Belangrijkste leerpunten
- Een recente studie onderzocht de kracht van geur bij het oproepen van herinneringen.
- De bevindingen suggereren dat dit vermogen afkomstig is van de verbinding tussen het reuksysteem en de hippocampus in de hersenen.
- Dit zou ons kunnen helpen om bredere hersendisfunctie beter te begrijpen en interventie en behandeling vooruit te helpen.
Bepaalde geuren, zowel goede als slechte, hebben een manier om ons terug te voeren naar specifieke momenten in ons leven. Waarschijnlijk kun je er nu zelfs een voor de geest halen.
Een nieuwe studie gepubliceerd in Vooruitgang Neurobiologie van de Northwestern University onderzoekt de kracht van geur bij het oproepen van herinneringen, wat suggereert dat dit vermogen voortkomt uit de verbinding tussen het reuksysteem en de hippocampus in de hersenen.
Als onderdeel van het limbisch systeem bedient de hippocampus de meest primitieve aspecten van onze hersenen, zoals geheugen, plezier, pijn en motivatie. Het speelt een cruciale rol in ons vermogen om nieuwe herinneringen te vormen en fungeert als een soort tijdelijke opslag- en commandocentrum voor hun organisatie.
Een beter begrip van het reuksysteem zou ons kunnen helpen om bredere hersendisfunctie beter te begrijpen en interventie en behandeling vooruit te helpen.
De studie
De studie, gepubliceerd in Vooruitgang in neurobiologie, om het menselijke reuksysteem en de verbinding met het geheugen beter te begrijpen.
Hoofdonderzoeker Christina Zelano, PhD en het onderzoeksteam van onderzoekers wilden de diepgaande rol die ons reukvermogen speelt bij het verbinden van ons met onze herinneringen beter begrijpen.
Met behulp van neuroimaging en intracraniële elektrofysiologie konden onderzoekers de manieren waarop de hippocampus functioneert in menselijke sensorische systemen direct vergelijken.
Uit deze vergelijking bleek dat het olfactorische systeem in rust sterker verbonden is met de hippocampusnetwerken dan de andere systemen van zicht, geluid, smaak en aanraking.
De geur-hersenverbinding
Evolutionair gezien is het reukvermogen van elk dier een cruciaal overlevingsinstrument, zegt Zelano. We houden bij elke ademhaling constant de lucht om ons heen in de gaten en sturen informatie rechtstreeks naar ons zenuwstelsel.
Leela Magavi, MD
Geuren die kinderen kalmeren, kunnen stress en angst blijven verlichten gedurende de hele volwassenheid. Geuren die woede en verdriet teweegbrachten, kunnen nog jarenlang leiden tot negatieve emoties.
- Leela Magavi, MDZelano beschrijft dit systeem als zowel fascinerend als ondergewaardeerd.
"Het is evolutionair gezien ons oudste sensorische systeem en het bevindt zich het diepst in onze hersenen", zegt ze. "Het is een complex systeem, met veel parallelle paden die tegelijkertijd geurinformatie leveren aan vele hersengebieden, milliseconden nadat we snuiven… Dit krachtige sensorische systeem is cruciaal voor onze menselijke ervaring. Toch is het misschien wel het meest slecht begrepen systeem in vergelijking met andere menselijke sensorische systemen ."
Ons reukvermogen is ook nauw verbonden met het geheugen. Studies hebben aangetoond dat geur een sterkere trigger is dan enig ander zintuiglijk signaal voor het oproepen van persoonlijk zinvolle herinneringen.
"Geur en emotie zijn met elkaar verweven en kunnen jarenlang worden opgeslagen in de software van de hersenen", zegt psychiater Leela Magavi, MD. "Geuren die kinderen kalmeerden, kunnen stress en angst blijven verlichten gedurende de hele volwassenheid. Geuren die woede en verdriet teweegbrachten, kunnen nog jaren tot negatieve emoties blijven leiden."
"We kunnen ons reukvermogen ook gebruiken om heel snel complexe aspecten van onze omgeving te beoordelen: goede en slechte geuren kunnen bepalen waar we heen gaan, wat we eten, met wie we graag zijn, waar we ons op ons gemak voelen of niet op ons gemak zijn. ," ze zegt. "En geheugen is een cruciaal onderdeel van al deze beslissingen en meer."
Geurverlies en hersendisfunctie
Met de COVID-19-pandemie is geurverlies een epidemie op zich geworden. Geschat wordt dat van de mensen met milde gevallen van COVID-19 ongeveer 86% hun reukvermogen geheel of gedeeltelijk verliest. Binnen zes maanden heeft 95% van die mensen hun reukvermogen terug.
Behalve dat het wordt herkend als een symptoom van COVID-19, is geurverlies sterk gecorreleerd met depressie en kan het enorme negatieve effecten hebben op de kwaliteit van leven, benadrukt Zelano.
Christina Zelano, PhD
Soms wordt het reukvermogen niet volledig gewaardeerd totdat het verloren is gegaan, en dan wordt de diepe plaats ervan in onze dagelijkse ervaring grimmig duidelijk.
- Christina Zelano, PhD"Soms wordt het reukvermogen pas volledig gewaardeerd als het verloren is gegaan, en dan wordt de diepe plaats in onze dagelijkse ervaring duidelijk", zegt ze.
Naarmate we ouder worden, begint ons reukvermogen geleidelijk te vervagen, wat een directe invloed heeft op ons vermogen om voedsel te proeven en ervan te genieten. Een onvermogen om te ruiken kan ook van invloed zijn op ons vermogen om gevaar te voelen, zoals niet opmerken dat er iets brandt.
Tegelijkertijd lijkt geurverlies een bredere hersendisfunctie en zelfs neurodegeneratieve ziekten te veroorzaken. Een stoornis in het reuksysteem komt vaak voor en dient als een vroeg symptoom van aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer en Parkinson. Zelano wijst er echter zorgvuldig op dat reukverlies niet wijst op het hebben van een van deze ziekten in de toekomst.
Een beter begrip van dit soort aandoeningen vereist een beter begrip van de facetten van het reuksysteem en hoe geuren het menselijk brein beïnvloeden, bijvoorbeeld het vermogen om levendige herinneringen op te roepen.
"Door de fundamentele neurowetenschap van reukzin te bevorderen… hopen we dat dit zal leiden tot betere interventies en behandelingen van geurverlies, en misschien zelfs tot andere neurologische ziekten", zegt Zelano.
Wat dit voor u betekent?
We nemen onze reukzin vaak als vanzelfsprekend aan. Maar geur is een ongelooflijk krachtige trigger voor het oproepen van herinneringen, omdat het menselijke reuksysteem rechtstreeks is gekoppeld aan de meest primitieve delen van onze hersenen.
De psychologie van vergeten en waarom het geheugen faalt