Leeftijdsdiscriminatie is een vorm van discriminatie waarbij vooroordelen jegens mensen op basis van hun leeftijd met zich meebrengen. Net als racisme en seksisme houdt leeftijdsdiscriminatie in dat er negatieve stereotypen worden gehanteerd over mensen van verschillende leeftijden.
De term leeftijdsdiscriminatie werd voor het eerst gebruikt door gerontoloog Robert N. Butler om de discriminatie van oudere volwassenen te beschrijven. Tegenwoordig wordt de term vaak toegepast op elke vorm van op leeftijd gebaseerde discriminatie, of het nu gaat om vooroordelen tegen kinderen, tieners, volwassenen of bejaarden.
Manifestaties van leeftijdsdiscriminatie worden vaak genoemd in werksituaties, waar dit kan leiden tot loonverschillen of moeilijkheden bij het vinden van werk.
Jongeren kunnen moeite hebben met het vinden van een baan en een lager loon ontvangen vanwege hun vermeende gebrek aan ervaring, terwijl oudere volwassenen problemen kunnen hebben met het behalen van promoties, het vinden van nieuw werk en het veranderen van loopbaan.
Stereotypen die bijdragen aan leeftijdsdiscriminatie
Onderzoekers Susan Fiske hebben gesuggereerd dat stereotypen over oudere mensen vaak verband houden met hoe jongere mensen verwachten dat ze zich gedragen
- Het eerste stereotype dat ze beschreef, heeft betrekking op: opeenvolging. Jongeren gaan er vaak van uit dat ouderen 'aan de beurt zijn geweest' en plaats moeten maken voor de jongere generaties.
- Het tweede stereotype heeft betrekking op wat Fiske noemt: consumptie. Jongeren vinden vaak dat beperkte middelen aan zichzelf moeten worden besteed in plaats van aan oudere volwassenen.
- Ten slotte hebben jongeren ook stereotypen over de identiteit van oudere volwassenen. Jongere mensen vinden dat degenen die ouder zijn dan zij "zich moeten gedragen naar hun leeftijd" en niet moeten proberen de identiteit van jongere mensen te "stelen", inclusief zaken als spraakpatronen en manier van kleden.
Hoe vaak komt leeftijdsdiscriminatie voor?
Onderzoekers hebben ook ontdekt dat leeftijdsdiscriminatie verrassend veel voorkomt. In een studie gepubliceerd in een uitgave van 2013 van de gerontoloog, keken onderzoekers hoe ouderen vertegenwoordigd waren in Facebook-groepen. Ze vonden 84 groepen gewijd aan het onderwerp oudere volwassenen, maar de meeste van deze groepen waren opgericht door mensen van in de twintig. Bijna 75 procent van de groepen bestond om ouderen te bekritiseren en bijna 40 procent pleitte voor een verbod op activiteiten zoals autorijden en winkelen.
Ook ouderen voelen de impact van deze discriminatie op de werkvloer. Volgens de Amerikaanse Equal Opportunity Commission houdt bijna een kwart van alle claims van werknemers verband met discriminatie op grond van leeftijd.
De AARP meldt dat 1 op de 5 werknemers in de Verenigde Staten ouder is dan 55 jaar. Bijna 65% van de werknemers zegt dat ze te maken hebben gehad met discriminatie op basis van leeftijd op het werk en 58% van de ondervraagden is van mening dat leeftijdsdiscriminatie duidelijk werd vanaf de leeftijd 50.
Leeftijdsdiscriminatie bestrijden?
De American Psychological Association suggereert dat leeftijdsdiscriminatie een ernstig probleem is dat op dezelfde manier moet worden behandeld als discriminatie op grond van geslacht, ras en handicap. Ze suggereren dat het kan helpen om het publiek bewust te maken van de problemen die leeftijdsdiscriminatie veroorzaakt. Naarmate de populatie van oudere volwassenen blijft toenemen, wordt het steeds belangrijker om manieren te vinden om leeftijdsdiscriminatie te minimaliseren
