Alle medicijnen, inclusief antidepressiva, kunnen ongewenste negatieve effecten veroorzaken die we bijwerkingen noemen. Sommige van deze negatieve effecten kunnen vrij mild zijn, terwijl andere ernstiger kunnen zijn. Bovendien kunnen ze na verloop van tijd verdwijnen of minder ernstig worden.
Als u problemen ondervindt met bijwerkingen, moet u deze aan uw arts melden, aangezien deze u strategieën kan geven om met de bijwerkingen om te gaan of u een ander antidepressivum kan voorschrijven dat minder of meer aanvaardbare bijwerkingen heeft.
Vaak voorkomende bijwerkingen
Enkele van de meest voorkomende negatieve effecten die mensen kunnen ervaren met antidepressiva zijn:
- Ongerustheid
- Wazig zien
- Constipatie
- Duizeligheid
- Droge mond
- Vermoeidheid
- Verdoofd voelen
- Slapeloosheid
- Misselijkheid
- Seksuele bijwerkingen
- Gewichtstoename
Uw arts zal u geschikte copingstrategieën kunnen aanbieden die kunnen helpen. Uw arts kan ook uw dosis aanpassen of u overzetten op een ander medicijn dat u beter verdraagt. Bijwerkingen kunnen na een paar weken afnemen als uw lichaam zich aan de medicijnen heeft aangepast, maar sommige mensen ervaren sommige van deze bijwerkingen langer.
Tactieken die mensen kunnen helpen om met bijwerkingen om te gaan, zijn onder meer het innemen van medicijnen met voedsel, het verhogen van de vochtinname, voldoende rust nemen en regelmatig sporten.
Ernstige bijwerkingen
Hoewel ze zeldzaam zijn, zijn sommige bijwerkingen van antidepressiva ernstig, dus u moet zich ervan bewust zijn. Onder deze zijn:
serotonine syndroom Syn
Het serotoninesyndroom treedt op wanneer een neurotransmitter in de hersenen, serotonine genaamd, gevaarlijk hoge niveaus bereikt. Symptomen van het serotoninesyndroom zijn verwardheid, opwinding, spiertrekkingen, zweten, rillingen en diarree. Bovendien kunnen ernstige gevallen symptomen omvatten zoals zeer hoge koorts, toevallen, onregelmatige hartslag en bewusteloosheid.
Deze bijwerking houdt verband met het gebruik van antidepressiva, waaronder:
- Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's)
- Serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI's)
- Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers)
- Tricyclische antidepressiva
- Andere middelen zoals Viibryd, Trintellix, nefazodon en trazodon
Het serotoninesyndroom wordt over het algemeen geactiveerd wanneer een SSRI- of SNRI-medicatie wordt gebruikt in combinatie met een tweede medicijn dat ook de serotoninespiegels beïnvloedt, zoals een ander antidepressivum.
Als een persoon een van de bovenstaande symptomen begint te vertonen, moet onmiddellijk medische hulp worden gezocht, omdat deze aandoening levensbedreigend kan zijn.
Hyponatriëmie
Hyponatriëmie is een aandoening waarbij het natrium- of zoutgehalte in het bloed tot abnormaal lage niveaus daalt. Wanneer dit gebeurt, kunnen zich gevaarlijke hoeveelheden vloeistof ophopen in de lichaamscellen.
Deze bijwerking kan optreden bij SSRI's omdat deze geneesmiddelen mogelijk invloed kunnen hebben op de effecten van een hormoon dat betrokken is bij het reguleren van de natrium- en vloeistofniveaus in het lichaam. Vooral oudere mensen kunnen vatbaar zijn voor hyponatriëmie
Milde gevallen van hyponatriëmie kunnen symptomen veroorzaken zoals:
- Verwarring
- Ziek voelen
- Hoofdpijn
- Verlies van eetlust
- Spierpijn
In meer ernstige gevallen kunnen mensen ook symptomen ervaren als lusteloosheid en vermoeidheid, desoriëntatie, opwinding, psychose en toevallen. Bovendien kan hyponatriëmie leiden tot coma of overlijden.
Mensen die zelfs milde symptomen van hyponatriëmie ervaren, moeten onmiddellijk medische hulp inroepen.
