonine- en noradrenalineheropnameremmers zoals Effexor (venlafaxine); en een tricyclisch antidepressivum dat bekend staat als Anafranil (clomipramine).
Psychotherapie
Van blootstellingstherapie en cognitieve gedragstherapie (CGT) is aangetoond dat ze bijzonder nuttig zijn bij de behandeling van OCS-symptomen.
Repetitieve transcraniële magnetische stimulatie
Een andere mogelijke behandelingsoptie is repetitieve transcraniële magnetische stimulatie (rTMS), waarbij een magnetische spoel op de schedel wordt geplaatst om een magnetisch veld af te geven aan gerichte hersengebieden. Deze behandeling heeft verschillende resultaten, maar omdat het niet-invasief is en weinig bijwerkingen heeft, kan het een optie zijn voor mensen met OCS die geen verlichting vinden van conventionele methoden.
Wanneer behandeling bij de patiënt nodig is
Deelname aan intensieve klinische behandelprogramma's is alleen voorbehouden aan de ernstigste gevallen van OCS. Gelukkig vormen deze ernstige gevallen de minderheid van OCS-patiënten. Gezien de kosten en inzet die nodig zijn, worden intensieve klinische programma's vaak gezien als een laatste redmiddel wanneer andere behandelingen hebben gefaald.
In gevallen die ziekenhuisopname vereisen, ervaart de persoon OCS-symptomen die ernstig genoeg zijn om hun vermogen om op het werk en thuis te functioneren ernstig aan te tasten. ernstige beperkingen hebben in hun relaties met vrienden en familie. In bijzonder ernstige gevallen is het mogelijk dat de persoon dagen, weken, maanden (of langer) zijn huis niet heeft verlaten.
Patiënten die een klinische behandeling nodig hebben voor ernstige symptomen, kunnen bijna de hele dag bezig zijn met rituelen of dwanghandelingen.
Ziekenhuisopname opties
Zelfs in gevallen waarin patiënten een hoger behandelingsniveau nodig hebben, zijn er opties zoals dagprogramma's, intensieve poliklinische programma's, gedeeltelijke ziekenhuisprogramma's en residentiële programma's. Volledige ziekenhuisopname wordt meestal alleen uitgevoerd wanneer patiënten niet voor zichzelf kunnen zorgen of ze gevaarlijk zijn voor zichzelf of anderen.
Hoewel de overgrote meerderheid van de ziekenhuisopnames voor OCS vrijwillig zijn, kunnen in gevallen waarin de symptomen van de persoon zo ernstig zijn dat ze een gevaar voor zichzelf of anderen vormen, ze onvrijwillig in het ziekenhuis worden opgenomen. Suïcidale gedachten geassocieerd met depressie veroorzaakt door ernstige en niet-aflatende OCS-symptomen kunnen een reden zijn voor ziekenhuisopname
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Chirurgie
Als laatste redmiddel zijn er verschillende psychochirurgische behandelingen beschikbaar om patiënten met ernstige, therapieresistente OCS te behandelen. Eén procedure richt zich op en verbrandt delen van de hersenen in het gebied dat bekend staat als de cortex anterior cingulate. Studies hebben aangetoond dat deze chirurgische ingrepen effectief kunnen zijn voor meer dan de helft van de mensen die een behandeling hebben ondergaan.