Waarom verslaving wordt beschouwd als een chronische hersenziekte?

Verslaving is een chronische hersenziekte die volgens een groep professionals in de verslavingsgeneeskunde meer te maken heeft met de neurologie van de hersenen dan met de uiterlijke manifestaties van gedragsproblemen en slechte keuzes.

In april 2011 bracht de American Society of Addiction Medicine (ASAM) haar nieuwe definitie van verslaving uit, die voor het eerst verslaving uitbreidt tot ander gedrag dan problematisch middelenmisbruik. Een groep van 80 verslavingsdeskundigen werkte vier jaar aan de nieuwe definitie van verslaving en concludeerde dat verslaving gaat om de onderliggende neurologie van de hersenen en niet om uiterlijk gedrag.

Verslaving verandert het beloningssysteem van je hersenen

Verslaving beïnvloedt de beloning, motivatie, geheugen en gerelateerde circuits van je hersenen in de mate dat je motivaties worden veranderd, zodat je verslavende gedrag gezond, zelfzorggedrag vervangt.

Het beloningssysteem van de hersenen is ook zo veranderd dat de herinnering aan eerdere beloningen - of het nu voedsel, seks of drugs is - een biologische en gedragsreactie kan veroorzaken om het verslavende gedrag opnieuw te vertonen, ondanks negatieve gevolgen, en soms ook al vind je niet eens meer plezier in de activiteit.

Impulscontrole is ook gewijzigd

Verslaving beïnvloedt ook de frontale cortex van je hersenen op zo'n manier dat je impulscontrole en beoordelingsvermogen verandert. Dit resulteert in het 'pathologische streven naar beloningen', zegt ASAM wanneer verslaafden terugkeren naar hun verslavende gedrag om zich 'normaal' te voelen.

De frontale cortex is betrokken bij het remmen van impulsiviteit en het uitstellen van bevrediging.

Omdat dit deel van de hersenen zich blijft ontwikkelen tot jongvolwassenheid, denken de ASAM-experts dat dit de reden is waarom vroege blootstelling aan stoffen gekoppeld is aan de latere ontwikkeling van verslaving.

Kenmerken van verslaving

Volgens de ASAM-definitie wordt verslaving gekenmerkt door:

• Onvermogen om consequent te onthouden
• Vermindering van gedragscontrole
• Verlangen naar of meer "honger" naar drugs of belonende ervaringen
• Verminderde herkenning van problemen met uw gedrag en relaties
• Een disfunctionele emotionele reactie

Andere kenmerken van verslavend gedrag

Deze aandoeningen komen ook vaak voor bij verslaving:

• Hunkeren naar en verslavend gedrag worden veroorzaakt door externe signalen
• Een risico op terugval, zelfs na lange perioden van onthouding
• Weerstand tegen verandering ondanks toenemende problemen

Verminderde controle en beoordelingsproblemen

ASAM zegt dat gedragsmanifestaties en complicaties van verslaving, als gevolg van verminderde controle, kunnen zijn:

• Meer verslavend gedrag vertonen dan je van plan was
• Meer tijd verloren van werk of school
• Voortdurend middelengebruik ondanks fysieke of psychologische gevolgen
• Versmalling van je repertoire voor verslavingsgedrag; je drinkt bijvoorbeeld maar één merk van een bepaald soort alcohol
• Gebrek aan bereidheid om hulp te krijgen, ondanks het toegeven van een probleem

Verslaving kan cognitieve veranderingen veroorzaken

Cognitieve veranderingen bij verslaving kunnen zijn:

• Preoccupatie met de stof of verslavend gedrag
• Een veranderd besef van de voor- en nadelen van verslavend gedrag
• Een valse overtuiging dat uw problemen geen voorspelbare gevolgen zijn van verslaving

Verslaving kan emotionele veranderingen veroorzaken

ASAM gelooft dat emotionele veranderingen bij verslaving kunnen zijn:

• Verhoogde angst, dysforie en emotionele pijn
• Situaties die stressvoller lijken dan ze in werkelijkheid zijn
• Moeite met het identificeren en uiten van gevoelens

De reden voor een nieuwe definitie van verslaving

In het verleden was de diagnose van verslaving gericht op uiterlijke manifestaties van iemands gedrag, die kunnen worden waargenomen en bevestigd door gestandaardiseerde vragenlijsten. De nieuwe definitie van verslaving richt zich in plaats daarvan op wat er in je omgaat, in je hersenen.

De experts van ASAM hopen dat hun nieuwe definitie leidt tot een beter begrip van het ziekteproces, dat volgens hen biologisch, psychologisch, sociaal en spiritueel is in zijn manifestatie. Verslaving kan zich manifesteren in veel gedragingen die verder gaan dan middelenmisbruik.

De implicaties voor de behandeling

Traditioneel hebben mensen met verslavingen behandeling gezocht en gekregen voor een bepaalde stof of bepaald gedrag. Dit heeft er soms toe geleid dat de persoon de ene verslaving door de andere vervangt - wat ASAM het 'pathologische streven naar beloningen' noemt - omdat de onderliggende oorzaak niet werd behandeld.

ASAM suggereert dat een uitgebreide verslavingsbehandeling zich moet richten op alle actieve en potentiële stoffen en gedragingen die verslavend kunnen zijn. ASAM wees er voorzichtig op dat het feit dat verslaving een primaire, chronische hersenziekte is, verslaafden niet ontslaat van het nemen van verantwoordelijkheid voor hun gedrag.

Net zoals mensen met hartaandoeningen of diabetes persoonlijke verantwoordelijkheid moeten nemen voor het omgaan met hun ziekte, moet u als u een verslaving heeft ook de nodige stappen ondernemen om uw kans op terugval te minimaliseren, zei ASAM.

Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.

Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.