Zelfmoordgedachten
U dient zich ervan bewust te zijn dat wanneer u voor het eerst met een antidepressivum begint, u een tijdelijke verergering van uw depressie kunt ervaren en mogelijk zelfs meer zelfmoordgedachten. Studies tonen aan dat dit vooral geldt voor mensen jonger dan 25 jaar
Als u, of iemand voor wie u zorgt, in de eerste weken na het starten van een nieuw antidepressivum een verergering van een depressie, meer gedachten aan zelfmoord of overlijden of ongewone gedragsveranderingen ervaart, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Allergische reacties
Allergische reacties kunnen optreden bij antidepressiva, hetzij omdat een persoon allergisch is voor het actieve ingrediënt van de medicatie, hetzij omdat ze allergisch zijn voor de kleurstoffen, vulstoffen of andere inactieve ingrediënten die in de pil of capsule aanwezig zijn.
Symptomen van een allergische reactie kunnen zijn: zwelling, jeukende huiduitslag, netelroos, blaren of ademhalingsmoeilijkheden. Een ernstige allergische reactie kan levensbedreigend worden als iemands vermogen om te ademen wordt geblokkeerd. Bij een allergische reactie moet medische hulp worden gezocht, vooral als er sprake is van zwelling in het gezicht of ademhalingsmoeilijkheden.
Manie
Bij mensen met een bipolaire stoornis kunnen antidepressiva mogelijk een manie-episode veroorzaken, vooral als ze worden gebruikt zonder een stemmingsstabiliserend medicijn. Symptomen van manie zijn onder meer verhoogde energie en activiteit, slaapproblemen, snelle gedachten, impulsief gedrag, groots denken, extreme stemmingswisselingen, prikkelbaarheid en onder druk staande spraak.
Hoewel manie niet per se levensbedreigend is, is medische hulp nodig om te behandelen.
epileptische aanvallen
Bepaalde antidepressiva kunnen het risico op een aanval verhogen. In sommige gevallen kunnen de aanvallen optreden bij een persoon die er nog nooit een heeft gehad. De meeste antidepressiva verhogen het risico op aanvallen niet, hoewel Wellbutrin (bupropion) het antidepressivum is dat er het meest waarschijnlijk een veroorzaakt.
Bepaalde oudere antidepressiva, tricyclische middelen genaamd, kunnen ook het risico op epileptische aanvallen van een persoon verhogen. Over het algemeen hebben de nieuwere antidepressiva minder kans op aanvallen
Aanvallen omvatten symptomen als oncontroleerbare schokkende bewegingen van de armen en benen, starende spreuken, verwardheid, abnormale sensaties en bewustzijnsverlies. Alle aanvallen moeten aan een arts worden gemeld. Als het de eerste keer is dat een persoon een aanval heeft gehad, moeten de hulpdiensten worden gebeld.
Wanneer 911 bellen?
- Een aanval duurt langer dan vijf minuten
- De persoon wordt niet wakker
- Een nieuwe aanval begint onmiddellijk daarna
- De persoon is zwanger, gewond of heeft diabetes
- De aanval vindt plaats in water
- Er is iets ongewoons aan de aanval in vergelijking met andere aanvallen die de persoon eerder heeft gehad
Raadpleeg uw arts
Houd er echter rekening mee dat het nooit een goed idee is om te stoppen met het gebruik van uw antidepressivum zonder dit eerst met uw arts te bespreken. Een onaangename reeks symptomen, bekend als het stopzettingssyndroom, kan optreden als u te abrupt stopt met het innemen van uw medicatie.
Symptomen van het stopzettingssyndroom zijn onder meer:
- Agitatie
- Ongerustheid
- Wazig zien
- Elektrische schok sensaties
- Vermoeidheid
- Hallucinaties
- Slapeloosheid
- Prikkelbaarheid
- Spierpijn
- Zweten
- tintelingen
- maagklachten
- Levendige dromen
Het is altijd het beste om uw antidepressivum heel langzaam af te bouwen onder begeleiding van uw arts. Dit geeft uw hersenen de tijd om aan de veranderingen te wennen en u zult minder effecten merken als u zich aan het plan van uw arts houdt.
