Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) is een ernstige aandoening die soms intensieve klinische behandeling in een psychiatrisch ziekenhuis vereist. Het idee om in het ziekenhuis te worden opgenomen is voor de meeste mensen erg beangstigend, maar als u weet wat u kunt verwachten, kunt u uw angst verminderen.
Duur van intramurale ziekenhuisopname voor BPS
De meeste ziekenhuisopnames in een ziekenhuis vinden plaats vanwege de bezorgdheid dat de patiënt het risico loopt zichzelf of iemand anders iets aan te doen, en de patiënt wordt ontslagen zodra dat risico is geweken.
In het verleden duurde de klinische behandeling voor BPS misschien maanden of zelfs jaren, maar nu is de klinische behandeling over het algemeen veel korter, afhankelijk van de behoeften van de betrokken persoon.
Sommige ziekenhuizen bieden langdurige, vrijwillige intensieve behandelingen voor BPS, die weken of maanden kunnen duren. In het algemeen heeft onderzoek echter aangetoond dat zeer lange psychiatrische ziekenhuisopnames niet helpen bij mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis
Vrijwillig versus onvrijwillig
Een psychiatrische ziekenhuisopname kan vrijwillig of onvrijwillig plaatsvinden. Er is sprake van een vrijwillige ziekenhuisopname wanneer de patiënt erkent dat hij meer hulp nodig heeft dan poliklinisch kan worden geboden.
Hij kan bijvoorbeeld herkennen dat hij een periode van zeer sterke symptomen heeft die hij niet alleen aankan en dat hij meer dan een of twee keer per week therapie nodig heeft om zichzelf te beschermen. In dit geval kunnen de patiënt en de therapeut samen beslissen dat een intramurale behandeling de beste is.
Er is sprake van een onvrijwillige opname als de patiënt niet in het ziekenhuis wil worden opgenomen, maar de behandelaars deze zorg wel nodig achten. Als iemand bijvoorbeeld de intentie uitspreekt om zelfmoord te plegen, maar weigert om voor de veiligheid in het ziekenhuis te worden opgenomen, zijn haar behandelaars verplicht om onvrijwillige ziekenhuisopname na te streven (ook wel 'toezegging' genoemd).
Hoe de ervaring is?
Wat kunt u verwachten als u voor intramurale behandeling gaat? Dit is afhankelijk van het ziekenhuis en het behandelprogramma.
In de meeste gevallen is het doel van ziekenhuisopname om de persoon met borderline persoonlijkheidsstoornis veilig te houden tijdens een geestelijke gezondheidscrisis en om die persoon te stabiliseren.
Als patiënt krijgt u meestal individuele of groepspsychotherapie, evenals medicatiebeheer. Zodra u stabiel bent, wordt u ofwel naar een gedeeltelijk psychiatrisch ziekenhuisprogramma of naar poliklinische behandeling ontslagen.
Een gedeeltelijk psychiatrisch ziekenhuisprogramma, ook wel dagziekenhuis genoemd, is een stap terug van klinische opname. Bij deze programma's volgt u het behandelprogramma over het algemeen alleen overdag, maar blijft u daar niet overnachten. Het gedeeltelijke ziekenhuis zorgt voor een meer geleidelijke overgang naar de normale dagelijkse routine en is bedoeld om de persoon weer op het goede spoor te krijgen.
Er zijn ook ziekenhuisprogramma's voor de langere termijn die gericht zijn op het bieden van een meer uitgebreide behandeling. In plaats van alleen te focussen op het stabiliseren van je lichaam, kunnen deze programma's intensieve psychotherapie bieden (zoals dialectische gedragstherapie) en een paar weken of maanden duren. Deze programma's voor de langere termijn zijn over het algemeen vrijwillig en kunnen groeps-, individuele en gezinstherapie omvatten.
Betalingsmogelijkheden
Wie betaalt uw intramurale behandeling? Dit hangt van veel factoren af.
Als u een verzekering heeft, kan uw polis de rekening dekken. Als dat niet het geval is, kunnen Medicare, Medicaid of de afdeling geestelijke gezondheidszorg van uw staat uw behandeling betalen.
Sommige programma's zijn erg duur en worden zelden gedekt door een verzekering. Als u zich, zoals de meeste mensen, zorgen maakt over de kosten van uw behandeling, neem dan contact op met uw zorgverzekeraar of neem contact op met het openbare ziektekostenverzekeringsprogramma van uw staat.
Een programma zoeken
Als u denkt dat u misschien moet worden opgenomen in een programma voor klinische behandeling (of als u denkt dat een dierbare dit soort programma's nodig heeft), kunt u het beste beginnen met de huidige therapeut of psychiater van uw geliefde of uw geliefde te vragen naar een mogelijke verwijzing. .
De meeste klinische behandelingsfaciliteiten accepteren patiënten alleen via verwijzing of in noodgevallen. Voor vrijwillige behandeling kan er een wachtlijst zijn om in een gespecialiseerd programma te komen, dus houd hier rekening mee en begin vroeg met zoeken.
Als u of een geliefde in een geestelijke gezondheidscrisis verkeert (bijvoorbeeld actief suïcidaal of moorddadig), bel dan 911 of ga naar de dichtstbijzijnde eerste hulpafdeling. Als het GGZ-personeel in het ziekenhuis van mening is dat een klinische behandeling noodzakelijk is, kunt u (of uw naaste) worden overgebracht naar de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Als er geen psychiatrische afdeling is, kunt u met een psychiatrisch programma naar een ander ziekenhuis worden vervoerd.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.