Wordt plankenkoorts als een fobie beschouwd?

Inhoudsopgave:

Anonim

Podiumangst wordt niet vaak gezien als een fobie, ondanks het vermogen om artiesten van alle soorten bijna kreupel te maken. Officieel kan het echter worden gecategoriseerd als een subset van glossofobie, of angst voor spreken in het openbaar, wat zelf een soort sociale fobie is. Podiumangst kan plotseling of geleidelijk ontstaan ​​en kan mild of ernstig zijn.

Wie krijgt plankenkoorts?

Iedereen die op een openbaar podium optreedt, van schoolgaande kinderen tot professionele acteurs, loopt mogelijk het risico op plankenkoorts.

De overleveringen uit Hollywood staan ​​bol van de verhalen over artiesten die met deze fobie hebben gevochten, van Rod Stewart tot Mel Gibson. Een van de bekendste en best gedocumenteerde voorbeelden is Carol Burnett, die naar verluidt elke avond voor elke show heeft overgegeven.

Waarom voelen mensen zich ondanks podiumvrees gedwongen om op te treden?

Het kan voor niet-presteerders buitengewoon moeilijk zijn om te doorgronden waarom iemand een carrière of hobby zou kiezen die zo'n duidelijk leed veroorzaakt. Als je last hebt van plankenkoorts, heb je waarschijnlijk eindeloze vragen van familie en vrienden gekregen over de reden waarom je jezelf door de kwelling hebt geleid.

Het antwoord is simpel. Optreden zit ‘in het bloed’. De meeste artiesten kunnen zich niet voorstellen dat ze niet optreden, omdat ze denken dat ze daarvoor geboren zijn. De liefde voor het werk is krachtig genoeg om het gebrek aan stabiliteit, de eindeloze afwijzingen en de vroege ochtendaudities te overwinnen. Podiumangst is gewoon een ander obstakel dat moet worden aangepakt bij het nastreven van de droom.

Hoe symptomen van plankenkoorts zich anders manifesteren dan de meeste fobieën?

Podiumangst manifesteert zich meestal iets anders dan de meeste fobieën. Slechts zelden belemmert de fobie het vermogen van de artiest om te werken. In plaats daarvan verschijnt het meestal in de aanloop naar de auditie of uitvoering. Hoewel de reacties van elke persoon uniek zijn, volgen de meeste gevallen van plankenkoorts een redelijk voorspelbaar patroon.

De fobie begint over het algemeen weken of maanden vóór de uitvoering, vaak manifesterend als gegeneraliseerde angst op laag niveau. Als u deze aandoening heeft, kunt u zich hyperalert, springerig en vol energie gaan voelen. Naarmate de datum van de voorstelling dichterbij komt, verergeren de symptomen. Een paar uur voor aanvang van de show kunt u meer traditionele fobiesymptomen ervaren, waaronder gastro-intestinale problemen zoals braken of diarree, prikkelbaarheid, stemmingswisselingen, tremoren en hartkloppingen.

Wanneer je echter het podium betreedt, nemen je artiesteninstincten het over. De meeste lijders aan plankenkoorts melden dat ze tijdens de voorstelling weinig of geen symptomen hebben. Je zult waarschijnlijk de energie van je publiek uitspelen, jezelf toestaan ​​om volledig in je karakter te gaan en je eerdere leed te vergeten.

Veel artiesten ervaren een soort euforie, vergelijkbaar met een runner's high, zowel tijdens als na een show. Deze adrenalinestoot kan voor een deel verklaren waarom de symptomen van plankenkoorts zo volledig verdwijnen wanneer je daadwerkelijk het object van je fobie confronteert.

Omgaan met plankenkoorts

Ondanks dat je prestaties er misschien niet onder lijden, is het belangrijk om gezonde manieren te vinden om met plankenkoorts om te gaan. Veel artiesten wenden zich tot zelfmedicatie, met alcohol of drugs, in een poging de pijn te verdoven. Dit is voor niemand een goede keuze, omdat het een gevaarlijke cyclus en mogelijke verslaving kan worden voor degenen die regelmatig presteren.

Behandelingsopties

Als je last hebt van plankenkoorts, overweeg dan om hulp te zoeken bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Zoals elke fobie is plankenkoorts zeer goed te behandelen. Een populaire optie is cognitieve gedragstherapie. Veel mensen met plankenkoorts piekeren over de overtuiging dat hun optreden niet "goed genoeg" zal zijn, waardoor ze hun publiek teleurstellen en hun eigen carrière verpesten.

Therapie kan je helpen deze negatieve boodschappen te leren vervangen door meer rationele gedachten. Je krijgt ook ontspanningsoefeningen die je kunt doen als de angst overweldigend wordt.

Podiumangst komt opvallend vaak voor en veel artiesten zoeken nooit hulp. Met de juiste behandeling kan de aandoening echter met succes worden beheerd.