Onderzoek wijst uit dat seksuele bevrediging volgens onderzoek een cruciale rol speelt in gezonde relaties, maar er zijn een aantal factoren die de kwaliteit van het seksleven van een stel en het individuele seksuele verlangen in de loop van een relatie kunnen beïnvloeden. Elke relatie kan droge perioden doormaken wanneer uw partner plotseling minder geïnteresseerd is in seks dan u.
Het kan een kortdurend probleem zijn dat verband houdt met stress op het werk of andere problemen die uw partner tot afleiding hebben gedreven. Nog vaker kan een plotselinge, hectische planning, variërend van eindejaarsexamens tot een deadline voor het doen of sterven van je werk, je partner uitgeput en ongeïnteresseerd achterlaten in iets meer dan slapen of een nacht voor de tv.
Hoewel droge perioden zoals deze vaak voorkomen en meestal vanzelf verdwijnen als de situatie eenmaal stabiel is, kan een langdurige en onverklaarbare desinteresse in seks schadelijk zijn voor een relatie en het algemene welzijn van beide partners.
Dit kan niet alleen gevoelens van frustratie en twijfel aan jezelf opwekken, maar je kunt je ook afvragen of dit je eerste stap naar een seksloos huwelijk kan zijn. Het is geen geheel ongegronde zorg; onderzoek suggereert dat de hoeveelheid seks die mensen hebben aan het afnemen is.
Volgens een studie gepubliceerd in de Archieven van seksueel gedrag, Amerikaanse volwassenen hebben minder seks, ongeacht hun geslacht, ras of burgerlijke staat.
Uitdagingen
Er is geen regel over wanneer een droge periode "te lang" is. Veel hangt af van de leeftijd van het paar, hoe lang ze al samen zijn en wat hun gebruikelijke sekspatroon is geweest.
Het is belangrijk om 'gemiddelde' schattingen van hoe vaak koppels seks hebben niet te verwarren met wat normaal is voor jou en je relatie. Elk individu en elk paar is anders, en het seksuele verlangen zal in de loop van de tijd natuurlijk fluctueren. Het belangrijkste is dat jullie allebei tevreden zijn met de hoeveelheid en kwaliteit van de seks die jullie hebben.
Uiteindelijk moet actie worden ondernomen als een droge periode voelbare spanningen in de relatie veroorzaakt of het vertrouwen van een of beide partners ondermijnt. En dat kan lastig zijn.
Tenzij beide partners bereid zijn om eerlijke en open communicatie aan te gaan, kan elke discussie over het gebrek aan seks gevoelens van schuld, woede, schuld of verlegenheid oproepen, in plaats van een oplossing te zoeken.
Hiertoe zijn er stappen die u kunt nemen om het probleem samen aan te pakken. Het zou in de eerste plaats vereisen dat u geen aannames doet over het gebrek aan seksuele interesse van uw partner, hoezeer u er ook last van heeft.
Oorzaken
Vermindert geslachtsdrift en intimiteit komen vaak voor naarmate mensen ouder worden. Onderzoek heeft aangetoond dat seksuele intimiteit begint af te nemen rond de leeftijd van 45 en doorgaat naarmate mensen ouder worden.
Het zijn veel verschillende factoren die kunnen bijdragen aan een verminderde interesse in seks. Dus hoewel je mag aannemen dat je partner een affaire heeft, homo is of gewoon geen interesse meer in je heeft, moet je openstaan voor alle mogelijkheden.
Bovendien is het belangrijk om onderscheid te maken tussen een laag libido (het verlies van seksueel verlangen), hypoactief seksueel verlangen (de afwezigheid van seksuele fantasieën) en seksuele disfunctie. Elk kan fysieke en psychologische oorzaken hebben, maar de manier waarop ze worden behandeld totaal verschillend. Door het verschil te begrijpen, kunt u het probleem objectiever benaderen en veel van de emotionele gevolgen vermijden.
Laag libido
Een laag libido is een afname van de zin in seks die kan leiden tot verminderde seksuele activiteit. Het kan worden behandeld als de onderliggende oorzaken kunnen worden geïdentificeerd. De oorzaken van het verlies van seksuele interesse kunnen talrijk zijn, waaronder:
- Stress
- Depressie
- Erectiestoornissen
- Hormoononevenwichtigheden (aangespoord door menopauze en hypogonadisme)
- Genitale pijn (zoals vaginisme of balanitis)
- Chronische ziekte
- medicijnen
- Een laag zelfbeeld
- Relatieproblemen
De lijst kan maar doorgaan. Andere emotionele uitdagingen kunnen ook een rol spelen in hoeveel een persoon naar seks verlangt.
