Belangrijkste leerpunten
- Volwassen Medicare-patiënten met schizofrenie hadden 4,5 keer meer kans om te overlijden door zelfmoord dan de algemene bevolking van Amerikanen.
- Mannen liepen een groter risico op zelfmoord dan andere geslachten en het risico op zelfmoord was het laagst bij senioren met schizofrenie.
- Bij jonge volwassenen werden grotere zelfmoordrisico's geassocieerd met blanke patiënten, evenals een voorgeschiedenis van middelengebruik, zelfmoordgedachten, zelfmoordpogingen, zelfverwonding, enz.
Schizofrenie brengt veel uitdagingen met zich mee, waaronder het risico op zelfmoord. Een recente studie in JAMA Psychiatrie heeft geconstateerd dat Medicare-patiënten van 18 tot 34 jaar met schizofrenie het hoogste risico op zelfmoord hebben
Nu het aantal zelfmoorden in de Verenigde Staten stijgt, kunnen deze onderzoeksresultaten helpen bij de broodnodige outreach en programmering om de geestelijke gezondheidsbehoeften van patiënten met schizofrenie in het hele land te ondersteunen.
Vooral gezien het feit dat de behandeling van schizofrenie en het risico op zelfmoord nog steeds beperkt wordt door verschillen in de gezondheidszorg tussen rassen, moeten vervolgonderzoeken verder onderzoeken hoe onderdrukking de hoge risico's op zelfmoord kan verergeren.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Het onderzoek begrijpen
Op basis van deze cohortstudie van 668.836 patiënten met schizofrenie en Medicare-dekking, vertoonden deelnemers een groter risico op zelfmoord dan de algemene bevolking van Amerikanen, met het hoogste percentage onder degenen van 18-34 jaar en het laagste percentage onder degenen van 65 jaar en ouder.
In de algemene populatie van Amerikanen neemt het zelfmoordrisico meestal toe met de leeftijd, maar uit deze studie bleek dat bij mensen met schizofrenie risicofactoren zoals zelfmoordgedachten, zelfmoordpoging, zelfverwonding, middelengebruik, klinische psychiatrische ziekenhuisopname en bezoeken aan de spoedeisende hulp afnemen met de leeftijd.
Een beperking van deze studie is mogelijke selectiebias omdat de steekproef alleen Medicare-patiënten met schizofrenie omvatte die gedurende ten minste 1 jaar waren ingeschreven met ten minste 1 klinische of ten minste 2 poliklinische schizofreniecodes, dus die factoren kunnen van invloed zijn op de bevindingen van dit onderzoek .
Interventies moeten reageren op onderdrukking
Klinisch psycholoog Aimee Daramus, PsyD, zegt: "Deze studie is een plek om te beginnen bij het proberen om gerichte interventies te creëren om zelfmoord bij mensen met schizofrenie te voorkomen. Tijdens de adolescentie is zelfmoord meestal een reactie op pesten en sociale afwijzing of isolatie, maar als mensen gaan naar de jonge volwassenheid, en in het bijzonder bij mannen, is zelfmoord meestal gerelateerd aan wanhoop over het vervullen van financiële, carrière- en andere volwassen doelen."
Wat leeftijd betreft, benadrukt Daramus dat schizofrenie zich vaak manifesteert in de late tienerjaren en vroege tot midden twintig, dus de verhoogde zelfmoordcijfers kunnen te wijten zijn aan de manier waarop schizofrenie wordt geassocieerd met sociale afwijzing en grotere moeilijkheden bij het vervullen van carrièredoelen. Daramus waarschuwt dat BIPOC- en LGBTQ-individuen verder worden gemarginaliseerd, omdat ze vaak ook worden geconfronteerd met de negatieve effecten van ras, seksualiteit en geslacht.
Daramus zegt: "Als iemand door zijn familie wordt afgewezen vanwege zijn seksuele geaardheid of geslacht, lopen ze een groter risico op dakloosheid, naast de neerwaartse sociale drift waardoor veel mensen met schizofrenie geen huis meer hebben."
Ze voegt eraan toe dat effectieve interventie over meer moet gaan dan alleen therapie en medicijnen. "We hebben ook interventies nodig voor huisvesting, banen, onderwijs en educatieve interventies op gemeenschapsniveau om stigma te verminderen. Dit stukje onderzoek is een belangrijk stukje van een complexe puzzel", zegt ze.
Aimee Daramus, Psy.D.
Effectieve interventies kunnen niet alleen over therapie en medicijnen gaan. We hebben ook interventies nodig voor huisvesting, banen, onderwijs en educatieve interventies op gemeenschapsniveau om stigma te verminderen.
- Aimee Daramus, Psy.D.Marginalisatie kan psychotische symptomen verergeren
De door Johns Hopkins opgeleide psychiater en regionaal medisch directeur voor gemeenschapspsychiatrie, Leela R. Magavi, MD, zegt: "Veel mensen zijn niet in staat om relaties met dierbaren te onderhouden of een baan te behouden. Dit leidt tot dakloosheid en middelengebruik, waarvan het laatste kan psychotische symptomen verergeren.Bovendien ervaren veel schizofrene personen angstaanjagende auditieve hallucinaties waarbij ze een stem horen, die hen beveelt zichzelf of anderen schade te berokkenen."
Hoewel de realiteit van het navigeren door positieve en negatieve symptomen van schizofrenie een uitdaging kan zijn, beweert Magavi dat het mogelijk is om schizofrene individuen en hun families collectief te helpen met passende gemeenschapsondersteuning, therapie en medicatiebeheer.
Magavi zegt: "Wanneer mensen voor het eerst stemmen ervaren, ervaren ze vaak ernstige depressies en angstgevoelens. Dit kan paniekaanvallen en sociale terugtrekking veroorzaken, evenals schaamte, schuldgevoel en angst voor afwijzing. Om deze reden nemen sommige mensen zelfmedicatie met alcohol en middelen om de pijn te verdoven en de stemmen te verminderen. Alcoholontwenning, cocaïnegebruik en marihuanagebruik kunnen psychotische symptomen veroorzaken en verergeren."
Wat dit voor u betekent?
Deze onderzoeksresultaten laten zien hoe schizofrenie het risico op overlijden door zelfmoord kan verhogen, vooral onder de 18-34-jarigen, mannen, blanken, met een voorgeschiedenis van middelengebruik, zelfmoordgedachten, zelfmoordpogingen, zelfverwonding, enz.
Hoewel schizofrenie kan worden behandeld, moeten zelfmoordpreventieprogramma's reageren met gerichte benaderingen voor degenen met een groter risico, waarbij verder moet worden overwogen hoe marginalisering een negatieve invloed kan hebben op deze gezondheidsresultaten.