Hypoactieve seksuele luststoornis
Hypoactieve seksuele luststoornis (HSDD) wordt gedefinieerd als de afwezigheid van seksuele fantasieën en verlangen naar seksuele activiteit. Het is de meest voorkomende vorm van seksuele disfunctie bij vrouwen en treft 8,9% van de vrouwen tussen 18 en 44 jaar, 12,3% tussen 45 en 64 jaar en 7,4% boven de 65 jaar.
Onderzoek suggereert dat HSDD verband houdt met een aantal negatieve uitkomsten, waaronder een slechtere gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven, frequentere negatieve emoties, minder geluk en minder tevredenheid met partners.
Ondanks de negatieve gevolgen van de aandoening, wordt deze zowel ondergediagnosticeerd als onderbehandeld. Minder dan 50% van de mensen met seksuele problemen zoekt hulp bij hun arts, vaak uit schaamte of ongemak en begint gesprekken over seks.
Seksuele disfunctie
Seksuele disfunctie omvat elk probleem dat zich op enig moment tijdens de seksuele responscyclus voordoet en dat een individu of een paar verhindert een bevredigende seksuele ervaring te hebben. Dit kan problemen met verlangen, opwinding, orgasme of pijn omvatten.
Soorten seksuele disfunctie bij mannen zijn erectiestoornissen, vertraagde ejaculatie en voortijdige ejaculatie. Bij vrouwen kunnen vormen van seksuele disfunctie zijn: onvoldoende smering tijdens geslachtsgemeenschap, het onvermogen om de vaginale spieren te ontspannen om geslachtsgemeenschap mogelijk te maken.
Oplossingen
Wanneer je je partner benadert over seksuele problemen in de relatie, is dit de slechtste plaats in de slaapkamer waar je zowel bloot als kwetsbaar bent. Zoek in plaats daarvan een neutraal terrein waar je alleen, privé en ongestoord kunt zijn.
Doe er alles aan om je gevoeligheid te uiten en zonder enige suggestie van schuld. Hoewel het belangrijk is om je zorgen te delen, doe dit dan binnen de context van de relatie in plaats van te beweren dat "jij" ervoor zorgt dat "mij" zich zorgen maakt. Dat is waar zorgen de schuld worden.
- Als uw partner niet weet wat het probleem veroorzaakt maar het bestaan ervan erkent, suggereert een lichamelijk onderzoek bij de huisarts. Een laag libido is vaak het gevolg van een niet-gediagnosticeerde medische aandoening (zoals laag testosteron, hoge bloeddruk, hypothyreoïdie of diabetes) of de bijwerking van bepaalde medicijnen (zoals antidepressiva, anticonceptiepillen en sommige prostaatmedicatie).
- Als uw partner stopt of terughoudend is om het probleem te bespreken, je moet de leiding nemen en de dingen niet persoonlijk opvatten. Uiteindelijk gaat het er niet om dat jij je partner in de steek laat of dat je partner jou in de steek laat. Het is gewoon zo dat jullie als koppel allebei de verantwoordelijkheid voor het probleem moeten nemen. Door het voortouw te nemen en, indien nodig, relatietherapie voor te stellen, kunt u het probleem aan het licht brengen en het proces gebruiken om de relatie te versterken in plaats van te kwetsen.
- Als uw partner een probleem kan lokaliseren (zoals stress op het werk of de hele tijd moe zijn), werk samen om een oplossing te vinden. Concentreer u op stapsgewijze verandering en zoek indien nodig medische hulp. En wees niet verlegen om therapie voor te stellen.
Therapie kan geweldig zijn om stressbeheersingsvaardigheden aan te leren en kan helpen bij het identificeren van onderstromen van depressie of angst. Neem bovendien de tijd om het belang van intimiteit en fysieke nabijheid te herhalen terwijl je probeert een blijvende oplossing te vinden.
Een woord van Verywell
Het is belangrijk om te onthouden dat het oplossen van elk relatieprobleem - of het nu seksueel, financieel of emotioneel is - een proces is en geen gebeurtenis. Neem de tijd, wees geduldig en zoek, indien nodig, advies om ervoor te zorgen dat je zelfrespect en zelfvertrouwen intact blijven.